Suratu Ibrahim; Ƙaddamar da manufa gama gari na annabawa

A cikin suratu Ibrahim, an yi magana a kan batun manzancin annabawa da gaske kuma an fadi ayoyin ta yadda ba a ambaci wani annabi ko wasu mutane na musamman ba; Don haka ana iya cewa dukkan annabawa sun kasance a kan tafarki guda kuma kokarinsu shi ne shiryar da mutane da tsari guda.

Surah ta goma sha hudu a cikin Alqur'ani mai girma ita ce sunan Ibrahim. Wannan sura mai ayoyi 52 kuma tana cikin kashi na goma sha uku na Alkur'ani, daya ce daga cikin surorin Makkah, kuma sura ce ta saba'in da biyu da aka saukar wa Annabi.

Dalilin sanya wa wannan sura sunan Ibrahim shi ne don ba da labarin Ibrahim Nabi. Duk wanda yake son sanin Ibrahim (AS) ta hanyar gabatar da Alkur’ani, a matakin farko, wannan surar ce ta jawo shi zuwa ga kansa.

Wata sura da ake karantawa da sunan Ibrahim kawai ta gabatar da wannan annabin da addu’o’insa, kuma wannan ita ce surar daya tilo daga cikin surorin Alkur’ani mai girma da ta ambaci addu’o’insa a cikin ambaton Ibrahim, wadda daya ce daga cikin addu’o’i na musamman. na Alqur'ani mai girma.

Dukkanin yanayin suratu Ibrahim ya samo asali ne daga tushe na ilimi da basira da akida, kuma umarni daya tilo ga muminai shi ne yin sallah da sadaka a bayyane da boye.

Babban abin da ke cikin suratu Ibrahim shi ne tauhidi, yana bayanin tashin kiyama da lissafin ayyukan mutane.

Allamah Tabatabai yana kallon babbar kusuwar surar a matsayin bayanin Alkur'ani, domin alama ce da aya a kan manzancin Annabi, wanda yake shiryar da mutane da shi daga duhu zuwa ga haske da tafarkin Allah madaukaki.

Haka nan da yake Allah shi ne mai yin ni'ima ga kowa da kowa, sai su karɓi gayyatarsa ​​na farin ciki, su ji tsoron azabarsa.

Wata mas’ala ta wannan sura ita ce aikin manzanni na Ubangiji, wanda a kan haka ne dukkan annabawa suka yi aiki da manufa guda. Juzu'i mai yawa na surar ta gabatar da tattaunawa da fafatawar da manzanni suka yi da abokan adawarsu ba tare da bayyana wani annabi na musamman ba.

A cikin wannan sura an takaice ka’idoji da matsayin manzanni Allah da yadda masu karyatawa suka yi.

A cikin wannan sura, bayanin sabanin haske da duhu, “kyakkyawa” da “mugunta”, rugujewa, kwanciyar hankali da rashin natsuwa takaitaccen bayani ne kan makomar annabawan Ubangiji wadanda a kodayaushe suke fuskantar sahun masu adawa da masu karyatawa.