به گزارش
ایکنا، نمایشگاه «جلوه هنر» پس از چند روز فعالیت شب چهارم بهمنماه، به کار خود خاتمه داد. این نمایشگاه یک رویداد متفاوت از سایر نمایشگاههای تجسمی بود زیرا در این نمایشگاه آثار گروهی از هنرمندان توانیاب در معرض نمایش قرار گرفت که هنر را زندگی کردهاند.
هنرمندان حاضر در این نمایشگاه دو دغدغه مهم دارند. آنها از مسئولان فرهنگی و هنری دلخورند زیرا اهمیتی برای آثارشان قائل نیستند و تنها برای ثبت عکسهای یادگاری به این قبیل نمایشگاهها مراجعه میکنند و در ضمن معتقدند که استقبال عمومی مردم از نمایشگاههای هنری اندک است زیرا مخاطبان تصور میکنند کیفیت آثار ارائه شده در نمایشگاه از حد معمول پایینتر است. با این مقدمه با برخی هنرمندان حاضر در نمایشگاه به گفتوگو نشستهایم که مشروح آن را در زیر میخوانید.
منصوره مقصودی، هنرمند معرق با بیان اینکه ۱۰ سال است در این حوزه فعالیت میکند، اظهار کرد: سالهاست که در حوزه هنر معرق فعالیت میکنم و مدرک درجه یک معرق را دریافت کردهام و در ضمن عضو میراث فرهنگی هستم همچنین هنرهای دیگر چون؛ خراش روی فلز و خیاطی را هم آموختهام و تلاش میکنم هنرهای جدیدتری را نیز فرا گیرم، زیرا جهان هنر به مثابه یک جهان نامتناهی است و هرچه به آن وارد شوید دریچهای تازهای به رویتان گشوده خواهد شد.
وی درباره انتخاب معرق بهعنوان زمینه فعالیتش اظهار کرد: کار با چوب برایم بسیار لذتبخش است، زیرا حاصل آن گویی زنده است. نکته دیگر اینکه وقتی با چوب کار میکنم، دیگر زمان را احساس نمیکنم و گویی در این هنر غرق میشوم و این حس برایم بسیار دوست داشتنی است.
مردم به نمایشگاههایمان بیایند
این هنرمند از مردم درخواست کرد: از علاقهمندان درخواست میکنم که به نمایشگاه آثار هنرمندان توانیاب مراجعه کنند، البته ما از آنها انتظار نداریم حتماً آثارمان را خریداری کنند و صرف استقبال آنها از نمایشگاه برایمان جذاب و امیدبخش است. متأسفانه مدیران هنری ما را فراموش کردهاند و تنها در مناسبتها و مقابل دوربینها از ما حمایت میکنند و در سایر ایام سراغی از ما نمیگیرند.
وی درباره آثار قرآنی که خلق کرده است اظهار کرد: من در تمامی حوزهها فعالیت میکنم، اما مفاهیم قرآنی در هنر معرق جایگاهی ویژهای دارد و گویا این هنر با مضامین قرآنی گره خورده است و من شخصاً لذت بیشتری در هنگام خلق این آثار احساس میکنم که برایمان بسیار جذاب است.
بهنام حسینپور، هنرمند دیگری که آثارش در این نمایشگاه عرضه شده تأکید کرد: شش سال است در حوزه هنر معرق فعالیت میکنم و بهعنوان مدرس نیز این هنر را تدریس میکنم و تاکنون جوایز گوناگونی کسب کردهام، همچنین به کارآفرینی هم مشغولم. آخرین جایزهام را سال گذشته کسب کردم و به عنوان بهترین معرق کار در جشنواره صنایع دستی انتخاب شدم.
وی درباره نحوه آشناییاش با هنر معرق گفت: بعد از اتمام دانشگاه از طریق یکی از دوستانم با این هنر آشنا شدم، این آشنایی برایم حکم ورود به دنیای دیگر را داشت، به محض اینکه معرق را درک کردم دیگر نتوانستم این حوزه را ترک کنم و هرچه بیشتر در این هنر فعالیت میکنم، علاقهام به آن بیشتر میشود.
