این نمایش داستان پسرک به نام رضا اصغری را روایت میکند که زندگی عادی و معمولی همچون همه همسالان خود دارد؛ خانوادهای ساده با پدری که با مزد کارگری زندگی خود و عهد و عیالش را اداره میکند، محیط مدرسهای که رضا در آن تحصیل میکند و همهچیز آن عادی است و با وجود پویایی که در آن به چشم میخورد، تماشاگر تئاتر هیچ اتفاق و رویداد جدیدی را نمیتواند از آن سراغ بگیرد.
تحول در این نمایش درست از جایی آغاز میشود که با ورود یک مربی تربیتی به مدرسه و تلاشهای او برای تغییر در نگرش اشخاص، روایت نمایشی به گونهای تغییر میکند؛ این مربی تربیتی با نام آقای چهل چهرگانی که اتفاقاً نام او نیز تعجب همگان را برانگیخته است با مشاهده این روزمرگی که در محیط مدرسه که البته متأثر از محیط زندگی هر یک از اشخاص نمایش و به ویژه رضا اصغری است، سعی میکند با دادن انگیزههایی شخصی به رضا، حس خودباوری و اتکا به خود و تواناییهای فردی را در او تقویت کند.
مربی تربیتی به رضا، مدادی که آن را مداد جادو میخواند میدهد و اینکه رضا میتواند با استفاده از این مداد تمامی خواستها و آمال و آرزوهای خود را برآورده سازد، در حالیکه جادویی در کار نیست و رضا با استفاده از اراده و عزم شخصی و نیت خیر و ثوابی که دارد قادر است به توفیقاتی در زندگی خود، خانواده، اولیای مدرسه و دوستانش دست پیدا کند.
«عقل صورتی» قصد دارد نوعی متفاوت اندیشیدن و تزریق این طرز تفکر از سنین نوجوانی را که میتوان مثبتاندیش بود و نهایت استفاده را از توانایی و امکانات موجود در جهت رسیدن به اهداف و خواستههای خود داشت را از طریق روایت نمایشی به مخاطب خود به ویژه نوجوانان منتقل کند.
نمایش «عقل صورتی» به تقویت روحیه خودباوری مخاطب خود کمک شایان توجهی میکند و بهنوعی میتوان این نمایش را در زمره آثار نمایشی تربیتی و ارشاد به حساب آورد که انگیزهای را در نهاد مخاطب خود بیدار و هوشیار میکند که میتوان به واسطه آن قدردان مواهب الهی و امکانات پیرامونی که در اختیار داریم بود و باز تأکید بر مثبتاندیشی دارد و ذکر این نکته که استفاده بجا و درست از آنها به نوعی پاسداشت از آنها و مصداق شکرگزاری به جهت نعماتی است که به انسان ارزانی شده است.
این نمایش به تعبیر دیگر دربردارنده مفاهیمی ارزشی و انتقال صحیح آنها در باب خودشناسی است؛ توجه به این نکته که باید برای بهبود شرایط زندگی و انتخاب سبک و شیوهای سنجیده در زندگی روزمره منطبق با آموزههای دینی ابتدا واقف به تواناییها و ظرفیتهای خود بود، نکتهای است که در «عقل صورتی» و در پوشش فضایی فانتزی و خیالبرانگیز متناسب با ویژگیهای ذاتی نمایش کودک و نوجوان، به آن توجه شده است.
نکته ظریف دیگری که این نمایش در پی بیان و انتقال آن به تماشاگر خود است اینکه به طور قطع توانایی و ظرفیت موجود در نهاد و باطن هر فردی چه ذاتی و چه اکتسابی فراتر از آن استانداردی است که با استفاده از آن میتوان زندگی معقول و رو به پیشرفتی را برای خود و اطرافیان انتظار داشت و لذا در بخشی از این نمایش تأکید بر این نکته میشود که نباید با اتکا به این توان و ظرفیت به دنبال خواستهایی بود که چندان به صلاح نیست و رؤیاپردازانه انسان را به سطوحی از پیشرفت و ترقی ارتقاء میدهد که چندان از استحکام و قوام لازم برخوردار نیستند.
«عقل صورتی» با استفاده درست از اقتضائات و قراردادهای نمایشی زندگی ملموس و نه غیرواقعی غالب خانوادههای ایرانی را به تصویر میکشد و تأکید بر این نکته دارد که باید نگاه دقیقتری به زوایای پنهان اما تأثیرگذار آن داشت، انتخاب عنوان «عقل صورتی» برای این نمایش شاید به این دلیل باشد که بخواهد نگاه بیننده را بیشتر تحریک و ترغیب نماید تا نسبت به امری که غیرواقع به نظر میرسد اما عین واقع است تعمق و تفکری ژرفاندیشانهتر داشته باشد.
یادآور می شود، نمایش نوجوان «عقل صورتی» هر روز
ساعت 17:30 در مرکز تولیدات تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در
بوستان لاله به روی صحنه میرود.
امیر سجاد دبیریان