جایگاه عدالت و مصلحت در اندیشه و رفتار امیرالمؤمنین علی(ع)

حجت‌الاسلام و المسلمین سیدرضا اکرمی، رئیس شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره جایگاه عدالت و مصلحت در اندیشه و تفکر امام علی(ع) گفت: زندگی امیرالمؤمنین علی(ع) دارای ابعاد گوناگون و متفاوتی است. یک زمان ایشان فقط همراه با پیامبر اکرم(ص) بود و سختی‌ها و شدائدی مانند شعب ابیطالب و وفات حضرت خدیجه(س) را تحمل ‌کرد.

وی ادامه داد: بخش دوم زندگی ایشان در دوران پس ازهجرت بود که پابه‌پای رسول اکرم(ص) در غزوات و مأموریت‌های محوله انجام وظیفه ‌کردند و به عنوان جان پیغمبر و وصی ایشان رسول اکرم(ص) را یاری دادند.

اکرمی اظهار کرد: اما پس از رحلت پیامبر(ص) شرایط بسیار سختی پیش آمد که امام علی (ع) ناگزیر شد 25 سال خون دل بخورد و صبر و تحمل پیشه کند تا اسلام باقی بماند و درگیری و نزاع بین مسلمانان ایجاد نشود.

رئیس شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری در تشریح دوران حکومت امیرالمومنین(ع) گفت: پس از این 25 سال، فرصت کوتاهی نصیب امیرالمومنین علی(ع) شد که چهره راستین اسلام محمدی را به مردم نشان دهد و از جمله عدالت مد نظر اسلام را در جامعه اجرایی سازد.

وی تأکید کرد: البته حضرت ابتدا به مردم فرمودند من را رها کنید و سراغ دیگران بروید چون نمی‌توانید من را تحمل کنید. زیرا امام علی(ع) به خاطر سخت‌گیری در اجرای عدالت برای برخی قابل تحمل نبودند به طوری که معروف شد «قتل علی فی محراب عبادته لشدت عدله».

اکرمی خاطرنشان کرد: در کنار عدالت که امیرالمؤمنین(ع) مأمور به اجرای آن بود واقعا موضوع مصلحت نیز در رفتار و ایشان جایگاه ویژه‌ای داشت. چرا ایشان  در آن 25 سال سکوت کرد و خویشتنداری کرد؟

وی در پاسخ به این مسئله عنوان کرد: ایشان می‌دید اگر به خاطر موضوع ولایت و حکومت خودش بخواهد شمشیر بکشد و حق خود را پس بگیرد خیلی‌ها توان و تحمل آن را ندارند و چه بسا بنیان جامعه اسلامی با خطر اساسی مواجه می‌شد، لذا مصلحت اسلام و مسلمانان را در این دیدند که از حق شخصی خود بگذرند تا اسلام بماند و بین مسلمانان هم تنازع و تخاصم به وجود نیاید.

اکرمی در پایان اظهار کرد: بنابراین می‌توان گفت هم باید مصلحت‌های کلان جامعه را دید و طبق آن عمل کرد و هم باید عدالت را اجرا کرد؛ منتهی هر کدام در شرایط و جایگاه خاص خودش.