محمدرضا شرفالدین، تهیهکننده سینما و مدیر عامل اسبق انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس در گفتوگو با خبرنگار ایکنا با بیان اینکه سینمای دفاع مقدس را باید ملیترین گونه سینمای در کشورمان نام برد، اظهار کرد: برای ارزیابی ژانر دفاع مقدس در ابتدا باید موقعیت سینما کشورمان را ارزیابی کرد. با این توضیح باید بگویم متأسفانه کلیت سینما ما از درون تهی شده است. در حقیقت من از سینمای امروز به عنوان هنری نام میبرم که عقیم شده است، چراکه اگر غیر از این بود سینمای دفاع مقدس به عنوان گونهای که من از آن به عنوان سینمای ملی نیز نام میبرم وضعیتی بهتر از زمان حال داشت.
وی افزود: وقتی از سینمای دفاع مقدس به عنوان سینمای ملی نام میبرم منظورم این است که این گونه سینمایی برترین ژانر سینمایی در کشورمان است که در آن تفکر ملی و اسلامی در آن جایگاهی ویژه دارد. بعد از سینمای دفاع مقدس من گونه سیاسی را ملیترین شکل سینمای کشورمان میدانم که در آن الگوی بومی نمودی پُررنگ دارد، البته گونههای دیگری نیز در سینما وجود دارد که مخاطبان وسیع خود را دارد، اما همانگونه که گفتم اگر قرار است ما سینمایی منطبق با فرهنگ انقلابی داشت باشیم تنها ژانر موفق، سینمای دفاع مقدس خواهد بود.
این تهیهکننده ادامه داد: جدا از توضیحات فوق، اگر بخواهیم شرایط فعلی سینما را ارزیابی کنیم باید بگویم ساختار سینما موجود ما به اندازهای ناامید کننده شده که فیلمسازانی نظیر اصغر فرهادی یا مجید مجیدی آن را رها کرده و در کشورهای دیگر فیلمسازی میکنند، البته تأکید کنم من نسبت به فیلمهایی که فرهادی و مجیدی میسازند انتقادات خاص خود را دارم، اما در نهایت نمیتوان کتمان کرد این قبیل سینماگران، تلاش دارند، آثارشان از یک نوع تفکر خاص بهره برد.
شرفالدین سینمای متذکر شد: ما باید سینمایی داشته باشیم که در آن تضارب آرا، ارائه تفکر و ویترینی از مانیفیستهای گوناگون اندیشهسالاری در آن مشاهده شود، اما متأسفانه جدا از اینکه ما نتوانستیم به چنین سینمایی دست پیدا کنیم نوعی واپسگرایی هم در سینمای ما دیده میشود. درضمن من وضعیت موجود را تنها نشئت گرفته از عملکرد سینماگران نمیدانم، بلکه باور دارم مخاطبان ما از شرایط لازم بری هستند. در حقیقت تماشاگران امروز هنر هفتم، از سینما تنها لذت مقطعی میخواهند و اینکه آن اثر برایشان تا چه حد میتواند تأثیرگذاری ماندگار داشته باشد، اهمیتی ندارد.
وی در انتها سخنانش تأکید کرد: از تمام حرفهایی که زدم میخواهم نتیجه بگیرم اگر از من ابتدای دهه 60 پرسیده میشد، آینده پیش روی سینمایی دفاع مقدس را چگونه ارزیابی میکنم، مطمئناً آن را بسیار روشن میخواندم، اما در اواخر دهه 90 متاسفانه جوابم این نیست و باید بگویم که نمیتوان روزهای خوبی را برای این گونه سینمایی انتظار داشت.
انتهای پیام