حجتالاسلام والمسلمین سیدمحمدمهدی طباطبایی، رئیس مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت جامعةالقرآن الکریم و اهل البیت(ع) در گفتوگو با خبرنگار ایکنا با اشاره به روایتی از امام جعفر صادق(ع) «بادِرُوا أولادََكُم بِالحَديثِ قَبلَ أن يَسبِقَكُم إلَيهِمُ المُرجِئَةُ؛ هرچه زودتر و سریعتر معارف اسلامی را به فرزندان خود بیاموزید، پیش از آن که منحرفان با آموزشهای انحرافی بر شما سبقت بگیرند»، اظهار کرد: این در رابطه با فراگیری حدیث است و حال آنکه قرآن در درجه اولیتر از حدیث است. بحث این است که آیا دشمنان اسلام به فرزندان ما برای انحرافات سبقت گرفتهاند یا خیر؟
وی با تأکید بر اینکه همه میدانند که دشمنان برای انحراف افراد از سنین پائین آغاز کردهاند، ادامه داد: ساخت انیمیشن، فیلم و بازیهای آنلاین برای ایجاد خط فکری منحرف از جمله برنامههای دشمنان است.
طباطبایی عنوان کرد: لذا باید از آنها سبقت بگیریم و برای فرزندان سه، چهار و پنج ساله برنامهریزی کنیم نه به عنوان آموزش قرآن به شکل مستقیم اما به صورت غیر مستقیم باید برای آنها برنامه داشت.
رئیس مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت جامعةالقرآن عنوان کرد: در روایت دیگری آمده است که فرزند «امیر سَبْعَ سِنینَ» یعنی هفت سال اول امیر است به این معنا که میتواند رفتن به کلاس قرآن توسط کودک بدون اجبار باشد. آن هم قرآنی که در حد و محتوای خودش است و از سوی دیگر استاد باید به زبان کودکانه و با شیوههای کودکانه صحبت کند، لذا در این سن بیشتر از طریق آموزشهای غیر مستقیم میتوانیم وارد عمل شویم.
وی با تأکید بر اینکه اقدام در زمینه آموزش قرآن لازم و ضروری است، تصریح کرد: در روایات نیز داریم که هرچه به آخرالزمان نزدیک میشویم، مطلبی به فرزندان آموزش نمیدهند، لذا از همان بچگی باید برای آنها استاد قرار داده شود تا ضروریات دین به آنها آموزش داده شود و دیدیم دانشآموزانی که در مدارس درس میخوانند، روخوانی ساده قرآن را نمیدانند و در دوره دانشجویی نیز بالای 80 درصد از آنها توان روخوانی ساده قرآن را ندارند.
ضعف در روخوانی قرآن باید از سنین خردسالی جبران شود
طباطبایی با اشاره به اینکه ضعف در قرائت قرآن باید از سنین خردسالی و کودکی جبران شود، عنوان کرد: پس ضرورت آموزش قرآن از کودکی مسلم است و باید از کودکی آن را آغاز کنیم، اما ورود به عرصه حفظ، نیازمند مقدماتی است.
وی با اشاره به اینکه مقدمات حفظ، شامل روخوانی، روانخوانی، تجوید، فصیحخوانی و آشنایی با مفاهیم و حفظ موضوعی، حفظ موضوعی به روش اشاره و بیان قصههای قرآن است که حدود سه سال به طول میانجامد، بیان کرد: پس از آن به صورت آزمایشی حفظ یک تا دو جزء ادامه مییابد. چون همه در حفظ یکسان نیستند و برخی دارای حافظه قوی و برخی دیگر نیز توانمندی کمتری در این عرصه دارند.
رئیس مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت جامعةالقرآن اضافه کرد: در گام بعدی استاد باید قرآنآموزان را هدایت تحصیلی کند تا تشخیص داده شود که فرد دارای توانمندی در عرصه حفظ قرآن است یا خیر؟ در صورت وجود این توانایی، طی مدت یک سال، دو سال، سه سال و یا 10 سال میتواند حفظ قرآن را انجام دهد و یا خیر؟
طباطبایی در پاسخ به این سؤال که ابتداییترین آموزشهای قرآن و همچنین حفظ کل باید از چه سنینی آغاز شود، اظهار کرد: این خردسالان باید از هم تفکیک شوند و استاد با هر گروه با روش مناسب کار کند. معتقدم سن مناسب برای آغاز حفظ کل، 8 تا 9 سالگی است، برای آغاز ابتداییترین آموزشهای قرآنی، چهارسالگی سن مناسبی است که باید همراه با آموزش غیرمستقیم و همراه با حضور مادر باشد، چیزی که در شعب خردسالان مؤسسه اجرایی میشود.
همراهی مادر با کودک در کلاس قرآن موجب دلگرمی است
وی عنوان کرد: حدود 500 مرکز خردسالان جامعةالقرآن داریم که مادران در تمام این برنامهها باید شرکت داشته باشند و هنگامی که مادر در کنار قرآنآموز خردسال در کلاس حضور داشته باشد، قطعاً بچهها دلخوش به حضور مادر در کلاس هستند و بچهها با انگیزه بیشتر در کلاسها حضور پیدا میکنند.
رئیس مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت جامعةالقرآن درباره اینکه چه میزان مؤانست والدین با قرآن در گرایش آنها در عرصههای قرآنی مؤثر است، اظهار کرد: در آموزش باید همه عوامل چون؛ استاد، کلاس، خانواده، فضای مجازی و ... جمع باشند.
وی ادامه داد: آنچه که مسلم است بخشی از عمر کودکان در مدارس، در خانه و پای تلویزیون صرف میشود و اینها باید در زمینه آموزش قرآن باهم هماهنگ باشند. لذا باید از لحاظ فرهنگی متصدیان امر دقت کنند که این آموزشها یکپارچه انجام شود تا از دوگانگی در فرزندان جلوگیری شود.
طباطبایی عنوان کرد: مجموعه فرهنگ و آموزهها را باید از کودکی به فرزندان آموزش داد و میدانیم که از کودکی هم فراگیری و آموزشها، آمیخته با گوشت و خون خواهد شد و نظر مثبتی را نیز در خصوص اینکه میگویند در سنین کودکی آموزشهای قرآنی داده نشود، ندارم.
وی در خصوص تشویق والدین به شکل اهدای جوایز به فرزندان برای ورود به عرصههای قرآنی، اضافه کرد: جایزه دادن حتی به بزرگترها نیز موجبات سرور و خوشحالی آنها را فراهم میکند و موضوع حسی و طبیعی است و بچهها نیز بیشتر در مقابل این رویه خوشحال میشوند و تشویق فرزندان در مقابل قرائت و حفظ بخشی از آیات خوب و مطلوب است و برخی نیز میگویند شاید با این هدیه دادنها شرطی میشوند، این جمله صحیحی نیست، بلکه تا زمانی که این هدیه دادنها هست و هنگامی که فرزندان بزرگتر میشوند، خودشان اهمیت آن عمل را درک میکنند و لذا بر انجام آن استمرار خواهند داشت.
انتهای پیام