حضرت زهرا(س) نمونه بارز انسان کامل از منظر قرآن است

به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام والمسلیمن سیدجواد نورموسوی، استاد  حوزه و نویسنده آثار دینی در مطلبی که در آستانه سال روز میلاد با سعادت کوثر دو عالم در اختیار ایکنا قرار داده آورده است: در قرآن‌ کریم 17 صفت برای انسان کامل بیان شده است که وجود هر یک از این صفات فضیلتی بزرگ برای انسان محسوب می‌شود و هرچه این فضائل بیشتر در انسان یافت شود قیمت و ارزش وجودی انسان را بالاتر می‌برد. این صفات هفده‌گانه همگی در وجود حضرت فاطمه‌زهرا(س) متبلور بوده است؛ خداوند در قرآن فرموده «انَّ الْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِینَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِینَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِینَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِینَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِینَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِینَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِینَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاکِرِینَ اللَّهَ کَثِیرًا وَالذَّاکِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا؛  مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ایمان و مردان و زنان عبادت‏‌پیشه و راستگو و شکیبا و فروتن و صدقه‏ دهنده و روزه‌‏دار و پاکدامن که خدا را فراوان یاد مى‌‏کنند خدا براى [همه] آنان آمرزشى و پاداشى بزرگ فراهم ساخته است.».تسلیم، ایمان، اطاعت، صداقت، صبر، خشوع، تصدیق، قناعت، صوم، عفت و ذکر مقاماتی است که کامل‌ترین مصادیقش در وجود حضرت زهرا(س)متبلور  است.

حضرت زهرا(س)؛ بانوی حجب و حیا

حجب و حیای این بانوی بزرگ محدود به دوران حیاتشان در این زندگی چند روزه دنیوی نبود چنانچه در روایت داریم حضرت زهرا(س) قبل از مرگشان سفارش نمودند که ایشان را در تابوت قرار داده تا حتی پس از مرگ حجم بدن مبارکشان در جلوی چشم نامحرمان در زمان تشییع نمایان نباشد همچنین صفات صدق، اطاعت پذیری، صبر، خشوع و تصدیق دیگر صفاتی است که وجود زهرا (س) را بی‌همتا نموده است.

يكى از آداب و رسوم زمان پيشين اين بود كه يكديگر را به اسم صدا مى‏‌كردند، و اين نوع خطاب نسبت به بعضى‌‏ها خلاف ادب بود، مخصوصاً حضرت رسول اكرم (ص) كه از مقام والا و احترام خاصى برخوردار بود نمى‌‏بايد مثل ساير افراد مخاطب قرار گيرد لذا خداوند متعال در اين رابطه آيه‌‏اى نازل فرمود كه مسلمين موظف و مكلف شدند آن حضرت را رسول‏‌اللَّه خطاب كنند. زهرا(س) همیشه رفتاری سرشار و آمیخته از ادب و تواضع و فروتنی نسبت به پدر داشت. گرچه رابطه ایشان بسیار عاطفی و سراسر محبت و صمیمیت بود اما این مانع احترام و تواضع ویژه ایشان نسبت به پیامبر(ص) نمی شد. نقل است از حضرت فاطمه (س) که فرمود: وقتی بر پیامبر (ص) آیه نازل شد (که پیامبر(ص) را با نامش خطاب نکنید)، هیبت پیامبر (ص) مرا گرفت؛ بطوری که نتوانستم به او «یا ابت» بگویم و یا رسول الله به او می‌گفتم؛ حضرت از من روی گرداند، چند بار به همین ترتیب صدا کردم و او جواب نداد. حضرت فرمود: اى فاطمه اين آيه درباره‏ تو و خانواده‏‌ات و نسلت نازل نشده، تو از منى و من از تو هستم. تو «یا ابت» بگو. چون برای قلب من محبوب‌تر و برای پروردگار رضایت‌بخش‌تر است.بلكه درباره‏ جفاكاران و درشت‏خويان از قريش و گردن‌كشان و اهل كبر و غرور نازل شد، شما: اى پدر بگو كه قلبم را زنده مى‏‌كند و خدا را خشنود مى‏‌کند.

