کارگردان مستند «نت‌های مسی یک رؤیا» مطرح کرد:
دشواری‌های تولید «نت‌های مسی یک رؤیا» در سوریه
گروه هنر ــ کارگردان مستند «نت‌های مسی یک رؤیا» با اشاره به دشواری‌های تولید این فیلم در سوریه، اظهار کرد: در ساخت این مستند با توجه به سختی‌های فراوانی که برای تولید آن وجود داشت، از تمام وجومان انرژی گذاشتیم، چون به پیام اثر باور داشتیم.
به گزارش ایکنا، در حاشیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، نشست خبری مستند «نت‌های مسی یک رؤیا» با حضور رضا فرهمند، کارگردان، مرتضی شعبانی، تهیه کننده، حسن مهدوی، صداگذار، مهرداد امین، تصویربردار امروز ۱۶ بهمن‌ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. در ابتدای این جلسه، فرهنمد اظهار کرد: فیلمسازی در سوریه، سختی‌های بسیاری دارد، چون جدا از بحث امکانات، امنیت نیز چندان وجود ندارد. البته خوشحالم که این روز‌ها در بیشتر سوریه امنیت حاکم شده است. درباره بازیگران این فیلم هم باید بگویم که از روز‌های ابتدای فیلمبرداری، بچه‌هایی که در فیلم حضور داشتند، با دوربین ارتباط بسیار خوبی پیدا کردند. این اتفاق باعث ارتقای کیفیت فیلم شد.
وی افزود: در ساخت این فیلم، غیر از سختی‌هایی که برای تولید داشتیم، در برخی مواقع با خطر جانی نیز رو به رو بودیم، چون منطقه‌ای که فیلمبرداری در آن انجام می‌شد، ۳ ماه از آزادی آن بیشتر نمی‌گذشت و به همین دلیل، تله‌های انفجاری بسیاری در آن وجود داشت، ولی این مسئله به کار ما صدمه‌ای نزد، چون به پیام فیلم باور داشتیم.
این فیلمساز درباره وجه مستند بودن اثر خود گفت: داستان این مستند درباره کنسرتی است که چند کودک جنگ‌زده در سوریه برگزار می‌کردند. این فیلم نشان می‌دهد انسان‌ها در هر شرایطی می‌توانند رؤیا داشته باشند و برای به دست آوردن آن با تمام وجود بجنگند. همچنین این فیلم به هیچ وجه نگاهی سفارشی و جناحی نداشت، بلکه تمام پیام فیلم، متکی به ارزش‌های انسانی بود.
کاگردان «نت‌های مسی یک رؤیا» درباره شخصیت‌های فیلم نیز اظهار کرد: درباره شخصیت پدر از من زیاد سؤال می‌شود، چون با توجه به اینکه این شخصیت چندان مثبت نبود، چگونه قبول کرده در این فیلم حاضر شود؟ این سؤال درست است، اما ما برای راضی کردن وی تلاش‌های بسیاری انجام دادیم. البته با مشاوره‌هایی که انجام شد، وی متوجه شد این اثر می‌تواند در سرنوشت فرزندانش تأثیر خوبی داشته باشد.
این فیلمساز درباره نام فیلم گفت: نت‌های مسی یک رؤیا می‌خواهد به ما بگوید می‌توان به واسطه موسیقی، بسیاری از رؤیا‌ها را زنده کرد. البته در پایان فیلم نیز متوجه می‌شویم که هر آنچه بچه‌ها در ذهن داشتند، رؤیاهایشان بود، ولی این رؤیا به آنها انگیزه زندگی کردن را می‌داد.
شعبانی، تهیه‌کننده فیلم درباره پخش فیلم اظهار کرد: به محض آماده شدن فیلم، پخش‌کننده آن نیز مشخص شد. البته امیدوارم اولین حضور بین‌المللی این فیلم در جشنواره کن باشد. درباره دست‌آورد مادی این قبیل تولیدات هم باید بگویم که در سینما تنها نکته و خواسته، مادیات نیست، بلکه برخی مواقع هدفی که در کار وجود دارد، به سازنده انگیزه تولید و ساخت می‌دهد.
