به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، همایش تخصصی بررسی مسائل اساسی فراروی اجرای منشور توسعه فرهنگ قرآنی صبح امروز هشتم مردادماه با حضور جمعی از اساتید و صاحبنظران برگزار شد.
در بخشی از این پنل علی سرابی، قائم مقام شورای عالی قرآن در سخنانی با اشاره به اینکه باید مشخص کنیم در حوزه تبلیغ و ترویج با چه چالشهایی مواجه هستیم، گفت: مهمترین چالش ابهام در جایگاه و نقش امور تبلیغی و قرآنی است. الان در ارتباط با یکی از محورهای تبلیغی قرآنی مانند قرائت قرآن یک چالش اندیشهای داریم. همیشه در جامعه این صحبت و این سوال هست که قرائت هدف است یا وسیله است.
وی افزود: قاریان مورد نقد هستند که به ظاهر قرآنی میپردازند در حالی که باید کار کنند که مردم به قرآن عمل کنند. البته این چالش دو طرفه است و قاریان نیز میگویند مردم ابتدا مردم ابتدا قرآن را تلاوت کنند تا به همین آیه قرآن عمل شده باشد. باید مشخص شود که بحث تبلیغ و ترویج نسبت به بقیه فعالیتهای قرآنی چه جایگاهی دارد.
سرابی پویایی و نوآوری در نهادها را یکی از راههای رفع چالشها عنوان و اظهار کرد: باید به نهادها سمت و سوی قرآنی بدهیم یا اینکه نهادهای جدیدی را راهاندازی کنیم تا بتوانیم چشمانداز قرآنی خوبی تعریف و برای رسیدن به آن با برنامه جلو برویم.
قائم مقام شورای عالی قرآن در ادامه به لزوم پژوهشهای قرآنی اشاره کرد و افزود: امیدوارم با هماهنگی بیشتر نهادها و دستگاههای قرآنی فرهنگ قرآنی را در تمامی عرصهها متجلی سازیم.
در ادامه نیز محمدرضا پورمعین، رئیس جمعیت قرآنی استان تهران در مورد جایگاه مسابقات قرآن در تبلیغ و ترویج قرآن کریم، به بیان چند نکته پرداخت. وی گفت: یکی از نکات این است که شما یک ستاد عالی خوب دارید که واقعا عالی است، اما چینش این ستاد تکراری است و برخی دوستان که از نزدیک میشناسم با یک دلسردی و خستگی همکاری دارند، اولاً مسئولیتهای متعدد دارند و توان پرداختن به همه این مسئولیتها را ندارند.
وی با اشاره به اینکه باید حضور اعضا در این ستاد تاریخ مصرف داشته باشد، بیان کرد: افراد فعال و غیرفعال در این کمیته باید شناسایی شوند. نکته دیگر نیز بحث مخاطب است. در مسابقات قرآن افراد شرکت میکنند، این افراد وقتی حضور دارند چند ساعت حضور دارند تا تلاوتی را گوش دهند و ممکن است تلاوتشان ضوابط پخش تلویزیونی را نیز نداشته باشند و غیرقابل پخش باشد اما پخش میشود. از سوی دیگر مخاطب وقت خود را از دست میدهد؛ چراکه تلاوت سطح بالایی نمیشنود. ما در صحنه مسابقات هیچ چیزی برای مخاطب نداریم.
پورمعین در ادامه به بحث جوایز مسابقات قرآن پرداخت و گفت: جایزههای مسابقات نیز بسیار ناچیز است، در کشور مشکلات نقدینگی وجود دارد اما زمانی که طراز بینالمللی شد باید همه چیز بینالمللی باشد. الان حداقل جایزه مسابقات بینالمللی 30 میلیون تومان است. کشورهای همسایه این رقم را به چندین برابر رساندهاند. مسئله داوری و انتخابهای هیئت داوران و از دیگر نکات است که باید به آن توجه شود. در نهایت اینکه به نظر میرسد اقبال عمومی مردم به مسابقات زیاد است که البته نیاز به هدایت و حمایت دارند.
