Penjelasan 10 Ciri Utama Islam Wasatiyyah dalam Sesi Sinema di Austria
Laporan IQNA, memetik sumber Atase Kebudayaan Iran di Austria; Program ini diadakan di *Vienna*, sebuah bandar yang dikenali sebagai ibu kota budaya dan seni Eropah serta lokasi penganjuran beberapa acara filem antarabangsa penting setiap tahun.
Majlis tersebut diadakan sempena *penamaan tahun (1447H)* oleh *Pertubuhan Kerjasama Islam (OIC)* sebagai “Tahun Memperingati Ulang Tahun ke-1500 Kelahiran Rasulullah (SAW)”. Acara berlangsung pada hari *Khamis, 11 September 2025*, dari jam 16:00 hingga 18:00 waktu Eropah Tengah (CEST). Tujuan utamanya adalah untuk menyebarkan ajaran *rahmat, keadilan dan solidariti kemanusiaan* berasaskan sirah Nabi Muhammad (SAW).
Sepanjang sesi, beberapa bahagian daripada filem *Muhammad (SAW)* ditayangkan. Namun, kemuncak acara ini ialah penyampaian *pesanan video eksklusif Majid Majidi*, penulis dan pengarah filem tersebut. Dalam ucapannya, beliau menjelaskan proses pembikinan filem dan membandingkannya dengan karya sinematik tentang nabi-nabi lain seperti *Nabi Isa (AS)*, *Nabi Musa (AS)* bahkan *Buddha*. Beliau menegaskan bahawa keterbatasan sinema dunia Islam yang hanya menghasilkan dua filem mengenai Nabi Muhammad (SAW) merupakan suatu bentuk kezaliman terhadap Baginda, dan perlu diperbetulkan.
Majidi turut menyatakan bahawa penggambaran Nabi Muhammad (SAW) semata-mata sebagai tokoh epik dan perang adalah satu lagi ketidakadilan. Beliau menekankan bahawa *Al-Quran* memperkenalkan Nabi sebagai “Rahmatan lil-‘Alamin”. Tambah beliau, dalam semua peperangan sepanjang hayat Rasulullah (SAW), Baginda tidak pernah menjadi pihak yang memulakan, sebaliknya semua peperangan bersifat *defensif*. Majidi menyifatkan *piagam peperangan Rasulullah (SAW)* sebagai piagam etika antarabangsa yang seharusnya dijadikan rujukan oleh Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, kerana ia bukan sahaja mengehadkan pertahanan dalam rangka akhlak, malah membuka ruang pengamalan akhlak dalam peperangan — seperti layanan baik terhadap tawanan perang — yang benar-benar unik.
Dalam pesanan itu juga, Majidi menyentuh tentang *tragedi terkini di Gaza*, khususnya pembunuhan kanak-kanak dan kelaparan yang menimpa rakyat, serta menganggapnya sebagai tanda bahawa dunia sedang kehilangan *akhlak dan kesedaran wujudiah*, di tengah-tengah sikap berdiam diri masyarakat antarabangsa.
Pada bahagian lain sesi, *Mohammadreza Varzi*, penulis dan pengarah filem, memberikan penghormatan kepada karya *Muhammad Rasulullah (SAW)* sambil menganalisis keunggulan artistiknya. Beliau menjelaskan bahawa penghasilan filem ini memakan masa bertahun-tahun, bermula dengan pembinaan sebuah *kota sinematik khas berhampiran Tehran dan Qom*, kemudian dengan penglibatan para pereka dari dalam dan luar negara, sehinggalah penulisan skrip dan proses penggambaran bermula.
Beliau menambah: “Zaman kanak-kanak Nabi Penutup (SAW) merupakan bahagian yang sangat penting dalam sejarah Islam dan sejarah agama-agama. Sebagai seorang pembikin filem, saya berpendapat bahawa kajian dalam menghasilkan karya sejarah mempunyai kepentingan yang luar biasa dan sangat melibatkan penulis skrip.”
