استاد پورحسینی؛ بزرگ اما افتاده و فروتن

به گزارش ایکنا، این روزها در عالم هنر خبر درگذشت اساتید را یکی بعد از دیگری می‌شنویم. کریم اکبری مبارکه، کامبوزیا پرتوی، خسرو سینایی، اکبر عالمی، چنگیز جلیلوند و اخیراً پرویز پورحسینی بزرگانی بودند که به واسطه بیماری کرونا دیگر در میانمان نیستند، اما هر یک از آنها با یادگاری‌های درخشانی که در عالم هنر به جا گذاشتند، هیچ‌گاه فراموش نخواهند شد. گزارش زیر اظهار نظر اهالی هنر درباره استاد پور‌حسینی و خاطره همکاری با اوست.

باوقار و متین بود

علی‌رضا، رئیسیان کارگردان صاحب‌نام سینمای ایران، با بغرنج خواندن وضعیت موجود اظهار کرد: در این یک ماه اخیر مدام داریم هنرمندان را از دست می‌دهیم، اما نمی‌دانم چرا کسی قرار نیست فکری به حال این وضعیت کند. این وضعیت بغرنج مختص هنرمندان نیست، بلکه همه ملت بابت این ویروس آسیب دیده‌اند و برای همین از مسئولان درخواست می‌کنم که به هر طریقی جلوی این قطار مرگ را بگیرند تا کرونا از کشورمان دور شود.

کارگردان فیلم سینمایی «دوران عاشقی» درباره درگذشت پرویز پورحسینی نیز چنین اظهار نظر کرد: پرویز یکی از بازیگران برجسته نسل اول بازیگری در کشورمان بود. وی هم تحصیل‌کرده و هم با وقار و متین بود. درباره بازیگری او باید بگویم پرویز را بسیار همراه و بی‌حاشیه در کار دیدم.

رئیسیان ادامه داد: ویژگی‌ها و محسنات پرویز پورحسینی بسیار است و در یک گفت‌وگوی کوتاه تلفنی نمی‌گنجد، اما همین اندازه بگویم که هنرمندان هم‌نسل او دیگر تکرار نخواهند شد. پرویز پورحسینی ظاهر بسیار خوبی داشت که امتیاز خوبی برای بازیگر است، اما متأسفانه برخلاف سیمایش، شانس خوبی در بازیگری نداشت، وگرنه با توجه به سواد و آگاهی او، باید فیلم‌های باکیفیت بسیاری را در پرونده کاری‌اش مشاهده کنیم.

وی در پایان اعلام کرد: تجربه همکاری با او در فیلم سینمایی دوران عاشقی برایم بسیار لذت‌بخش و آموزنده بود و به همین دلیل برای از دست دادن او به شدت اندوهگینم.

بازی پورحسینی مرا علاقه‌مند به تئاتر کرد

عبدالرضا اکبری، بازیگر سینما و تلویزیون، نیز با بیان اینکه پورحسینی یکی از برجسته‌ترین بازیگران سینما و تلویزیون بود، اظهار کرد: بازی درخشان استاد او باعث شد من در سنین نوجوانی به بازی در تئاتر علاقه‌مند شوم. من هر آنچه از وی در تئاتر دیدم یکی از دیگری بهتر و درخشان‌تر بود. این ویژگی تنها گفته من نیست، بلکه کافی است بازی وی را روی صحنه تئاتر ببیند تا متوجه درخشان بودن آن شوید. بازی وی در تئاتر «جنایت و مکافات» به کارگردانی علی رفیعی به نظرم یک اتفاق شگرف در بازیگری است یا حضورش در تله‌تئاتر «دکتر فاستوس» یکی دیگر از بازی‌های درخشان اوست.

این بازیگر ادامه داد: در سریال «هفت شهر عشق» این افتخار را داشتم که با او همبازی شوم. من در این اثر کیفیت یک بازیگر برتر حرفه‌ای را از نزدیک مشاهده کردم. در حقیقت حضور در آن سریال برایم همانند کلاس درسی بود که چیزهایی زیادی از آن آموختم. درباره کیفیت کار این استاد همین اندازه بگویم که وقتی پیتر بروک به ایران سفر کرد، برای بازی در کارش از پرویز پورحسینی دعوت کرد.

تعهد، مهمترین خصیصه پرویز پورحسینی

جهانگیر الماسی، دیگر بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون، درباره تجربه همکاری با پورحسینی اظهار کرد: آشنایی من با او به پیش از انقلاب بر می‌گردد. در سال 55 تئاتری را کارگردانی کردم که او در آن بازی می‌کرد. بعد از انقلاب به اتفاق ایشان و عده‌ای دیگر از بازیگران، گروه بازیگران شهر را در تئاتر شهر راه‌اندازی کردم. محصول آن گروه، آثاری چون «استنطاق» شد. همچنین در همان سال‌ها نمایشی با عنوان «ستارخان» را کارگردانی کردم و در آن پورحسینی بازی کرد.

