خنداندن به هر قیمتی را نمی‌پسندم/ موضوعات دینی به شکل شادتری به مخاطبان منتقل شود

سعید سعدی، تهیه‌کننده فیلم سینمایی «قندون جهیزیه» در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره نحوه ساخت این فیلم سینمایی اظهار کرد: قبل از پیشنهاد فیلمنامه «قندون جهیزیه» از طرف علی ملاقلی‌پور، وی سناریو دیگری را به ما ارائه داد که موضوع و محور داستان آن انقلاب بود، اما به دلیل هزینه‌بر بودنش، از تهیه آن معذور بودیم. برای همین کارگردان فیلمنامه دیگری را نوشت که «قندون جهیزیه» نام داشت. این کار نیز مورد پسند دفتر فیلمسازی ما قرار گرفت، اما باز هم به دلیل نبود سرمایه و با توجه به اینکه ما بخش خصوصی هستیم نتوانستیم کار را در آن زمان جلوی دوربین ببریم، ولی در نهایت با تلاش‌هایی که انجام شد موفق شدیم سرمایه‌گذاری را برای کار پیدا کرده و اثر را جلوی دوربین ببریم.

وی دلیل قبول فیلمنامه «قندون جهیزیه» را چنین توصیف کرد: اولاً فضایی که در کار بود را پسندیدم، چون شادی خاص و مشخصی را در خود داشت. مطلب دیگر این‌که در آن سال که فیلم جلوی دوربین می‌رفت سیاست امید و نشاط به شدت از سوی دولت حمایت می‌شد. این فیلم هم این شاخصه را به شکلی خوب در خود داشت، یعنی هم می‌شد امید را در کار مشاهده کرد، هم این‌که نشاطی در فیلمنامه وجود داشت که مخاطب را به زندگی و پیرامون خود امیدوار می‌کرد؛ همچنین پیام تربیتی و اخلاقی کار به شکلی بود که برای تهیه‌کننده می‌توانست تاثیرات عینی به همراه داشته باشد.

پیام «قندون جهیزیه» با مضامین دینی پیوند خورده است

این تهیه‌کننده درباره پیام دینی «قندون جهیزیه» گفت: ارتباطی که پیام این فیلم با موضوعات دینی و اسلامی دارد بسیار نزدیک است، چون توصیه‌هایی که در این فیلم لحاظ شده، بارها در احادیث و روایات ما مورد تاکید قرار گرفته است. برای نمونه واژه‌هایی چون سوءظن، دروغ، روزی حلال، پاکدامنی و... آموزه‌هایی هستند که بارها درباره آنها در روایات اسلامی شنیده‌ایم. در این کار پیام‌های مورد نظر در قالب یک داستان خانوادگی به بیننده منتقل می‌شود.

وی در پاسخ به این سؤال که چه سبکی از فیلم‌ها قادر هستند که مبلغ بهتری برای آموزه‌های دینی باشند، بیان کرد: در هر برهه از زمان یک سبک فیلمسازی مورد نظر مخاطبان است. در شرایط فعلی نیز سینمایی که در آن موضوعات را با زبانی شاد بیان می‌کند، بیشتر مورد نظر مخاطبان است. برای همین فکر می‌کنم اگر ما بتوانیم موضوعات دینی را به شکل بهتر و شادتری مورد نظر قرار دهیم، در تصویرگری موضوعات دینی به موفقیت بیشتری دست پیدا خواهیم کرد. نکته دیگر اینکه تولید کارهای این چنینی در حوزه سینمای طنز سبب می‌شود که تولیدات این حوزه رشد کیفی پیدا کنند، زیرا متاسفانه آثاری که به اسم طنز تولید می‌شوند به هیچ وجه دارنده معنای واقعی طنز نیستند.

وی به مطلب فوق اضافه کرد: خندیدن در جای خود امری شایسته است، اما اینکه چگونه بخندیم جای بحث دارد. منظورم این است که خنده نباید از سر غفلت باشد، بلکه باید با آگاهی صورت گیرد و نتیجه‌ای به همراه داشته باشد، والا خنده بدون تفکر بی‌قیدی را به وجود می‌آورد که به هیچ وجه پسندیده نیست. نکته دیگر اینکه من به شخصه در کارهای خود سعی می‌کنم اندیشیدن را محور اصلی قرار دهم، برای همین سعی می‌کنم اگر فیلم دفاع مقدسی همانند «روزهای زندگی» تهیه می‌کنم، آن کار با تفکر همراه باشد و اگر موضوع مورد نظر به طنز پرداخته، آن نیز آگاهانه باشد.

سعدی همچنین درباره بازیگران فیلم توضیح داد: نگاه ما به حوزه طنز کاملاً با کلیشه‌های رایج متفاوت است، برای همین در اولین قدم سعی کردیم از بازیگرانی استفاده کنیم که در سینمای طنز سابقه‌ای ندارند، حتی اکبر عبدی برخلاف کارهای قبلش در این فیلم نقشی متفاوت ایفا کرده است، البته این کار ریسکی بزرگ بود که ما خوشبختانه بابت آن ضرری نکردیم، هر چند بسیاری معتقد بودند که ما کاری انتحاری انجام می‌دهیم.

وی در پایان سخنان خود تصریح کرد: سینمای مورد علاقه من سینمای دفاع مقدس است. کارهایی نظیر «گیلانه» یا «روزهای زندگی» نمونه‌ای از این ادعاست، اما من برای این‌که بتوانم در این حوزه کارهای خوبی ارائه دهم نیازمند حمایت هستم و تا زمانی که این فضا در سینما فراهم باشد، کار خوب دفاع مقدسی به راحتی ساخته نمی‌شود. برای همین آرزو دارم روزی برسد که فیلمسازی در این حوزه کاری سخت نباشد.