به گزارش ایکنا، سومین نمایشگاه دستاوردها و ظرفیتهای شرکتهای دانشبنیان و خلاق پارک ملی علوم و فناوریهای نرم و صنایع فرهنگی، در پارک ملی علوم و فناوریهای نرم و صنایع فرهنگی، وابسته به جهاددانشگاهی در دانشگاه علم و فرهنگ در حال برگزاری است.
در این نمایشگاه 45 شرکت خلاق و دانشبنیان از 150 شرکتی که در این پارک در حال فعالیت هستند، دستاوردهای خود را به نمایش گذاشتهاند. دستاوردهایی که به گفته محمدحسین ایمانی خوشخو، رئیس این پارک طی یک سال اخیر گردش مالی ۱۵۰ شرکت آن نزدیک به ۲۰ همت(هر همت هزار میلیارد تومان است) بوده و این شرکتها در سطح بینالمللی نیز در حال فعالیت هستند.
شاید هنوز هم برای بسیاری از مردم و حتی مسئولان باورپذیر نباشد که بتوان با یک ایده خلاقانه در حوزه فرهنگ و هنر به درآمدهای دلاری و ریالی بسیار بالا دست یافت اما وجود این نمایشگاه و آنچه در آن عرضه شده به خوبی ثابت میکند کافی است ایده خوبی داشته باشید، گروه خوبی تشکیل دهید و از طریق ورود به پارکهای فناوریهای نرم و صنایع فرهنگی، اصول تبدیل ایده به محصول را بیاموزید.
تنوع ایدههایی که در این نمایشگاه به محصول درآمدزا تبدیل شده بسیار بالاست؛ از محصولات صنایع دستی گرفته تا کاربرد هوش مصنوعی در آموزش، پلتفرمهای جامع داده و هوش مصنوعی، بیمه، نرمافزارهای کاملاً تخصصی در زمینه پزشکی از جمله کلینیک آنلاین، شرکتهای ویژه آموزش مهارتهای نرم در محیط کار، کوچینگ کودک و نوجوان، شرکتهایی برای کمک به سازمانها در جهت جذب بهترین کادر اجرایی و انواع دیگری از نرمافزارها در حوزه سفر و گردشگری و ... .
نکته بسیار حائز اهمیت این نمایشگاه شرکتهایی بودند که همراستا با تحولات جهانی در حوزه تکنولوژی با بهرهگیری از هوش مصنوعی توانستهاند خدمات خاص و نوآورانهای را به مخاطبان خود ارائه دهند.
مسئله حائز اهمیت دیگری که هرگز نباید از آن غافل شد صاحبان شرکتهای دانشبنیان هستند؛ افرای کاملاً جوان، تحصیل کرده و البته بسیار مشتاق، پرانرژی و خلاق. افرادی که نه تنها برای خود بلکه برای جوانان دیگر نیز اشتغال پایدار و البته سودده ایجاد کردهاند و محصولات خود را با حوصله، صبر و دقت برای هر کدام از بازدیدکنندگان نمایشگاه معرفی میکنند.
از دیگر نکات قابل توجه این نمایشگاه حضور شرکتهای تولید محتوای دیجیتال است که نه تنها برای داخل کشور بلکه برای سایر کشورها نیز انیمیشن تولید میکنند. یعنی هماکنون ما در کشورمان افرادی داریم که توانمندی تولید انیمیشن، کارتون و حتی بازیهای کامپیوتری را در حد استانداردهای بینالمللی دارند و این ظرفیت بزرگی است که باید در حوزه فرهنگسازی از آن بهره برد.
اگرچه این شرکتها نیز به دلیل تحریمهای اقتصادی برای انتقال پول خدماتی که ارائه میکنند با مشکل مواجه هستند اما اکثر قریب به اتفاق آنها به دلیل اینکه محصولات آنها جزو صنایع نرم است، یعنی محصول در قالب کالای فرهنگی است نه کالای مادی، برای صادرات و عرضه محصولات خود به خارج از کشور با مشکلات کمتری نسبت به سایر تولیدکنندگان مواجه هستند اما البته که مشکلات خاص خود را دارند.