وی ادامه داد: فارغ از انگیزه‌ای اخلاقی و انسانی، باور من این است که اگر آثار سینمایی پخش‌کننده خوبی داشته باشد، دست‌آورد آن نیز مطلوب خواهد بود. به ویژه در کشور‌های منطقه این اثر می‌تواند مخاطب خوبی داشته باشد. نکته دیگری که ذکر آن را ضروری می‌دانم، پیام جهانی اثر است. در هر منطقه‌ای که جنگی رخ داد، نابودی و تباهی به وجود می‌آید. در این میان، کودکان همیشه بیشترین آسیب را می‌بینند. پیام فیلم تقبیح این امر است، برای همین باورم این است مخاطب چنین کار‌هایی همه مردم دنیا هستند.
وی ادامه داد: شهری که در آن فیلمبرداری انجام می‌شد، در نزدیک دمشق است. در این شهر، پیش از شروع جنگ، یک میلیون نفر زندگی می‌کردند که یک سوم آن فلسطینی بودند. جالب است بدانید که بچه‌های فلسطینی این شهر با اینکه کشور خود را ندیده بودند، به سرزمین مادری خود تعصب داشتند.
ستاره بنیادی، تدوین‌گر این فیلم درباره زمان فیلم گفت: اثری با این ظرفیت، راش‌های بسیاری دارد که می‌توان چند کار کوتاه از آن استخراج کرد، اما به باورم، کارگردان بهترین تصاویر را استخراج کرده است. درباره این مستند باید نکته‌ای را بیان کنم. آن‌هم اینکه رابطه با بچه‌های این فیلم، فراموش شدنی نیست و من این خاطره را هیچ‌گاه فراموش نخواهم کرد.
مهرداد امین، فیلمبردار درباره فعالیت خود در این فیلم گفت: شاید این یکی از سخت کارهایم بوده است، اما به جرئت می‌گویم شاید تا به امروز چنین تجربه خوبی را پشت سر نگذاشته بودم. درباره مسائل فنی کار باید بگویم، همان‌گونه که در فیلم دیده شد، ما به واسطه جنگ‌زدگی منطقه نمی‌توانستم نظیر کار‌های اجتماعی به راحتی کارمان را انجام دهیم، اما با تلاشی که گروه کرد، فکر می‌کنم بهترین نتیجه از کار حاصل شد.
حسن مهدوی، صدابردار نت‌های مسی یک رؤیا، آخرین فردی بود که در این نشست به بیان سخنانی پرداخت و گفت: از حضورم در این فیلم بسیار خوشنودم، چون حرفی که در آن زده می‌شود، ضدجنگ است، اما درباره کار حرفه‌ای خودم، باید بگویم در چنین لوکیشن‌هایی صدا سر صحنه جوابگوی کار نیست. به همین دلیل، صداگذاری انجام شد. البته اینکه مستندی از صداگذاری بهره ببرد اشکالی ندارد، چون در زمان حال، مستند‌های بلند هم از درام استفاده می‌کنند و این موضوع به هیچ وجه بر واقع‌نگری کار تأثیر منفی ندارد.
وی افزود: در ساخت این فیلم، غیر از سختی‌هایی که برای تولید داشتیم، در برخی مواقع با خطر جانی نیز رو به رو بودیم، چون منطقه‌ای که فیلمبرداری در آن انجام می‌شد، ۳ ماه از آزادی آن بیشتر نمی‌گذشت و به همین دلیل، تله‌های انفجاری بسیاری در آن وجود داشت، ولی این مسئله به کار ما صدمه‌ای نزد، چون به پیام فیلم باور داشتیم.
این فیلمساز درباره وجه مستند بودن اثر خود گفت: داستان این مستند درباره کنسرتی است که چند کودک جنگ‌زده در سوریه برگزار می‌کردند. این فیلم نشان می‌دهد انسان‌ها در هر شرایطی می‌توانند رؤیا داشته باشند و برای به دست آوردن آن با تمام وجود بجنگند. همچنین این فیلم به هیچ وجه نگاهی سفارشی و جناحی نداشت، بلکه تمام پیام فیلم، متکی به ارزش‌های انسانی بود.
کاگردان «نت‌های مسی یک رؤیا» درباره شخصیت‌های فیلم نیز اظهار کرد: درباره شخصیت پدر از من زیاد سؤال می‌شود، چون با توجه به اینکه این شخصیت چندان مثبت نبود، چگونه قبول کرده در این فیلم حاضر شود؟ این سؤال درست است، اما ما برای راضی کردن وی تلاش‌های بسیاری انجام دادیم. البته با مشاوره‌هایی که انجام شد، وی متوجه شد این اثر می‌تواند در سرنوشت فرزندانش تأثیر خوبی داشته باشد.