شرم و حيا در كنار همسر

 حضرت فاطمه(ع) در طول مدت شوهردارى خود با اميرالمؤمنين، در هيچ فرصتى حريم آن حضرت را ناديده نگرفت و در مورد شخصيت آن بزرگوار كوتاهى نكرد. تا جايى كه اميرالمؤمنين در اين باره مى‏‌فرمايند: سوگند به خدا زندگى با صفاى من و فاطمه (ع)طورى بود كه نه من او را به خشم آوردم و نه او مرا به خشم آورد و نافرمانى كرد، حتى غصه‏‌هاى ديگرم با حضور او و تماشاى جمالش برطرف مى‏‌گرديد. اين حديث شريف كه از دل آتشين على (ع)در فراق فاطمه(ع) برخاسته است، نشان مى‌‏دهد كه دختر رسول خدا (ص) تا چه ميزانى در اطاعت شوهر بود و كوچكترين اسائه ادب از او ديده نشد.
اگر چه تأمين رفاه زندگى زن و بچه براى شوهر در حدّ معمول واجب است، ولى روح ايثارگرى خاندان رسالت و ولايت در تمام ابعاد زندگى، باعث شده بود كه خانواده‏ اميرالمؤمنين پيوسته در فقر و پريشانى بسر برند و لذا فاطمه از وضع مالى شوهرش آگاه بود، و مى‏‌دانست كه وى قدرت تهيّه مايحتاج خانه را ندارد. از اين جهت شرم و حياى فاطمه (ع) كه از ايمان و اعتقاد او به خدا سرچشمه مى‏‌گرفت مى‏‌گويد: «من از خدايم شرم مى‏‌كنم...»
اين درسى است به تمام بانوان محترم كه گرفتار زرق و برق و تشريفات كمرشكن روزگار فاجعه‌‏آميز ما نگردند و درآمد و امكانات شوهرانشان را مراعات كنند... .

تواضع و فروتنى حضرت زهرا در مقابل همسر

تواضع حضرت زهرا (ع) در خانه‏ على(ع) و احترام او به على در حدى بود كه وقتى ماجراى فشار بين در و ديوار و بسترى شدن حضرت زهرا در رابطه با مخالفت او با خلفا رخ داد، عمر و ابوبكر چندين بار از حضرت على (ع) تقاضا كردند تا واسطه شود، كه آنها به حضور حضرت زهرا(ع) بيايند و احوالپرسى كنند و رضايت او را به دست آورند، سرانجام على(ع) ضامن شد كه آنها را نزد فاطمه(ع) ببرد. حضرت على نزد فاطمه آمد و تقاضاى آنها را مطرح كرد، ولى فاطمه(ع) به شدت اين تقاضا را رد كرد، حضرت على(ع) فرمود: من از طرف آنها ضامن شده‌‏ام كه از تو اجازه بگيرم. در اين هنگام حضرت زهرا(ع) در برابر على(ع) در چنان شرايطى آنچنان تواضع كرد كه گفت: «اگر از ظرف آنها چيزى را ضامن شده‌‏اى، خانه خانه‏ توست و من در هيچ چيز با رأى تو مخالفت نمى‌‏كنم».

سازش با مشكلات و سختى‏‌ها در طول زندگى

رسول خدا فرموده‌‏اند از بركات اخلاقى و فكرى زن خوب اين است كه هزينه و مخارجش كم باشد. و در اداره‏ خانه و صرفه‏‌جويى در مصرف، ياور و همكار شوهر به حساب مى‏آيد. تمام اين ويژگي ها در وجود مبارك حضرت زهرا (ع)جمع بود و آن حضرت با مديريت لازم و با صبر و بردبارى، همه‏ تلخي ها را به كام على شيرين مى‏‌كرد و در برابر مشكلات مالى عقب‏‌نشينى نمى‌‏نمود. حضرت على(ع) مى‏‌فرمايند: من در حالى با حضرت زهرا ازدواج كردم، كه زيراندازى در خانه نداشتم، در حالى كه در همان تاريخ احسان و بخشش من به نيازمندان بقدرى زياد بود كه اگر به بنى‏‌هاشم تقسيم مى‌‏شد همه‏ آنان را غنى و بى‏‌نياز مى‌‏كرد. اين حديث نشان مى‌‏دهد كه فاطمه(ع) دختر پيامبر (ص)با چه مشكلاتى در خانه على(ع) دست و پنجه نرم كرده و خم به ابرو نياورده است.