محمدعلی خبیر، مدیرعامل مؤسسه فرهنگی هنری هنرمندان مشرق زمین، که در حوزه دسترسپذیری محصولات فرهنگی هنری به افراد دارای معلولیت به خصوص ناشنوایان کار میکند و یکی از غرفهداران این نمایشگاه است در خصوص نوع فعالیت این مؤسسه فرهنگی، گفت: گروه ما پلتفرمی به نام لیندوفیلم تولید کرد که اولین و بزرگترین پلتفرم نمایش خانگی مختص ناشنوایان و کمشنوایان است و در حال حاضر هفت هزار عنوان فیلم و سریال (آرشیوی و فیلمهای روز) را برای ناشنوایان دسترسپذیر کردهایم.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا با بهزیستی برای در اختیار قرار دادن این پلتفرم به ناشنوایان تعامل دارید؟ گفت: متأسفانه حمایت بهزیستی اندک و محدود است و ما نیز ترجیح میدهیم با انجمنها و مراکز غیر دولتی مثل کانون ناشنوایان همکاری کنیم. البته مؤسسه حمایتگر از معلولان هم هستیم و در راستای عمل به مسئولیت اجتماعی خودمان، توسعه فرهنگی هنری را وظیفه خود میدانیم و با توجه به اینکه قانونی به عنوان قانون حمایت از افراد دارای معلولیت داریم که سال 97 از سوی مجلس مصوب و توسط رئیس جمهور ابلاغ شد که تمام سازمانها و ادارات را موظف به حمایت از افراد دارای معلولیت کرد، ما نیز تلاش داریم این قانون را اجرا کنیم.
خبیر اعلام کرد: با حمایت سازمان سینمایی سوره حوزه هنری، سینماهای کشور را برای ناشنوایان دسترسپذیر میکنیم و روزهای پنجشنبه هر هفته نمایش فیلم ویژه ناشنوایان در پردیس سینمایی آزادی داریم و تلاش میکنیم این طرح را به سراسر کشور گسترش دهیم. تاکنون نیز در مشهد، تبریز، کرج، اصفهان و ... اکرانهای ویژه داشتیم و امیدواریم بتوانیم در سایر شهرها نیز اکران ویژه ناشنوایان داشته باشیم.
شقایق رحمانی، دیگر غرفهدار این نمایشگاه که در حوزه صنایع دستی و پتهدوزی کارآفرینی کرده است، در خصوص ایده گروه خود، گفت: گروه ما طراحیهای نوین پته را انجام و طرحها را در اختیار زنان سرپرست خانوار و گروههای نیازمند حمایت قرار میدهد و آنها پتهها را تهیه میکنند و بیش از نصف سود فروش به خانمهای تولیدکننده تعلق میگیرد.
وی با اشاره به اینکه تلفیق سبک در این روش صورت گرفته و پتهها را به سبک مدرن دکوراسیون منازل نزدیک کردهاند تا در دکوراسیون منازل جدید مورد استفاده قرار گیرد، گفت: محصولات ما صرفاً سنتی و قدیمی نیست بلکه طرحها تلفیقی و مدرن شده هستند.
رحمانی در خصوص بزرگترین موانعی که در راه پیشرفت و گسترش این کسب و کار خلاقانه وجود دارد، گفت: در بحث صنایع دستی بیشترین عامل تأثیرگذار فروش است و متأسفانه ما جایگاه فروش محدودی داریم. بهترین محل فروش صنایع دستی در بناها و مراکز تاریخی است اما متأسفانه محلی برای فروش این محصولات سنتی در مراکز تاریخی و گردشگری به ما داده نمیشود. اگر داخل یک پاساژ محل فروش داشته باشیم، مشتری و مخاطب زیادی نداریم اما در اماکن تاریخی و گردشگری مثل کاخ سعدآباد مخاطب بیشتری داریم اما بخش گردشگری هیچ همکاری با صنایع دستی انجام نمیدهد و جوابگوی ما نیستند.
وی تصریح کرد: حتی اعلام آمادگی کردیم که سازه محل فروش را نیز خودمان تهیه کنیم اما بخش گردشگری با تولیدکنندگان صنایع دستی همراهی و همکاری ندارد.