وی افزود: وی بازیگری مثال‌زدنی بود که به شدت روی کارش تعهد داشت و از کوچکترین نکات برای بهتر شدن کیفیت کارش نمی‌گذشت. در ادامه رفت‌و‌‌آمد ما خانوادگی شد. درباره او همین اندازه بگویم که به شدت سالم و متعهد بود. این ویژگی را باید هنرمندان جوان الگو قرار دهند که چگونه یک هنرمند در بالاترین درجه کیفیت بازی تا این اندازه سالم است.

این بازیگر درباره همکاری در سریال «هزار دستان» توضیح داد: خدا رحمت کند علی حاتمی را که به واقع شاعر سینمای ایران بود. در هزار دستان با پرویز بسیار نزدیک بودیم و درباره کار حرف می‌زدیم. به یاد دارم او می‌گفت که این سریال یک اثر درخشان در تاریخ نمایش ایران خواهد شد.

این بازیگر تأکید کرد: وقتی خبر درگذشت پرویز پورحسینی یا دیگر هنرمندان را شنیدم، بسیار افسوس خوردم که چرا باید یک بیماری جان انسان‌ها را بگیرد. از خدای بزرگ می‌خواهم که لطفی به انسان‌ها کند و این بیماری قربانی بیشتری نگیرد.

بازی حیرت‌آور در نقش میثم تمار

محسن علی‌اکبری، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون، درباره تجربه همکاری با پورحسینی در سریال «مریم مقدس» اظهار کرد: برای توصیف سجایای اخلاقی او فقط به یک صفت اکتفا نمی‌کنم، بلکه وی مجموعه‌ای از بهترین‌ها بود. این فقط حرف من نیست، بلکه هر فردی که با او همکاری کرده این مطلب را حتماً بیان خواهد کرد.

وی افزود: در سریال «مریم مقدس» او نقش حضرت زکریا(ع) را ایفا ‌کرد. همان یک تجربه همکاری کافی بود تا بگویم که جای پورحسینی را نمی‌توان در سینما پر کرد، زیرا جدا از توانایی‌های فنی، به شدت در حوزه اخلاقیات انسانی متعهد و وارسته بود. در این سریال به یاد دارم وی به شبنم قلی‌خانی، بازیگر نقش حضرت مریم(ع)، کمک بسیاری کرد تا او، که در آن زمان بازیگر بسیار جوانی بود، بتواند به بهترین شکل هنرنمایی کند.

این تهیه‌کننده افزود: بازی حیرت‌آور وی در نقش میثم تمار، افتخاری دیگر در پرونده کاری اوست. در این سریال وی سکانسی دارد که مقابل عبیدالله می‌ایستاد و او را نقد می‌کرد. این سکانس یکی از بهترین سکانس‌هایی است که در «مختارنامه» به یاد من مانده است.

این تهیه‌کننده در پایان تصریح کرد: برای خانواده پرویز پورحسینی از خداوند طلب صبر می‌کنم. البته سینما امروز عزادار از دست دادن هنرمندان است، اما ما موظفیم که یاد و خاطره این بزرگان را زنده نگاه داریم.

شخصیت پورحسینی قابل توصیف نیست

رضا توکلی، آخرین هنرمندی که از او درباره استاد پورحسینی پرسیدم، درباره این بازیگر چنین گفت: نمی‌دانم با چه زبان و چه اندوهی به خانواده پورحسینی، هنرمند نجیب و بزرگ کشورمان، تسلیت بگویم. وی به اندازه‌ای منش والایی داشت که نبودش همیشه احساس خواهد شد و نمی‌‌توان به راحتی جای او را نه تنها در خانواده بلکه در هنر پر کرد.

وی افزود: قبل از اینکه پرویز عزیز به بیماری کرونا مبتلا شود با او تماس تلفنی داشتم، چون قرار بود در یک سریال با هم همبازی باشیم، ولی متأسفانه بنا به دلایلی نتوانستم در آن اثر حضور پیدا کنم. در برنامه «چهل تیکه» مجری برنامه از من درباره آقای پرویز پورحسینی سؤال کرد. به او گفتم که باید با این انسان روبه‌رو شوید تا به بزرگی شخصیت او پی ببرید. پرویز به‌ گونه‌ای بود که هر فرد به محض مواجه شدن با او، ناخودآگاه به ایشان احترام می‌‌گذاشت، چون منش و بزرگی از رفتار و گفتارش نمایان بود.

بازیگر سریال «مردان آنجلس» تصریح کرد: متاسفانه شرایط به گونه‌ای شده که از فردای خود بی‌خبر هستیم، البته انسان هیچ‌گاه از یک دقیقه بعد خبر ندارد، ولی بیماری کرونا به ما یاد‌آوری کرد که از یاد خدا غافل نشویم و به دنیایی که در آن هیچ چیزی برای دلبستگی وجود ندارد دل نبندیم.

توکلی تأکید کرد: من از پرویز عزیز نکات بسیاری را آموختم. او به وضوح نشان داد که هنرمند هر اندازه بزرگتر باشد، فروتن و افتاده‌تر نیز خواهد بود. این امر را قیاس کنید با برخی از هنرمندان که در ابتدای راه شهرت به خود غره می‌شوند و فخرفروشی می‌کنند، اما هنرمندانی نظیر پورحسینی تا لحظه آخر سرش را مقابل مردم فرود می‌آورد و همیشه پاسدار مهربانی آنها بود.