جشنواره‌ای که سعی دارد در قالب استانداردهای جهانی حرکت کند
گروه هنر: تعداد آثار، تعداد سانس‌‌ها، مراسم بزرگداشت‌ها و... اتفاقاتی است که نشان می‌دهد جشنواره سی‌و‌ششم فیلم فجر تلاش می‌کند در جهت نزدیکی به استانداردهای جهانی حرکت کند.
شب گذشته (12 بهمن‌ماه) با برگزاری آیین افتتاحیه سی‌و‌ششمین جشنواره فیلم فجر، رسماً این رویداد مهم سینمایی آغاز به کار کرد. این جشنواره را به گواه همه باید مهمترین اتفاق فرهنگی و هنری کشورمان توصیف کنیم که سینما به نوعی با جشن‌های انقلاب اسلامی همراه می‌شود، البته همیشه این جشنواره حواشی خاص خود را نیز در پی داشته و دارد، عده‌ای به آن انتقاد کرده و برخی دیگر آن را می‌ستایند، اما آنگونه که از شواهد پیداست در این دوره قرار است نگاهی سینمایی بر این اتفاق مهم حاکم باشد.
نشانه اول اینکه این جشنواره سعی کرده از برخی حواشی که با فرهنگ ملی و دینی ما همخوانی ندارد. دور باشد. بهترین نشانه این امر را هم در برچیدن فرش قرمزی که برگزاری آن برای بسیاری جای سوال داشت می‌توان مشاهده کرد، چون اگر قرار است به واقع این رویداد به قول دبیر جشنواره ادای دینی سینمای به انقلاب باشد، باید رفتاری که در آن مد نظر قرار می‌گیرد نیز از چنین ویژگی بهره برد. نشانه دوم اینکه، در این جشنواره سعی نشده که به بهانه راضی نگه داشتن همه تعداد زیادی فیلم روی پرده رود، اتفاقی که متاسفانه سال‌های گذشته رخ می‌داد و به نوعی شکل حرفه‌ای جشنواره را از بین برده بود.
مطلب دیگر به آثار دینی و انقلابی این جشنواره مربوط می‌شود. در سال‌های گذشته به بهانه حمایت از فیلم‌های مورد نظر، کارهای بی‌کیفیت این حوزه در جشنواره به نمایش در می‌آمد! اتفاقی که به نوعی به این دست آثار ضربه می‌زد، چون این ذهنیت را به وجود می‌آورد تولیدات این عرصه کیفیت و جذابیت لازم را ندارند، اما خوشبختانه امسال با فیلم‌هایی نظیر «به وقت شام»، «تنگه ابوغریب»، «بانو قدس ایران»، «زنانی با گشواره باروتی»، «لاتاری» مطمئناً اتفاقات خوبی در جشنواره رخ خواهد داد، چون اگر فیلم‌های ارزشی از کیفیت خوبی برخوردار باشند مطمئناً در سال‌های بعد کارهای بهتری نیز به جشنواره راه پیدا خواهند کرد.
درباره نمایش فیلم‌های مستند در جشنواره نیز باید گفت. «بانوی قدس ایران» و «زنانی با گوشواره باروتی» دو اثری هستند که به موضوعات روز منطقه می‌پردازند. این دو کار طبق گفته‌ها از کیفیت بسیاری بالایی بهره برده‌اند. درباره این مستندها نیز باید گفت که نمایش محدود دو فیلم بسیار بهتر است نمایش پر تعداد کارهای بی‌کیفیت است. درباره انیمیشن «فیلشاه» نیز باید گفت. این کار یک تجربه قرآنی با زبان کارتون است که روایتی غیر مستقیم از حمله سپاه ابره به مکه دارد. این کار می‌تواند در ادامه مسیری برای انیماتورهای ما باز کند تا در آن با زبانی جدید به موضوعات انقلابی بپردازند.
اما درباره مراسم افتتاحیه نیز باید در نظر داشت چند نکته بسیار مهم شب گذشته رخ داد که باید آن را باز‌گو کرد. ابتدا اینکه احسان کرمی به اهالی سینما یادآور شد در سرما این روزهای کشور هنوز عده‌ای از هموطنان زلزده ما در سختی به سر می‌برند. برای همین جشنواره فیلم فجر فرصتی است تا سینماگران همتی کنند تا دیگر نیازهای هموطنان عزیزمان بر طرف شود. مطلب دیگر که از آن می‌توان به عنوان نقطه درخشان افتتاحیه دیروز نام برد. تقدیری است که از منوچهر اسماعیلی پیشکسوت سینمای کشورمان به عمل آمد. این هنرمند با صدای خود به بسیاری از کارها جان بخشیده است. صدای جادویی وی در فیلم «مادر» که به جای چهار شخصیت حرف زد، از جمله کارهای درخشان این هنرمند است. امید می‌رود در آینده نیز از سرمایه‌های دوبله این سرزمین باز هم، تجلیل مناسب به عمل آید.
نکته پایانی که در جشن دیروز وجود داشت به نوعی ادای احترام سینماگران به حضرت فاطمه زهرا (س) بود که در قالب فیلمی چند دقیقه‌ای در ابتدای مراسم انجام شد. درضمن سعی شده با انتخاب گروه موسیقی که در آن مراعات این شب‌ها (ایام فاطمیه) شده باشد به نوعی همراهی لازم صورت گیرد، همچنین پخش تصاویری درباره ایام انقلاب بخش دیگری بود که فضای دلچسبی در سالن به وجود آورد.
به قلم؛ داود کنشلو