نفیسه شرفبیانی، مدیرعامل گروه بازی فکری «فندقچه» نیز گفت: از سال 98 در زمینه بُردگیم(بازی رومیزی) شروع به فعالیت کردهایم. اولین بازی تولیدی ما ترجمه یکی از بازیهای پرفروش دنیا یعنی بازی گربههای انفجاری بود که این بازی اکنون نیز پرفروشترین بازی ماست.
وی ادامه داد: در سالهای اخیر بازیهای طراحی ایرانی و آموزشی را تولید میکنیم از جمله بازی «آمیرزا» که بازی با کلمات است و قبلاً به صورت موبایلی عرضه شده بود و ما آن را تبدیل به بازی رومیزی کردیم. همچنین بازی فارمونی(farmoony) که بازی محیط زیستی محسوب میشود را طراحی کردهایم و در تلاش برای طراحی بازیهای ایرانی بیشتری هستیم؛ در حال حاضر 15 بازی فکری داریم و امیدواریم مساعدتهایی صورت گیرد تا کارمان را توسعه دهیم.
وی در پاسخ به این سؤال که برای توسعه فعالیتهایتان به چه حمایتهایی نیاز دارید تا بتوانید بازی جهانی تولید و عرضه کنید؟ گفت: مشکلات تولید بسیار زیاد است؛ قیمت کاغذ و تولیدات برای یک تولیدکننده بسیار زیاد است و کار را سخت میکند. باید تسهیلاتی به ما تعلق گیرد اما نه تنها تسهیلات نداریم بلکه برای دریافت وام نیز از ما ضامنهای زیادی میخواهند و همین مسئله دریافت وام را نیز دشوار کرده است.
شرفبیانی افزود: در حال ترجمه بازی فارمونه هستیم تا آن را به کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر کنیم، البته امیدوارم سنگهای بزرگ جلوی پای ما تولیدکنندگان قرار ندهند.
عطیه دخانچی، بنیانگذار «تیک نیک» که یک کسب و کار اجتماعی است نیز در گفتوگو با ایکنا، در خصوص کسب و کار گروه خود، گفت: کار ما آموزش و ترویج از طریق بازی و بازیوار سازی آموزش است. با ساخت یک اپ تلفن همراه کارمان را شروع کردیم و وارد حوزه کارگاههای کودک شدیم و آموزش محیط زیست و مهارتهای اجتماعی را از طریق بازی در کارگاههای کاملاً بازی محور انجام دادیم. طی یک سال اخیر نیز وارد حوزه اتاق فرارهای آموزشی و بازیهای معمایی شدیم که در حال حاضر اتاق فرار فعالی به نام «آزمایشگاه سری» داریم که افراد میتوانند در این اتاق بازی کنند.
وی افزود: اتاق فرارهای سازمانی از دیگر طرحهای ماست که در قالب رویدادهای آموزشی مهارتهای نرم در داخل سازمانها قابل اجراست.
دخانچی در پاسخ به این سؤال که چگونه از اتاق فرار در قالب یک بازی آموزشی استفاده میکنند؟ گفت: اتاق فرار یک بازی معمایی با یک سناریو و هدف است که با حل کردن یک سری معما، پیدا کردن یکسری سرنخها و دستیابی به یکسری از نتایج صورت میگیرد. در صنعت تفریح این بازی به خصوص ژانر وحشت آن به شدت مورد توجه قرار گرفته است اما بحث آموزشی نیز دارد که در دنیا به آن پرداخته میشود ولی در ایران به این حوزه ورود نشده بود و ما تلاش کردیم اولین گروهی باشیم که به جنبه آموزشی اتاقهای فرار فکر کرده است.
وی اضافه کرد: افراد طی بازی به صورت کاملاً نامحسوس جنبههای آموزشی آن را فرا میگیرند و بعد از بازی در خصوص جنبههای آموزشی و اجتماعی بازی که صورت گرفته با مخاطبان صحبت میشود.
بنابر این گزارش، هزاران ایده و فکر خلاق در ذهن جوانان و مردم این سرزمین است که اگر در مسیر درست قرار گیرد، به کسب و کار موفق حتی در سطح جهانی تبدیل خواهند شد و برگزاری این نمایشگاه امیدها در راستای به مرحله محصول رسیدن ایدهها را بیشتر و بیشتر میکند.
گزارش از زهرا ایرجی
انتهای پیام