پورمعین در بخش دیگری از صحبتهای خود در مورد نمایشگاه قرآن و تأثیر آن بر تبلیغ و ترویج فعالیتهای قرآنی نیز گفت: نمایشگاهها فعالیتهایی هستند که در آن داد و ستد انجام میشود و قدمتی 6000 ساله داشته است، نمایشگاه در فعالیتهای تبلیغی و ترویجی ما نقش موثری دارد.
وی با اشاره به اینکه در شهر پاریس در یکی از ادوار نمایشگاه برج ایفل رونمایی میشود، گفت: در هر دوره از نمایشگاه باید اتفاقی بسیار مهمی بیفتد که سالیان سال از ان اتفاق به نیکی یاد شود و مخاطبان از ان بهره مند شوند.
پورمعین با تأکید بر اینکه ما در برگزاری نمایشگاه قرآن کوچک و خردسال هستیم، افزود: ما سابقه 25 دوره نمایشگاه را داریم، جستجوهای بسیار زیادی انجام دادیم اما در نهایت شاید به کمتر از 30 درصد منابع دست یافتیم. نمایشگاه قران ما اسماً نمایشگاه است و تفاوت بسیاری با نمایشگاه واقعی دارد.
دبیر انجمن خادمان قرآنی با اشاره به اینکه نمایشگاه قرآن در طول 25 دوره برگزاری خود شش بار تغییر مکان داده است، گفت: آمارهایی که داده میشود اشتباه و حقیقی نیست، بازدیدکنندگان و پدیدآورندگان تکراری هستند و درصد رشد زیر 10 درصد است. نمایشگاه قرآن برگزار میشود تا کارنامه یکساله نهادها را انعکاس دهد. معرفی خدمات بخش دولتی و مردمی رویکرد دیگری است که خوشبختانه در این بخش رو به پیشرفت است.
پورمعین با اشاره به اینکه مسئله زمان و مکان در نمایشگاههای ما همواره دچار تشکیک و تردید است، گفت: ما فاصله بسیار بسیار زیادی تا تبدیل شدن نمایشگاه قرآن به یک نمایشگاه واقعی داریم که به این زودی به آن نخواهیم رسید.
در ادامه این نیز عباس نظریراد، مدیر ارتباطات معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد در سخنانی با اشاره به پیشینهای از نمایشگاه قرآن، گفت: زمانی که نمایشگاه قرآن در بهمن 1372 کلید خورد اولین نکته برای ورود به این کار یک جسارت لازم را میطلبید. نمایشگاه در زمانی طراحی شد که چهار بخش داشت. ضمن اینکه به لحاظ محتوایی و مکانی محدودیت بسیار زیادی داشت.
وی افزود: به عنوان مثال ما برای طراحی بخشها نهتنها آثار قابل توجهی نداشتیم بلکه ناچار بودیم آثار را سفارش دهیم. در حال حاضر در موقعیتی هستیم که نمایشگاه 12 بخش دارد. اگر روزی سفارش کار میدادیم الان در موقعیتی هستیم که بیش از 20 حوزه در عرصه هنر اثر تولید میکند و شاهد برگزاری نمایشگاهها و جشنوارههایی هستیم که خرید و فروش مطلوب آثار قرآنی را شاهد بودهایم.
نظریراد یکی از دستاوردهای نمایشگاه قرآن را بحث اقتصاد فرهنگ دینی عنوان کرد و گفت: بحث نمایشگاه و نفس عنوان کار جای تأمل دارد. نمایشگاه هم نمایشگاه است هم جشنواره و هم فروشگاه است. اگر میخواهیم تغییری ایجاد کنیم باید از همان ابتدا و از عنوان و ماموریت و کارکرد آن را مورد توجه قرار دهیم.