این هنرمند تأکید کرد: برخی افراد جامعه فکر میکنند توانیابان نمیتوانند در عرصه هنر آثار با کیفیتی تولید کنند، درصورتیکه اگر آثار ما را مشاهده کنند در مییابند که شاید کیفیت کارمان در سطح سایر هنرمندان و حتی گاهی بهتر از آنها باشد. کاش مسئولان کمی به سایر شهرهای ایران هم توجه کنند و توانیابان را هم دریابند زیرا آنها هم بخشی از جامعهاند و باید فعالیتهای آنها را جدی گرفت.
فاطمه اسلامی، هنرمند دیگری است که در این نمایشگاه شرکت کرده و درباره هنرش چنین گفت: بیش از ۱۰ سال است که مشغول نقاشی و تذهیب هستم. با 11 اثر در این نمایشگاه حضور دارم. وقتی میخواستم وارد این عرصه شوم، همه مرا از ورود به هنر پرهیز میدادند و میگفتند به دلیل شرایط جسمانی نمیتوانم موفق شوم، اما اراده من به آنها اثبات کرد معلولیت محدودیت نیست و در عرض ششماه توانستم نقاشی و تذهیب را فرا گیرم.
وی با تشکر از اساتیدش بیان کرد: علیرضا آقا میری و امیر هوشنگ آقامیری اساتید من در حوزه مینیاتور بودند و خانمها؛ امینی، بهادری، رحیم آبادی از دوره هنرستان نقاشی را به من آموختند، البته مدعی نیستم که آثارم عالی است، اما پشتکارم سبب شده، هنرم مورد پسند مردم باشد.
میترا احمدی، هنرمند نقاش با بیان اینکه نزدیک به پنج سال است در حوزه نقاشی فعالیت میکند، بیان کرد: از دوره دبیرستان علاقهمند بودم در هنرستان تحصیل کنم، اما به دلیل شرایط جسمانی و دوری مسیر این امر میسر نشد. اما در نهایت به دلیل علاقهام به یک مؤسسه نقاشی رفتم و این هنر را فرا گرفتم.
وی درباره درآمدزایی این هنر گفت: تا امروز چندین اثرم به فروش رفته است و از این بابت بسیار خوشحالم، زیرا میبینم این هنر در نزد مخاطبان مقبول افتاده است و حاضرند برای آن هزینه کنند. فروش آثار به هنرمندانی نظیر من کمک میکند تا بتوانیم گوشهای از هزینههایمان را برای خرید ابزار هنری تأمین کنیم.
زهره خلج، دیگر هنرمند حاضر در نمایشگاه نیز به ایکنا گفت: چند سال است که نقاشی را با جدیت دنبال میکنم، البته هنوز کارم به درآمدزایی نرسیده است، ولی تلاش میکنم به جایگاهی برسم که مردم از تماشای آثارم احساس خوشایندی داشته باشند.
وی تأکید کرد: در نقاشی حوزههای مختلف را تجربه کردهام، اما به دلیل اینکه هنرم بیشتر روی سیاه قلم متمرکز است، ترجیح میدهم پرتره کار کنم.
گرانی ابزارهای هنری
وی درباره سختی فعالیت در این زمینه چنین توضیح داد: وسایل نقاشی در سالهای اخیر به شدت گران شده است و این مسئله روی کار هنرمندان توانیاب تأثیر منفی دارد، زیرا ما به اندازه هنرمندان عادی توان مالی نداریم و اگر درآمدی نداشته باشیم ناچاریم هنرمان را کنار بگذاریم.
این هنرمند اظهار کرد: مردم و مسئولان نباید به دیده ترحم به ما بنگرند و اگر به عنوان هنرمند عادی با ما روبرو شوند قطعاً آثارمان برایشان جذاب خواهد بود.