دختر پيامبر (ص) در خانه مولى على(ع) با سختي‌ها انس گرفت و درد گرسنگى چشيد و بچه‌هايش را نيز با اين روش عادت داد، تا رنگ رخسارشان از ناتوانى و گرسنگى زرد شد... .حضرت امام باقر(ع) از جابر بن عبداللَّه انصارى نقل مى‏‌كنند كه روزى پيامبر خدا (ص) وارد خانه‏ دخترش شد و پس از سلام و احوال‏پرسى فرمود: چرا رنگ رخسارت اين قدر پريده است؟ فاطمه(ع)  گفت: اى پيامبر خدا! از گرسنگى به اين حالت افتاده‌‏ام... . اين حديث نشان مى‌‏دهد كه وضع فاطمه‏ زهرا(ع) از گرسنگى به جايى رسيده بود، كه رنگ رخسارش تغيير يافته بود، و پدر بزرگوارش با ديدن او نگران گرديده و ازعوامل پريشانى درونى و تغير چهره سؤال کرده است.

آراستگى و معطر بودن براى همسر

براى زن در رسيدگى به وضع ظاهريش به خاطر همسرش سزاوار نيست كه به خود و سر و وضعش نرسد ولو اينكه گردنبندى را در گردن خويش بياويزد و نيز پسنديده نيست كه دستش را بدون رنگ رها كند ولو اينكه مختصر حنائى بگذارد گرچه سالخورده باشد. در زندگى حضرت فاطمه زهرا (ع) نقل مى‌‏كنند كه ام‏سلمه همسر پيامبر (ص) از حضرت زهرا (ع) پرسيدند آيا عطر و بوى خوش ذخيره كرده‌‏ايد فرمودند: آرى، رفتند و مقدارى عطر آوردند و مقدارى در كف دست من ريختند بوى خوشى داشت كه هرگز نشنيده بودم. پيامبر اكرم (ص) به عمار ياسر مأموريت داد براى شب عروسى حضرت زهرا(ع) عطرهاى خوشبو تهيه نمائيد عمار ياسر مى‏‌گويد: عطر خوبى تهيه كرده به منزل حضرت فاطمه(ع) بردم و گفتم پدر شما رسول خدا (ص) مرا امر كرد تا اين عطر را فراهم نمايم.

ايثار در شوهردارى

فاطمه‏ زهرا (ع) در تمام زمينه‌‏هاى عملى براى بانوان و پيروانش الگوى زندگى است و از جمله شوهردارى و جلب رضايت او مى‌‏توان از سيره‏ آن حضرت درس‌ها گرفت و صفا و صميميت كانون خانواده را دو چندان كرد. روزى اميرالمؤمنين على (ع) از فاطمه(ع) طعام خواست، آن حضرت جواب داد: در نزد من چيزى نيست، جز آنكه دو روز پيش آن را به تو خوراندم و من آن را براى خود و حسن و حسين نگه داشته بودم. على(ع) فرمودند: چرا در طول دو روز مرا مطلع نكرده‏‌اى، تا برايتان چيزى تهيه مى‏‌كردم؟ فاطمه(ع) گفت: من از خدايم شرم كردم تو را به كارى بگمارم كه قدرت تهيه و خريد آن را ندارى و در عبارتى ديگر اينكه: پدرم به من سفارش كرده كه از على(ع)چيزى درخواست نكن، هرچه او آورد استفاده كن، وگرنه تحمل بنما.
از اين حديث درس‌هاى زيادى مى‏‌گيريم، از جمله اينكه فاطمه(ع) خود و فرزندانش گرسنگى كشيده و غذا را به على(ع)خورانده است و اين حركت تعجب‌‏آميز، ايثار و عشق و علاقه‏ شديد زهرا به آن حضرت را مى‏‌رساند، هرچند ممكن است نسبت به بچه‏‌هاى كوچك نيز غذا و طعامى غير از آن داده باشد.

انتهای پیام