زمانی برای تاویل آیاتی از قرآن
در مورد رابطه انتظار، ظهور، غلبه مطلق حق بر باطل، نصرت اسلام، حکومت واحده اهل بیت علیهم السلام در آخر الزمان و قیام آن یگانه جهان و نادره دوران و نابغه اعصار و ازمان، با عاشورا و آن نهضت الهی و بروز آن قدرت معنوی و حقیقی نیز علاوه بر نکته های گفته شده، درس ها، فلسفه ها و اسرار ناگفته بسیار است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، شفقنا نوشت: می توان گفت یک هدف از برقراری حکومت جهانی حَقه به دست یداللهی حضرت مهدی علیه السلام، تدارک و جبران ظلم و ستم های وارد بر اهل بیت علیهم السلام، مصائب جانکاه، تحقق وعده های الهی و بلکه عکس العمل تحمل آن مصائب در راه دین و دفاع از اسلام می باشد که برحسب آیات و روایات است؛ اگر چه در این دنیا و عالم کوچک، تدارک پاداش و ثواب عاشورای حسین علیه السلام فراهم نیست اما در جهان وسیع و پهناور آخرت به گونه ای که مقتضای صفات جمال و کمال الهی است، برنامه وافی و کافی آن اجرا خواهد شد و جایگاه رفیع و بلند روز عاشورا در بُعد و معنا و جلوه خودش که جز در آن عالم، ظهور و نمایش نمی پذیرد، آشکار خواهد گردید.
متأسفانه قلم و بیان ما از توصیف آن مطالب، اعزاز و اکرامی که خدا از حسین علیه السلام می نماید و همچنین بیان روابط عاشورا با قیام حضرت بقیهالله ارواح العالمین له الفداء عاچز و ناتوان است و هر مقدار که هر کس بگوید، از حد درک خود و درکی که از این معانی در این جهان ممکن است، بیشتر نخواهد بود. برای آشنایی با مقام جلال و جمال و تقرب حضرت سیدالشهداء علیه السلام به حضرت ذوالجلال والاکرام و تماشای جلوه نورانی حسین علیه السلام در روز عاشورا، که هر چه مصیبات آن حضرت افزون تر می گردید بر جمال جسمانی اش نیز افزوده می شد، باید منتظر آن روز و جهان آینده باشیم. اگر چه از درک حقیقت ربط روز حسین و روز مهدی علیهما السلام در افق بلند و متعالی آن عاجزیم؛ لیکن از بعض جمله های احادیث و زیارات و ادعیه، نکاتی استنباط می شود که آموزنده و در سطحی بسیار عالی آن را معرفی می نماید. حتی استمرار ولایت و امامت که منتهی به امامت حضرت مهدی علیه السلام می شود مرتبط به شهادت سید الشهدا علیه السلام معرفی می گردد و این یک معنا و سرّی است که علاوه بر آنکه از
بُعد معنوی دارای اهمیت خاص است از ابعاد دیگرمثل جامعه شناسی نیز موجه و مثبت است.
از عاشورا تا رجعت
ارتباط دیگر عاشورا با آخر الزمان و ظهور حضرت صاحب الامر علیه السلام مسئله رجعت است که بر حسب آن، دشمنان اهل بیت علیهم السلام مخصوصاً قتله سید الشهداء علیه السلام و کُشندگان اصحاب بزرگوار آن حضرت و ستمکاران و کسانی که به اهل بیت علیهم السلام ظلم کرده اند و هم چنین شخص آن حضرت، با اصحاب و انصار عالی مقام و کسانی که خدا می خواهد، به دنیارجوع می نمایند، و قتله سید الشهداء علیه السلام و ظالمان دیگر، عواقب سوء دنیوی اعمال خود را می بینند. در این ظهور، عنایات الهیه بر اهل ایمان و شیعیان ظاهر می شود و برکات زمین و آسمان آشکار می گردد. از بینش دیگر می توان تاویل کامل آیاتی چون: «و نرید نمنّ علی الذین استضعفوا …»[۴۹] را همان رجعت علوی و حسینی دانست و کلام معجز نظام امیر المؤمنین علیه السلام را که فرمود:
لتعطفن الدنیا علینا بعد شماسها عطف الضروس علی ولدها و تلا عقیب ذلک و نرید أن نمنّ علی الذین …[۵۰]
به همان معنای ظاهر آن دلیل دانست و از آنجا که این عطف دنیا نسبت به شخص آن بزرگواران، محقق می گردد، معانی آیه «وعد الله الذین امنوا منکم …»[۵۱] و آیات دیگر و خروج دابه الارض- که به امیر المؤمنین علیه السلام تفسیر شده- عینیت می یابد.