Pengarah ini menekankan bahawa filem ini sangat berbeza daripada karya-karya lain yang tidak mempunyai sebarang tanggungjawab atau komitmen terhadap penyampaian bukti sejarah. Mengenai kandungan utama dan jalan ceritanya, beliau menjelaskan: “Kisah ini bermula sebelum kelahiran Nabi agung Islam. Kemudian berlanjut dengan kelahiran Baginda serta beberapa peristiwa dalam kabilah Quraisy — kabilah yang Nabi dilahirkan daripadanya. Ketika ayahanda Baginda telah wafat, tanggungjawab asuhan diserahkan kepada bonda mulia dan datuk Baginda, Abdul Muttalib. Filem ini bermula dengan pendekatan tersebut.”
Varzi mengingatkan bahawa zaman kanak-kanak Nabi, setiap detik dan setiap langkah Baginda dipenuhi dengan rahmat dan keberkatan. Oleh itu, Majid Majidi memutuskan untuk menghasilkan sebuah filem tentang Nabi Islam dengan pendekatan yang berbeza daripada karya abadi Mustafa Akkad, yang menampilkan lakonan luar biasa Anthony Quinn.
Filem Muhammad Rasulullah (SAW): Bahasa Sinema Empati Kemanusiaan*
Maliheh Norouzi, seorang pengkaji seni teori di Austria, dalam sesi pengenalan filem *Muhammad Rasulullah (SAW)* arahan Majid Majidi di Vienna berkata:
“Dalam seluruh agama, budaya dan sejarah, kita sering meneliti tokoh-tokoh tertentu bukan sahaja kerana ajaran mereka, tetapi kerana apa yang mereka zahirkan tentang identiti kita dan tentang apa yang kita boleh jadi. Nabi Muhammad (SAW) adalah salah satu daripada tokoh tersebut. Namun, filem *Muhammad: Utusan Allah* arahan Majid Majidi mengajak kita melihat Baginda bukan pada puncak keagungan kenabian, tetapi dalam kerentanan zaman kanak-kanaknya. Bukan melalui mukjizat, tetapi melalui rahmat. Bukan dengan wahyu, tetapi dengan pengenalan diri — pengenalan yang berkata: "Aku melihat penderitaanmu, dan aku tidak dapat mengabaikannya.”
Filem ini bukan sekadar sebuah biografi agama, tetapi merupakan satu *teologi sinematik tentang empati kemanusiaan*.
Majidi kemudian merujuk kepada tragedi terkini di Gaza, khususnya pembunuhan kanak-kanak serta kebuluran yang dipaksakan ke atas rakyat, dan menganggapnya sebagai tanda hilangnya nilai moral dan makrifat wujudiah akibat sikap membisu masyarakat antarabangsa.
Dalam sesi seterusnya, Mohammad Reza Varzi, penulis dan pengarah filem, memberi penghormatan kepada filem *Muhammad Rasulullah (SAW)* sambil menyoroti keunggulan karya itu. Beliau menjelaskan bahawa proses penghasilan filem tersebut melibatkan persiapan bertahun-tahun, termasuk pembinaan sebuah bandar filem khas berhampiran Tehran dan Qom, penglibatan pereka bentuk tempatan dan antarabangsa, penulisan skrip, dan akhirnya penerbitan filem.
Varzi mengingatkan bahawa setiap detik dan langkah Nabi di zaman kanak-kanak dipenuhi dengan rahmat dan keberkatan. Justeru, Majid Majidi memutuskan untuk menghasilkan sebuah filem tentang Rasulullah (SAW) dengan pendekatan yang berbeza daripada karya abadi Mustafa Akkad, yang terkenal dengan lakonan Antonio Quinn.
Nowruzi menambah bahawa filem ini adalah renungan visual tentang bagaimana empati, walau dalam tindakan paling kecil sekalipun, boleh membawa kepada perubahan sosial. Lebih penting lagi, ia merupakan seruan kepada solidariti kemanusiaan dalam dunia yang semakin didefinisikan oleh ketiadaan nilai tersebut.
Menurut beliau, Majidi menghindari kesan dramatik berlebihan, sebaliknya memilih kesunyian dan renungan mendalam sambil mengajukan persoalan: Apakah maknanya melihat dunia melalui mata golongan marginal? Kamera Majidi tidak menyoroti Nabi sebagai tokoh pemenang, tetapi sebagai seorang anak yang menyaksikan kezaliman dan membalasnya dengan rahmat.