این فیلمساز درباره نام فیلم گفت: نت‌های مسی یک رؤیا می‌خواهد به ما بگوید می‌توان به واسطه موسیقی، بسیاری از رؤیا‌ها را زنده کرد. البته در پایان فیلم نیز متوجه می‌شویم که هر آنچه بچه‌ها در ذهن داشتند، رؤیاهایشان بود، ولی این رؤیا به آنها انگیزه زندگی کردن را می‌داد.
شعبانی، تهیه‌کننده فیلم درباره پخش فیلم اظهار کرد: به محض آماده شدن فیلم، پخش‌کننده آن نیز مشخص شد. البته امیدوارم اولین حضور بین‌المللی این فیلم در جشنواره کن باشد. درباره دست‌آورد مادی این قبیل تولیدات هم باید بگویم که در سینما تنها نکته و خواسته، مادیات نیست، بلکه برخی مواقع هدفی که در کار وجود دارد، به سازنده انگیزه تولید و ساخت می‌دهد.
وی ادامه داد: فارغ از انگیزه‌ای اخلاقی و انسانی، باور من این است که اگر آثار سینمایی پخش‌کننده خوبی داشته باشد، دست‌آورد آن نیز مطلوب خواهد بود. به ویژه در کشور‌های منطقه این اثر می‌تواند مخاطب خوبی داشته باشد. نکته دیگری که ذکر آن را ضروری می‌دانم، پیام جهانی اثر است. در هر منطقه‌ای که جنگی رخ داد، نابودی و تباهی به وجود می‌آید. در این میان، کودکان همیشه بیشترین آسیب را می‌بینند. پیام فیلم تقبیح این امر است، برای همین باورم این است مخاطب چنین کار‌هایی همه مردم دنیا هستند.
وی ادامه داد: شهری که در آن فیلمبرداری انجام می‌شد، در نزدیک دمشق است. در این شهر، پیش از شروع جنگ، یک میلیون نفر زندگی می‌کردند که یک سوم آن فلسطینی بودند. جالب است بدانید که بچه‌های فلسطینی این شهر با اینکه کشور خود را ندیده بودند، به سرزمین مادری خود تعصب داشتند.
ستاره بنیادی، تدوین‌گر این فیلم درباره زمان فیلم گفت: اثری با این ظرفیت، راش‌های بسیاری دارد که می‌توان چند کار کوتاه از آن استخراج کرد، اما به باورم، کارگردان بهترین تصاویر را استخراج کرده است. درباره این مستند باید نکته‌ای را بیان کنم. آن‌هم اینکه رابطه با بچه‌های این فیلم، فراموش شدنی نیست و من این خاطره را هیچ‌گاه فراموش نخواهم کرد.
مهرداد امین، فیلمبردار درباره فعالیت خود در این فیلم گفت: شاید این یکی از سخت کارهایم بوده است، اما به جرئت می‌گویم شاید تا به امروز چنین تجربه خوبی را پشت سر نگذاشته بودم. درباره مسائل فنی کار باید بگویم، همان‌گونه که در فیلم دیده شد، ما به واسطه جنگ‌زدگی منطقه نمی‌توانستم نظیر کار‌های اجتماعی به راحتی کارمان را انجام دهیم، اما با تلاشی که گروه کرد، فکر می‌کنم بهترین نتیجه از کار حاصل شد.
حسن مهدوی، صدابردار نت‌های مسی یک رؤیا، آخرین فردی بود که در این نشست به بیان سخنانی پرداخت و گفت: از حضورم در این فیلم بسیار خوشنودم، چون حرفی که در آن زده می‌شود، ضدجنگ است، اما درباره کار حرفه‌ای خودم، باید بگویم در چنین لوکیشن‌هایی صدا سر صحنه جوابگوی کار نیست. به همین دلیل، صداگذاری انجام شد. البته اینکه مستندی از صداگذاری بهره ببرد اشکالی ندارد، چون در زمان حال، مستند‌های بلند هم از درام استفاده می‌کنند و این موضوع به هیچ وجه بر واقع‌نگری کار تأثیر منفی ندارد.
انتهای پیام
