تبلور مفهوم اقتصاد مقاومتی در دستان بانوی مازندرانی/ تولید و فروش «ترشی و مربا» خجالت دارد؟!

به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، ترشی و مربا، چاشنی‌های محبوبی هستند که از جایگاه ویژه‌ای در عادت غذایی ایرانیان برخوردارند. در گذشته‌ای نه‌چندان دور زنان خانه‌دار خود اقدام به تولید ترشی و پخت مربا برای تأمین نیاز خانواده‌شان می‌کردند. امروز اما به ویژه در کلان‌شهرها خانم‌های خانه‌دار، خرید محصولات آماده ترشی و مربا را بر تولید خانگی آن ترجیح می‌دهند. این مسأله موجب شده است که بازار تولید مربا و ترشی برای کارگاه‌ها و کارخانه‌های تولید کننده این محصولات رونق بیشتری بگیرد.

فاطمه روجایی از جمله تولیدکنندگان موفق ترشی و مربا در مازندران است که تجربیاتش را با ما در میان گذاشته. او در حال حاضر بیش از 150 نوع مربا، ترشیجات، شربت، کمپوت، کنسرو و دسر تولید و در مغازه‌اش به مشتریان عرضه می‌کند.

به شغلم افتخار می‌کنم/ تولید ترشی خوب کمک به اقتصاد مقاومتی است

وی در پاسخ به این سؤال که به شغلش افتخار می‌کند یا از آن خجالت می‌کشد و آیا ترجیح نمی‌داد که به جای ترشی فروشی، منشی یا کارمند یک شرکت باشد، عنوان می‌کند: «به کارم افتخار می‌کنم و آن را بر کارمندی ترجیح می‌دهم. قبول دارم که برخی از مردم تولید و فروش ترشی و مربا و کنسرو را کاری خجالت‌آور می‌دانند اما نمی‌دانم این تصور چرا بین ما پیدا شده. تولید هر نوع محصول غذایی سالم و خوشمزه خدمت به مردم است و ارزشمند است. بسیج سازندگی به من گفت اگر ترشی و مربای خوب تولید کنی و آدم بی‌کاری را سر کار ببری، خودش اقتصاد مقاومتی است و به امنیت غذایی کمک می‌کند. اوایل که کارم را شروع کردم خیلی از اطرافیان مسخره‌ام می‌کردند، گاهی اوقات غصه می‌خوردم، نه به این خاطر که کارم تولید ترشی است، به این خاطر که چرا کار تولیدی در چشم بعضی از مردم ما مسخره به نظر می‌رسد. بعدها که به عنوان کارآفرین مورد تقدیر قرار گرفتم و بارها و بارها دانشگاه‌های استان از بنده برای حضور دعوت کردند، همان افراد از رفتار گذشته‌شان پشیمان شدند و عذرخواهی کردند. بله، من هم می‌توانم پولی را که برای خرید مواد اولیه صرف می‌کنم، در بانک بگذارم و سود بگیرم اما من برکت کار تولید را دیده‌ام و لذتش را چشیده‌ام. دوست دارم محصول سالم بدهم دست مردم».

قرار نیست زن بودن و مادر بودنم را فراموش کنم

خانم روجایی اضافه می‌کند: «در حال حاضر ماهانه حداقل یک تن ترشی و یک تن مربا تولید می‌کنم. همین دیروز 150 کیلو سیرترشی انداختم. هیچوقت در مغازه من کمتر از هزار شیشه ترشی و مربا یافت نمی‌شود؛ 1000 شیشه‌ای که ترکیب رنگی متنوعشان زیبایی خاصی به مغازه می‌دهد. خدا را شکر سود مناسبی دارد. در حال حاضر چندین هتل مشتری ثابت‌مان هستند. دو کارخانه بزرگ هم پیشنهاد همکاری داده‌اند. اما بدانید با وجود این همه مشغله از کار خانه و خانواده غافل نشده‌ام. همین امروز اگر از شوهر و فرزندانم بپرسید حتما خواهند گفت که از من راضی هستند. درست است که کار می‌کنم اما قرار نیست زن بودن و مادر بودنم را فراموش کنم».

