
محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار، در دومین روز از هفته سلامت با عنوان «پزشکان، پرستاران و خانواده نظام سلامت در مقابله با کرونا» در گفتوگو با ایکنا، با بیان اینکه سازمان بهداشت جهانی امسال را سال حمایت از پرستار و ماما نامگذاری کرده است، گفت: در کشورهای توسعهیافته برای موفقیت نظام سلامت، پرستاران محوریت دارند، اما در کشور ما کمتر به سیستم پرستاری توجه شده و آسیب این موضوع متوجه مردم میشود.
وی با اشاره به فداکاری پرستاران در بحران کرونا، اظهار کرد: زیرساختهای پرستاری کشور مشکل دارد؛ تعداد پرستار نسبت به جمعیت بسیار کم است. این تعداد در اروپا ۹ به ازای هر ۳ هزار نفر و در ایران این میزان ۱.۶ است؛ اما علیرغم این کمبودها، جامعه پرستاری کشور با ایثارها و جانفشانیهای مختلف و شیفتهای ۲۴ ساعته در بیمارستانها، توانست از آزمون کرونا سربلند بیرون بیاید.
شریفیمقدم بیان کرد: خلأ ناشی از کمبود نیروی پرستاری در کشور باعث نشد که پرستاران کشور از وظایف خود قصور کنند. پرستاران ایرانی در شرایط بسیار سخت ناشی از فشار ساعت کاری و فضای پرخطر به ارائه خدمت پرداختند و شهدایی را هم تقدیم کردند. این موارد برای جامعه پرستاری هزینه کمی نیست.
وی با اشاره به تعدیل پرستاران در بیمارستانهای خصوصی نیز تصریح کرد: تعدیل نیرو عمدتاً در بیمارستانهای خصوصی تهران و شهرهای بزرگ اتفاق افتاده است؛ در این بیمارستانها دستور داده شده تا ۵۰ درصد نیروها را کاهش دهند و باقیمانده نیروهای پرستاری با حداقل حقوق و بدون هیچ کارانه و اضافهکار به فعالیت بپردازند؛ در حالی که بزرگترین سرمایه هر بیمارستانی پرستاران آن هستند.
شریفیمقدم با اشاره به پیشنهادهای فرمانده ستاد کرونای تهران در رابطه با اجرای تعرفهگذاری خدمات پرستاری و بستههای حمایتی برای پرستاری در نامهای به وزیر بهداشت، گفت: این موضوع به راحتی میتواند اجرا شود و نوعی مکانیسم تشویقی برای پرستاران باشد. در صورت اجرای بندهای پیشنهادی این نامه، بخش زیادی از مشکلات پرستاران حل میشود.
وی افزود: کرونا موجب شد که مشکلات پرستاران نیز برجسته شود. پیش از دولت یازدهم نه پرستار بیکار داشتیم و نه حتی یک پرستار شرکتی، چراکه ۲۰ هزار پرستار استخدام شده و شرکتیها نیز به استخدامی تغییر وضعیت داده بودند. متأسفانه در این چند سال وضعیت پرستاری افول کرده است و تاکنون ۳۵ درصد نیروهای پرستاری وزارت بهداشت، شرکتی شدهاند؛ در حالی که پرستاری باید حاکمیتی باشد نه خصوصی و شرکتی؛ طی هفت سال اخیر هر وقت پرستاری بازنشسته شد، جای خالی او را با پرستاران شرکتی و با قراردادهای سه ماهه، هشت ماهه و یک ساله پر کردهاند؛ در واقع این مسئله تهدیدی برای امنیت ملی کشور است.
شریفیمقدم بیان کرد: بحران کرونا سبب عیان کردن مشکلات پرستاران شد، به ویژه با وجود مفهوم پرستار شرکتی. اگر با پایان قراردادها پرستاران خدمت را رها میکردند، در بیمارستانها فاجعه رخ میداد، چراکه با پایان قرارداد، هیچ کس نمیتوانست پرستار را مجبور کند که سر کار حاضر شود، اما خوشبختانه برخی از مسئولان کشور جلوی این مشکل را گرفتند.
وی در رابطه با خبر اعلام شده از سوی معاونت پرستاری در مورد بحرانهای روحی پرستاران در شرایط کرونا، گفت: فوت بیماران کرونایی فقط دلیل افسردگی پرستاران نیست، بلکه اضطرابهای ناشی از تبعیضهای شغلی و شرایط خطرناک بیماری نوپدید در بیمارستانها و ترس از اینکه این بیماری را به خانواده منتقل کنند و دوری از آنان از خانواده از جمله علل افسردگی پرستاران است.
شریفیمقدم یادآور شد: راه حل این مسئله ارائه بستهها و مرخصیهای تشویقی و رفع تبعیضها و بیعدالتیها و عمل مسئولان به وعدههایشان در مورد پرستاران است. عمده افسردگیها در میان پرستاران شرکتی است؛ تغییر وضعیت استخدام پرستاران شرکتی به قطعی نیز میتواند به کاهش استرس آنها کمک کند.
انتهای پیام