قاسم رحیمآبادی، روانپزشک در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه فاجعه منا علاوه بر مصدومان و شاهدان فاجعه، تأثیرات سوئی را بر روی خانوادههای جانباختگان و حتی خانوادههای بازماندگان حادثه میگذارد اظهار کرد: اختلالات شدید روحی و روانی به ویژه در فرزندان زیر 11 سال جان باختگان و بازماندگان فاجعه منا تهدیدی است که نباید به آسانی آن را نادیده گرفت.
وی افزود: سایر خانوادهها و حتی بستگان جانباخته نیز بسته به ویژگیهای ژنتیکی و بیولوژیکی آنها اثراتی از این فاجعه تأثیر میپذیرند.
رحیم آبادی اظهار کرد: شاهدان حادثه ممکن است دچار یک اختلال روانی به نام «ترومای حاد بعد از سانحه» شوند که تا طولانی مدت در ذهن افراد بوده و کابوس هایی از مناظر حادثه در ذهن افراد باقی می ماند این مسأله در پروسه فعالیتهای روزانه آنها تأثیر منفی گذاشته و اختلالات روانی دیگری مانند افسردگی، اضطراب را نیز به دنبال خود میآورند.
این روانپزشک با تأکید بر ابعاد وسیع حادثه منا عنوان کرد: با توجه به وسعت حادثه طبعا خانوادههای بسیاری نیز مرد خود را از دست دادهاند به صورت کلی در خانوادههایی که نان آور خانواده فوت میکند تأمین معاش خانواده یکی از اضطرابهایی است که همسر و فرزندان را نیز مورد تهدید قرار میدهد لذا برای پیشگیری از این آسیب حتما باید بستگان افراد این نگرانی را برای آنها رفع کنند.
وی با تأکید بر اینکه وضعیت روحی و روانی بازماندگان فاجعه و خانوادههای آسیب دیده باید حداقل ماهی یکبار از سوی روانپزشکان و روانشناسان مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرد اظهار کرد: این افراد تا دوماه به صورت طبیعی ممکن است دچار یکسری اختلالات روحی و روانی شوند در صورت ادامه آن پس از دوماه باید به صورت مرتب و ماهی یکبار از سوی روانشناسان و روانپزشکان ویزیت شوند.
وی اعلام کرد: دانشگاههای علوم پزشکی باید مسئولیت درمان را برعهده گرفته و این افراد را تحت پوشش قرار دهند تا اگر مشکلی قرار است پیش آید زودتر پیشگیری کنند.
عضو شورای مدیریت و کادر درمانی بیمارستان روانپزشکی شفای گیلان اظهار کرد: ضربه وارد شده به خانوادههایی که در انتظار تأیید زنده بودن یا مرگ عزیزان خود بودهاند، همیشه این مسأله در ذهن آنها خواهد ماند دقیقا مانند ضربه به خانوادههایی است که در جنگ تحمیلی فرزندانشان مفقود شدهاند این افراد هنوز انتظار تأیید خبر مرگ عزیزان یا بازگشت آنها را دارند.
وی یاد آور شد: این شک تا مدتی باقی خواهد ماند و پس از چند وقت این وضعیت برای آنها عادی میشود اما اختلالات روانی در صورت عدم توجه به آن ممکن است باقی بماند.