Panimula sa Banal na mga Propeta: Abraham
Ang tatlong monoteistikong mga relihiyon ng Hudaismo, Kristiyanismo, at Islam ay iniuugnay kay Abraham at tinatawag na mga pananampalatayang Abrahamiko.
Si Abraham ang pangalawang propeta ng Ulul Azm pagkatapos ni Noah (AS). Siya ang ninuno ng mga Arabo sa pamamagitan ng kanyang anak na lalaki si Ismail (AS) at ang ninuno ng Bani Isra'il sa pamamagitan ng isa pa niyang anak na lalaki si Is’haq (Isaac).
Ang mga propeta ng monoteistikong mga pananampalataya ay mga inapo ni Abraham (AS). (Surah Al-Anaam: Mga Talata 84-86) Kaya naman siya ay tinukoy bilang Abu Al-Anbiya (ama ng mga propeta).
Ang kanyang ina ay pinangalanang Amaliya, o Youna o Awsha. Siya ay ipinanganak sa pagitan ng mga taon ng 2000 at 1990 BC. Karamihan sa mga mananaliksik ay naniniwala na siya ay ipinanganak sa Susa, Babylon o sa Lupa ng Harran.
Si Abraham (AS) ang nagtatag ng Kaaba at maraming mga tradisyon na pinanatili sa mga pananampalatayang monoteistiko. Ang ika-14 na kabanata sa Quran ay ipinangalan sa kanya at sa 25 na mga kabanata ay may mga pagtukoy sa kanyang mga salita at mga gawa.
Sa Surah Mayram, may binanggit na talakayan sa pagitan ni Abraham at ng kanyang ama. Sa Talata 74 ng Surah Al-Anaam, sinabi ng Diyos na sinalungat niya ang pagsamba sa diyus-diyosan ng kanyang ama at inanyayahan siya sa tamang landas, ngunit ang kanyang ama, si Azar, ay tumanggi at nagbanta sa kanya. Pagkatapos ng maraming talakayan, nangako si Azar na maniniwala sa Diyos at nangako si Abraham na hihilingin sa Diyos ang kanyang kapatawaran kung maniniwala siya. Gayunpaman, hindi tinupad ni Azar ang kanyang pangako at tinalikuran siya ni Abraham.
Ang mga talata 76-79 ng Surah Al-Anaam ay nagsasalita tungkol sa kung paano niya naabot ang dalisay na monoteismo pagkatapos na bigyang pansin ang buwan, araw at mga bituin.
Ayon sa Talata 260 ng Surah Al-Baqarah, hiniling ni Abraham sa Diyos na ipakita sa kanya kung paano Niya binubuhay muli ang mga patay.
May dalawa pang malalaking mga kaganapan sa kanyang buhay. Ang isa ay ang kanyang mga debate kay Nemrud, ang pinuno ng panahon. Sa wakas ay itinapon siya ni Nemrud sa apoy ngunit ginawa ng Diyos ang apoy sa isang hardin ng mga bulaklak. (Talata 258 ng Surah Al-Baqarah; Mga talata 68-69 ng Surah Al-Anbiya); Talata 24 ng Surah Al-Ankabut; Mga talata 97-98 ng Surah Saffat)
Ang isa pa ay ang pag-uutos ng Diyos sa kanya na ialay ang kanyang anak na lalaki, si Ismail (AS) at sinimulan niyang tuparin ang hinihingi ngunit sa huling sandali, nagpadala ang Diyos ng isang lalaking tupa upang ihain sa halip at matagumpay na naipasa ni Abraham ang banal na pagsubok.
Si Abraham (AS) at ang kanyang relihiyon ay tinawag na Haneef (matuwid, tunay na mananampalataya). Binibigyang-diin ng Banal na Quran ang dakila at malalim na espirituwal na ugnayan sa pagitan ni Propeta Muhammad (SKNK) at ng kanyang relihiyon at ni Propeta Abraham (AS). (Talata 68 ng Surah Al Imran at Talata 78 ng Surah Hajj)
Si Abraham (AS) ay palaging iginagalang ng mga tagasunod ng monoteistikong mga relihiyon.
Sinasabing nabuhay siya sa pagitan ng 170 at 200 na mga taon. Ang kanyang libingan ay nasa isang lugar sa Palestine na kilala ngayon bilang Al-Khalil.