خانم روجایی درباره نحوه آغاز به کار و چگونگی پدید آمدن ایده درآمدزایی از طریق تولید و فروش ترشی و مربا در ذهنش، می‌گوید: «هنر ترشی انداختن و پخت مربا نسل به نسل به زنان مازندرانی منتقل می‌شود. سال‌ها فقط برای مصرف خانگی ترشی و مربا تولید می‌کردم. تا اینکه شش سال قبل تصمیم گرفتم هم برای اینکه سرگرم شوم و هم برای کسب درآمد و کمک به خانواده، ترشی و مربا بفروشم. پدر و برادر من هر دو مغازه داشتند. من محصولات را در خانه تولید و آن‌ها در مغازه‌هایشان به فروش می‌رساندند».

با یک شیشه سیرترشی شروع کردم

وی می‌افزاید: کار فروش محصولات را با یک شیشه سیرترشی آغاز کردم. روز اول پدرم شیشه سیرترشی را برد به مغاز و به فروش رفت. کم کم تعداد محصولات و تنوع آن‌ها را افزایش دادم. مردم و به خصوص مسافرانی که از تهران می‌آمدند، از کیفیت محصولات بسیار رضایت داشتند و هر کس یک بار ترشیجات و مرباهای من را از پدر و برادرم می‌خرید، به مشتری دائم من تبدیل می‌شد. حتی مشتری‌های تهرانی‌ام هر گاه که به شمال می‌آمدند، مسیرشان را طوری تنظیم می‌کردند که بتوانند از محصولات من بخرند. با این وجود تولید ترشیجات در فضای محدود آپارتمان کار سختی بود و باید فکر جدیدی می‌کردم».

روجایی درباره نحوه توسعه فعالیتش عنوان می‌کند: «یک بار یکی از آشنایان به من پیشنهاد کرد محصولاتم را در یکی از نمایشگاه‌های فصلی عرضه کنم و من پذیرفتم. استقبال از محصولاتم بسیار زیاد بود زیرا از تنوع فوق‌العاده‌ای برخوردار بود. در این نمایشگاه کارشناسان بسیج سازندگی هم حضور داشتند و بعد از بازدید از غرفه، از من دعوت کردند تا برای مشاوره با آن‌ها جلسه‌ای مشترک داشته باشم. آن‌ها به من توصیه کردند با توجه به تبحر و نوآوری که من در تولید ترشی و مربا دارم، یک کارگاه و مغازه برای تولید و عرضه محصولاتم دایر کنم و سپس کمک کردند تا وام بگیرم».

وی ادامه می‌دهد: «به این نتیجه رسیدم که باید کارگاه تولید با محل عرضه در یک مکان واحد جمع شود. در نتیجه یک واحد 140 متری اجاره کردم که در واقع نقش انبار، کارگاه و مغازه را به صورت توامان ایفا می‌کند. سپس برای دریافت مجوز بهداشت اقدام کردم. با اینکه دریافت مجوز تولید و عرضه در یک مکان کار سختی بود، اما در نهایت موفق به اخذ مجوز شدم. مشکلات زیادی در این مسیر وجود داشت که هر کدام می‌توانست انسان را دلسرد کند. مثلا فقط هزینه کارشناسی مغازه برای صدور مجوز بالغ بر 600 هزار تومان بود».

هر کس یک بار از ما چیزی خریده، مشتری دائمی مان شده

فاطمه روجایی درباره ویژگی محصولاتش می‌گوید: «مهمترین مزیت محصولات ما تنوع کم‌نظیر آن‌هاست. مثلا بیش از 30 نوع ترشی با استفاده از میوه‌ها و مرکبات متفاوت تولید می‌کنیم. مرباهایمان هم بسیار متنوع است و بیش از 40 نوع مربا داریم. حتی اجازه نمی‌دهیم پوست میوه‌ها از بین برود، ما از پوست هندوانه، پسته، لیمو ترش، خرمای جنگلی و پرتقال هم مرباهای خوشمزه و لذیذ تولید می‌کنیم. کمپوت‌ها و کنسروهایمان نیز به همین صورت است. ویژگی دیگر محصولات ما این است که در تولیدشان به هیچ وجه از مواد نگهدارنده استفاده نمی‌کنیم و این مسأله خط قرمز ماست. مواد نگهدارنده از جمله عوامل گسترش سرطان در جامعه ماست. ضمن اینکه در تهیه محصولات اصول طب سنتی و آنچه را سینه به سینه به ما منتقل شده است رعایت می‌کنیم. نتیجه‌اش این می‌شود که هرکس یک بار از ما چیزی خریده، مشتری دائمی‌مان شده است».

*گزارش از فرشاد عالی