انتظار فرج، انتظار تحقق همه این وعده های قرآنی و وحیانی است. هم انتقام از اعداء الله و اعداء آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین گرفته می شود؛ و هم از بازماندگان فکری و اعتقادی آنها، که در عصر ظهور وجود دارند؛ همان ها که به یزید و معاویه و دیگران از اعدای اهل بیت علیهم السلام افتخار می کنند و در مثل زمان ما کتاب «حقائق عن امیر المؤمنین یزید بن معاویه» می نویسند و کتاب «العواصم من القواصم ابن عربی» را نشر می دهند و بر آن شرح و تعلیق می نویسند.
آخر الزمان عنوان و اصطلاح وسیعی است که ما در انتظار آن هستیم و برنامه های گسترده ای که در آن زمان، اجرا خواهد شد، همه در مسیر جهانی شدن حف و پیروزی مطلق آن بر باطل و قلع و قمع اعداء الله و اعداء الرسول و اهل بیته و النواصب می باشد، البته ظهور حضرت مهدی علیه السلام و حکومت عدل جهانی آن حضرت به مثابه هسته مرکزی آن وقایع است و همه ما در زیارت عاشورا آن ظهور و حضور را از خدا مسئلت می نماییم.
ظهور، استمرار عاشورا
به تعبیری می توان گفت که ظهور و رجعت، همه مکمل بعثت و واقعه
ولایی- تاریخی غدیر و برنامه ای است که سید الشهدا علیه السلام اجرا فرمود. از بعضی روایات و القاب آن حضرت و از پیوستگی این معانی و ربط این برنامه ها با سیره و عمل شخص حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله، ائمه طاهرین علیهم السلام و حضرت صدیقه علیها السلام آشکار می شود که آنها در عین استقلال، با هم مرتبط بوده و هدف از همه، تحقق اغراض الهی است. «لا یعلم تفاصیلها وعظم ما فیها من الاسرار الا الله والذین اختصهم به».
سخن را در این موضوعِ کثیر المطالب و وسیع الابعاد آنها با روایتی به پایان می رسانیم که در آن فضل نصرت سید الشهدا علیه السلام به نصرت حضرت مهدی علیه السلام تشبیه شده است و از آن استفاده می شود که ظهور حضرت مهدی علیه السلام ادامه همان موقف آن امام مظلوم است. روایت را خود حضرت امام حسین علیه السلام در ضمن خطبه ای بر حسب بعضی کتب مقاتل انشا فرموده اند. آن حضرت از جد بزرگوارشان حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله روایت فرموده است به این لفظ
قال علیه السلام و من واسانا بنفسه کان معنا غداً فی الجنان نجیاً من غضب الرحمان و قد قال جدی رسول الله صلی الله علیه وآله ولدی حسین یقتل بطف کربلاغریباً وحیداً عطشاناً فریداً فمن نصره فقد نصرنی و نصر ولده القائم.
متأسفانه قلم و بیان ما از توصیف آن مطالب، اعزاز و اکرامی که خدا از حسین علیه السلام می نماید و همچنین بیان روابط عاشورا با قیام حضرت بقیهالله ارواح العالمین له الفداء عاچز و ناتوان است و هر مقدار که هر کس بگوید، از حد درک خود و درکی که از این معانی در این جهان ممکن است، بیشتر نخواهد بود. برای آشنایی با مقام جلال و جمال و تقرب حضرت سیدالشهداء علیه السلام به حضرت ذوالجلال والاکرام و تماشای جلوه نورانی حسین علیه السلام در روز عاشورا، که هر چه مصیبات آن حضرت افزون تر می گردید بر جمال جسمانی اش نیز افزوده می شد، باید منتظر آن روز و جهان آینده باشیم. اگر چه از درک حقیقت ربط روز حسین و روز مهدی علیهما السلام در افق بلند و متعالی آن عاجزیم؛ لیکن از بعض جمله های احادیث و زیارات و ادعیه، نکاتی استنباط می شود که آموزنده و در سطحی بسیار عالی آن را معرفی می نماید. حتی استمرار ولایت و امامت که منتهی به امامت حضرت مهدی علیه السلام می شود مرتبط به شهادت سید الشهدا علیه السلام معرفی می گردد و این یک معنا و سرّی است که علاوه بر آنکه از
بُعد معنوی دارای اهمیت خاص است از ابعاد دیگرمثل جامعه شناسی نیز موجه و مثبت است.