ناهید کوشکی، هنرمند معرق کار اظهار کرد: چند سال است که در حوزه معرق فعالیت میکنم و پیشتر در شهرستان زندگی میکردم و در آنجا امکان دیده شدن آثارمان فراهم نبود. وقتی به تهران آمدم با مؤسسه «رعد» آشنا شدم. آنها شرایطی را به وجود آوردند تا ظرفیتهای هنریام را بشناسم و بتوانم، آثاری خلق کنم که برای خودم هم بسیار جذاب است.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا معرق برایش جذاب است گفت: در ابتدا فکر نمیکردم که هنر معرق برایم جذاب باشد، چون کار با چوب برایم دور از ذهن بود، اما هر اندازه که زمان جلوتر رفت دریافتم به این هنر علاقهمندم. هر فردی که تجربه کار با چوب را پشت سر گذارد، امکان ندارد دیگر بتواند از آن دوری کند.
این هنرمند بیان کرد: کاش مردم به ما به عنوان توانیاب نگاه نکنند و بر روی آثارمان تمرکز کنند زیرا در کیفیت آثار تفاوت چندانی با سایر هنرمندان نداریم.
کوشکی تصریح کرد: برگزاری نمایشگاههای اینچنین به ما فرصت میدهد تا مردم بیشتر با آثارمان آشنا شوند، اما افسوس مسئولان تنها در مقابل دوربینها شعار حمایت از معلولان را سر میدهند، اما در عمل چنین اتفاقی را شاهد نیستیم.
احمد ازند، هنرمند معرق کار با بیان اینکه ۴ سال است در این زمینه فعالیت میکند، بیان کرد: از طریق یکی از دوستانم با مؤسسه نیکوکاری «رعد» آشنا شدم، آنها به من این امکان را دادند تا ظرفیتهای هنریام را بشناسم. این اتفاق اثرات فراوانی در زندگیام داشت و انگیزهام برای ادامه فعالیت مضاعف شد.
وی تأکید کرد: همه هنرمندان انتظار دارند که از آنها حمایت شود، البته منظورمان از حمایت صرفاً مادی نیست، بلکه تنها انتظار داریم زمینه دیده شدن آثارمان را فراهم شود.
امیر قاسمی آخرین هنرمندی است که با او به گفتوگو نشستهایم و او درباره ورودش به عرصه هنر گفت: من چند سال است که هنر کاشیکاری را با جدیت دنبال میکنم. پیش از این هنر نیز سفالگری انجام میدادم، زیرا خلق آثار هنری با خاک برایم بسیار جذاب است و به همین جهت تمام توانم را روی کارم متمرکز کردهام تا بتوانم آثار درخوری را خلق کنم.
وی تأکید کرد: این نمایشگاه برای چند روز دایر بود اما تعداد افرادی که از آن بازدید کردند اندک بود و کاش رسانهها به یاریمان بشتابند و در اطلاعرسانی رویدادهای هنری توانیابان آنها را همراهی کنند زیرا استقبال مخاطبان برایمان امیدبخش است، البته درک میکنم به دلیل مسائل مادی مردم قدرت خریدشان کم شده است، اما حضور علاقهمندان در نمایشگاه سبب دلگرمیمان است.
وی در خاتمه تأکید کرد: این قبیل نمایشگاهها کمک میکند تا آثارمان را معرفی کنیم و امیدوارم روزی فرا برسد که برای هنرمندان توانیاب اتفاقات بهتری رقم بخورد.
گپی با هنرمندان توانیاب بیانگر آن است که آنها به حضور مخاطبان و همگرایی رسانهها دلخوشاند و امیدوارم بتوانیم حتی با حضورمان بارقههای امید را در زندگی توانیابان فروغ دهیم.
گزارش تصویری این نمایشگاه را
اینجا ببینید.
به گزارش؛ داوود کنشلو
انتهای پیام