Nowruzi menegaskan: “Majidi tidak berdakwah tentang empati; beliau menunjukkannya melalui teknik sinematik. Pandangan Nabi menjadi pandangan kita. Kita menyaksikan penderitaan bukan sekadar sebagai realiti sejarah masyarakat Makkah, tetapi sebagai ketidakadilan sejagat yang berulang dalam bentuk moden. Filem ini melampaui akar teologinya, menyampaikan mesej sejagat yang menembusi batas agama – kepada Kristian, Yahudi, Hindu, Buddha malah humanis sekular – kerana ia berbicara tentang sesuatu yang lebih mendalam daripada kepercayaan.”
Islam Wasatiyyah sebagai Inspirasi Peradaban
Reza Gholami, pensyarah kanan falsafah politik, kajian budaya dan peradaban, serta atase kebudayaan Iran di Austria, menutup sidang dengan berkata:
“Pada detik yang penuh berkah ini, kita berkumpul untuk memperingati 1500 tahun kelahiran Nabi Muhammad (SAW). Kita berpeluang merenungkan salah satu aspek paling gemilang daripada risalah Baginda: *Islam wasatiyyah*. Menghormati Muhammad Rasulullah bererti menghormati semua agama samawi, kerana semuanya mengikuti jalan yang sama. Inti ini boleh diringkaskan dalam satu perkataan – kesederhanaan (moderation) – yang bersinar dalam setiap bahagian pemikiran, amalan, akhlak dan cara hidup Rasulullah.”
Beliau mengenai karya arahan Majid Majidi berkata:
“Hari ini, kita juga merayakan pengenalan kepada sebuah filem unggul arahan Majid Majidi yang dengan indah dan penuh seni menggambarkan zaman kanak-kanak Nabi Islam.”
Karya seni ini bukan sahaja menampilkan adegan-adegan halus dan penuh inspirasi tentang kemanusiaan serta keagungan akhlak Nabi sejak usia awal Baginda, tetapi juga merupakan satu langkah penting dalam memperkenalkan peribadi sebenar Baginda kepada dunia.
Gholami menyatakan: Nabi Islam dengan jelas pernah bersabda: *‘Aku diutuskan untuk menyempurnakan akhlak yang mulia.’* Ungkapan ringkas ini merangkumkan keseluruhan tujuan risalah ilahinya. Akhlak mulia mempunyai dua dimensi utama yang kedua-duanya sempurna dalam diri Nabi:
1. Dimensi teori* yang merujuk kepada nilai dan prinsip cita-cita luhur kemanusiaan, seperti pencarian kebenaran, keadilan, cinta, dan maruah manusia. Semua ini membentuk asas pemikiran dan falsafah bagi sebuah masyarakat yang maju.
2. Dimensi praktikal* yang berkaitan dengan menghidupkan nilai-nilai ini dalam kehidupan seharian melalui amalan seperti kejujuran dalam ucapan, tidak tamak, menghormati orang lain, adil dalam penghakiman, rendah hati dalam pergaulan, serta berlapang dada dalam interaksi. Dalam diri Baginda, keutamaan kemanusiaan seperti kejujuran, amanah, kasih sayang, keberanian, kesabaran dan keadilan telah mencapai tahap tertinggi.
Beliau menegaskan bahawa dakwah Nabi kepada manusia tidak pernah melalui paksaan atau kekerasan, tetapi melalui daya tarikan peribadi akhlak dan keutamaan kemanusiaannya. Muhammad (SAW) benar-benar mencintai umat manusia dari lubuk hatinya dan menyerahkan seluruh dirinya demi kebahagiaan serta keselamatan mereka.
Gholami menekankan bahawa Nabi melihat semua manusia — tanpa mengira bangsa, warna kulit, jantina, etnik atau kedudukan sosial — sebagai makhluk yang memiliki maruah fitrah. Baginda percaya bahawa ukuran sebenar nilai seseorang bukanlah penampilan, kekayaan atau kedudukan sosial, tetapi *kemanusiaan dan ketakwaan*.
4304694