از عاشورا تا رجعت
ارتباط دیگر عاشورا با آخر الزمان و ظهور حضرت صاحب الامر علیه السلام مسئله رجعت است که بر حسب آن، دشمنان اهل بیت علیهم السلام مخصوصاً قتله سید الشهداء علیه السلام و کُشندگان اصحاب بزرگوار آن حضرت و ستمکاران و کسانی که به اهل بیت علیهم السلام ظلم کرده اند و هم چنین شخص آن حضرت، با اصحاب و انصار عالی مقام و کسانی که خدا می خواهد، به دنیارجوع می نمایند، و قتله سید الشهداء علیه السلام و ظالمان دیگر، عواقب سوء دنیوی اعمال خود را می بینند. در این ظهور، عنایات الهیه بر اهل ایمان و شیعیان ظاهر می شود و برکات زمین و آسمان آشکار می گردد. از بینش دیگر می توان تاویل کامل آیاتی چون: «و نرید نمنّ علی الذین استضعفوا …»[۴۹] را همان رجعت علوی و حسینی دانست و کلام معجز نظام امیر المؤمنین علیه السلام را که فرمود:
لتعطفن الدنیا علینا بعد شماسها عطف الضروس علی ولدها و تلا عقیب ذلک و نرید أن نمنّ علی الذین …[۵۰]
به همان معنای ظاهر آن دلیل دانست و از آنجا که این عطف دنیا نسبت به شخص آن بزرگواران، محقق می گردد، معانی آیه «وعد الله الذین امنوا منکم …»[۵۱] و آیات دیگر و خروج دابه الارض- که به امیر المؤمنین علیه السلام تفسیر شده- عینیت می یابد.
انتظار فرج، انتظار تحقق همه این وعده های قرآنی و وحیانی است. هم انتقام از اعداء الله و اعداء آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین گرفته می شود؛ و هم از بازماندگان فکری و اعتقادی آنها، که در عصر ظهور وجود دارند؛ همان ها که به یزید و معاویه و دیگران از اعدای اهل بیت علیهم السلام افتخار می کنند و در مثل زمان ما کتاب «حقائق عن امیر المؤمنین یزید بن معاویه» می نویسند و کتاب «العواصم من القواصم ابن عربی» را نشر می دهند و بر آن شرح و تعلیق می نویسند.
آخر الزمان عنوان و اصطلاح وسیعی است که ما در انتظار آن هستیم و برنامه های گسترده ای که در آن زمان، اجرا خواهد شد، همه در مسیر جهانی شدن حف و پیروزی مطلق آن بر باطل و قلع و قمع اعداء الله و اعداء الرسول و اهل بیته و النواصب می باشد، البته ظهور حضرت مهدی علیه السلام و حکومت عدل جهانی آن حضرت به مثابه هسته مرکزی آن وقایع است و همه ما در زیارت عاشورا آن ظهور و حضور را از خدا مسئلت می نماییم.
ظهور، استمرار عاشورا
به تعبیری می توان گفت که ظهور و رجعت، همه مکمل بعثت و واقعه
ولایی- تاریخی غدیر و برنامه ای است که سید الشهدا علیه السلام اجرا فرمود. از بعضی روایات و القاب آن حضرت و از پیوستگی این معانی و ربط این برنامه ها با سیره و عمل شخص حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله، ائمه طاهرین علیهم السلام و حضرت صدیقه علیها السلام آشکار می شود که آنها در عین استقلال، با هم مرتبط بوده و هدف از همه، تحقق اغراض الهی است. «لا یعلم تفاصیلها وعظم ما فیها من الاسرار الا الله والذین اختصهم به».
سخن را در این موضوعِ کثیر المطالب و وسیع الابعاد آنها با روایتی به پایان می رسانیم که در آن فضل نصرت سید الشهدا علیه السلام به نصرت حضرت مهدی علیه السلام تشبیه شده است و از آن استفاده می شود که ظهور حضرت مهدی علیه السلام ادامه همان موقف آن امام مظلوم است. روایت را خود حضرت امام حسین علیه السلام در ضمن خطبه ای بر حسب بعضی کتب مقاتل انشا فرموده اند. آن حضرت از جد بزرگوارشان حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله روایت فرموده است به این لفظ
قال علیه السلام و من واسانا بنفسه کان معنا غداً فی الجنان نجیاً من غضب الرحمان و قد قال جدی رسول الله صلی الله علیه وآله ولدی حسین یقتل بطف کربلاغریباً وحیداً عطشاناً فریداً فمن نصره فقد نصرنی و نصر ولده القائم.
