به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، متن فراخوان دومین جشنواره «روحانی و سینما» بدین شرح است:
«ارتباط هنر با روحانیت بعد از انقلاب اسلامی توجه ویژهای یافت. در این میان سینما نیز از این قاعده مستثنی نماند و به ساخت فیلمهای فاخری پرداخت که جزء پرفروشترین و ماندگارترن صنعت فیلمسازی درآمد. در این سیوهفت سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره روحانیت مورد توجه محافل ادبی، علمی، هنری و... بوده است. شاید پتانسیلی که این لباس و این افراد دارند، هنرمندان ما را به تولید اثر پیرامون آنها تشویق کرده است. در این میان، سخنان رهبر معظم انقلاب در دیداری که 21 بهمن 92 با اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره «روحانی در قاب سینما» داشتند، نیز راهنما و مسیری است تا هنرمندان و روحانیت با همکاری در کنار هم، گامهای بیشتری را در این مسیر بردارند.
نقش بسیار مؤثری که روحانیت در عرصههای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و هنری پس از انقلاب اسلامی ایفا کرده بر کسی پوشیده نیست و حضور پررنگ و پرثمر آنها در این مباحث کارگردانان را به ساخت آثاری پیرامون آنان مجاب کرده است. البته کار کردن در این زمینه نیازمند حساسیتهایی است که باید رعایت شود تا ذرهای خدشه بر این لباس وارد نشود، البته در این میان کارگردانانی هم بودند که با دست باز و به دور از هر گونه محدودیت توانستند دست به خلق اثری بزنند که در زمان خود جزء پر سر و صداترین فیلمها به شمار میآمد.
لباس روحانیت ابزاری برای گریز از قانون
بدون شک پرحاشیهترین فیلمی که به روحانیت پرداخت، فیلم «مارمولک» است. فیلمی که با بازی بینظیر پرویز پرستویی در نقش خلافکاری فراری که با استفاده از لباس روحانیت آن را به سان ابزاری برای گریز از قانون به کار میگیرد. «مارمولک» در زمان خود اثری بسیار جنجالی و پرسر و صدا شد که اکرانش نیمهکاره ماند.
سوپراستارها در نقش روحانی
در زمینه ایفاگر نقش روحانیون در سینما، شاید از کسانی استفاده شد که از آنها انتظار بازی کردن این نقش نمیرفت، ولی چنان از پس ایفای این نقش برآمدند که نه تنها مردم، بلکه منتقدان را نیز متعجب کرد. محمدرضا گلزار در جمع سوپراستارها شاید اولین نفری بود که بازی در نقش روحانی را تجربه کرد، البته او فقط در یک سکانس و در ابتدای فیلم «توفیق اجباری» (محمدحسین لطیفی) این نقش را تجربه کرد که بسیار هم جنجالی و پر سر و صدا شد و سبب شد عکسهای گلزار در قامت یک روحانی رکورد دانلود عکس را بشکند.
از دیگر بازیگران نامدار سینمای ایران، میتوان به حامد بهداد اشاره کرد که در فیلم «کیمیا و خاک» (عباس رافعی) ایفای نقش یک روحانی را عهدهدار شد. بازی بسیار خوب او در این فیلم را شاید بتوان مهمترین حضور بازیگری در قامت یک ستاره در نقش یک روحانی دانست. بهداد با درکی عمیق از نقش و افزودن مؤلفههای همیشگی بازی خود به شخصیتی پرتحرک و اکتیو، تصویری ماندگار از یک روحانی در آخرین روزهای پیش از انقلاب را ثبت کرد.
زندگی امام راحل در قاب سینما
تولید فیلمهایی در رابطه با زندگی روحانیونی که از شخصیتهای مؤثر و برجسته زمان خود بودند نیز بعدی دیگر از توجه فیلمسازان کشورمان به این قشر از زحمتکشان عرصه دین است. در این میان فیلم «فرزند صبح» که در رابطه با حضرت امام خمینی(ره) ساخته شد با بازی خوب عبدالرضا اکبری در نقش امام راحل و محمدرضا شریفینیا نیز در دو نقش سیداحمد خمینی، فرزند امام راحل و همچنین پدر امام(ره) به خوبی توانست به شخصیتهای مغفول مانده توجه کند.
تصویری دوست داشتنی از روحانی در «طلا و مس»
«طلا و مس» هم با بازی بهروز شعیبی تازگی و طراوتی خاص به تصویر روحانی در سینما بخشید . بازی گرم و ساده و به شدت بیاغراق شعیبی در فیلم دلنشین و ساده همایون اسعدیان نظر بسیاری از کارشناسان مذهبی و منتقدان سینما را به خود جلب کرد.
روحانی سادهدل در «رسوایی»
آخرین نمونه از تصویر روحانی در قاب سینما را هم اکبر عبدی در فیلم «رسوایی» خلق کرده است. بازی خوب عبدی در این فیلم، بدون هیچ تردیدی برترین نمونه از نقشآفرینی بازیگران سینما و تلویزیون در نقش روحانی است. عبدی چنان در نقش روحانی میانسال سادهدل غرق شده که مخاطب را با لذتی بیحد همراه فیلم میکند و بر ضعفهای فیلم سرپوش میگذارد. البته در سالیان گذشته بازیگران زیادی نظیر مرحوم خسرو شکیبایی، مدرس، حسام نواب صفوی، قاسم زارع و رضا رویگری در سالهای مشروطه، پژمان بازغی در روز ملاقات، رضا کیانیان در کیف انگلیسی، حسین محبوب در سریال عمارت فرنگی، سیدجواد هاشمی در دارا و ندار، دانیال حکیمی در سریال روز رفتن، حضور در نقش روحانیون در قاب تلویزیون را تجربه کردهاند.
به نظر میرسد سینمای ایران میتواند قابلیتها و جذابیتهای بسیار بیشتری را در شخصیت روحانی پیدا کند و به تصویر بکشد. سینمایی که مدتهاست دچار تکرار شده، باید از این ظرفیتهای جدید و جذاب استقبال کند و توانایی استفاده از آن را پیدا کند.
جشنواره روحانی و سینما نیز با درک کمبودهایی در این فضا و جمعآوری آثاری که در این زمینه تولید شدهاند پا به عرصه گذاشت و اکنون در آستانه دومین دوره برگزاری آن هستیم.
این جشنواره با اهداف ایجاد الگویی در شأن نظام جمهوری اسلامی نسبت به حضور روحانیت در سینمای ایران، آسیبشناسی و بازسازی حضور روحانیت و واکاوی دیدگاه اهالی سینما به شخصیت روحانی در فیلم و ایجاد ارتباط میان مجموعههای سینمایی و نهاد روحانیت، برای شناخت کامل هر دو نهاد از یکدیگر در جهت ترمیم فاصله موجود فراخوان خود را منتشر کرده است.
این جشنواره در دو بخش اصلی فیلم بلند داستانی و فیلم مستند و بخش جنبی برنامههای تلویزیونی برگزار میشود و آخرین مهلت ارسال آثار به آن تا 21 تیرماه و زمان برگزاری آن شهریور 94 است.