Mga Tradisyon ng Ramadan sa Iba't ibang mga Bansa

IQNA – Ang Ramadan ay ang ikasiyam at pinakasagradong buwan ng kalendaryong Islamiko, kung saan ang mga Muslim ay nag-aayuno mula madaling araw hanggang sa paglubog ng araw.

Sa panahon na ang Ramadan ay magsimula sa susunod na buwan, higit sa 1.5 bilyong mga Muslim sa buong mundo ang sama-samang magmasid ng buwan ng pag-aayuno, pagninilaysilay at pamayanan. Habang maraming mga kustombre sa panahon ng banal na buwan ay kapareho sa buong daigdig, katulad ng paggamit ng mga lantern bilang mga palamuti at ang pagputok ng mga kanyon, ang iilan ay tiyak lamang sa mga kultura at mga rehiyon.

Mula sa Iraq hanggang Indonesia, dito ang maikli na iilan na pambihira na mga Gawain ang pinagmasdan.

Kilala sa rehiyong Gulpong Persiano, lalong-lalo na sa UAE, ito ay pagdiriwang ng kabataan na pinagmasdan 15 na mga araw bago ang Ramadan. Sa Haq Al Laila, na alin nangangahulugan “para sa itong gabi”, mga bata nagsuot ng tradisyonal na mga damit at nagdala ng makulay na mga bagahe, pagkatapos pupunta ng pinto tungo sa ibang pinto na nag-aawit kapalit ng mga at mga matatamis. Ang mga pagdiriwang ay karaniwan nagsimula pagkatapos ng mga pagdasal sa Maghrib sa panahon na karamihan malakas loob na mga kabataan minsan magsigaw ng mga awit kaysa kumanta sila, umaasa na iyon makakuha g malaking kasaganaan.

Ang iilan makikita ang simula sa tradisyon sa unang mga Ramadan sa Islam sa panahon na ang Fatimah al-Zahra (SA), ang anak na babae ng Propeta Muhammad (SKNK), namamahagi ng mga matatamis na pagkain sa mga tao ng dalawang mga linggo sa banal na buwan.

Gargee'an at Qaranqasho

Katulad ng Haq Al Laila ngunit ipinagdiriwang sa halip sa ika-15 araw ng Ramadan, sikat ang Gargee'an sa Iraq, Kuwait, Qatar, Bahrain at ilang bahagi ng Saudi Arabia. Sa Bahrain, halimbawa, madalas na may mga pagdiriwang na parang karnabal na may mga programang kasama rin ang mga sermon sa gabi. Sa ilang bahagi ng Saudi Arabia, ang araw ay tinatawag ding Nasfa, na isinasalin sa "gitna" sa Arabik, dahil ito ay nahuhulog sa kalagitnaan ng Ramadan.

Sa Qatar, ang araw ay kilala bilang Garangao, habang sa Oman naman ay tinatawag itong Qaranqasho.

Nyekar

Taon-taon bago magsimula ang Ramadan, daan-daang mga Indonesiano ang dumadagsa sa mga sementeryo kung saan ang kanilang mga ninuno at mga kamag-anak ay inihimlay at nagbibigay-pugay. Dinidiligan nila ang mga libingan ng mga talulot ng rosas at ipinagdarasal ang kanilang yumaong mga mahal sa buhay. Ang ritwal, na tinatawag na nyekar, ay nilalayong palakasin ang mga buklod ng pamilya habang naghahanda ang mga Muslim para sa isa sa mga pinakabanal na oras ng taon.

Karaniwang nagaganap ang Nyekar isang linggo bago magsimula ang Ramadan.

Padusan

Ang ibig sabihin ay "maligo" sa Taga-Javan na lingguwahe, ang Padusan ay isa pang tradisyon ng Indonesia kung saan ang mga Muslim ay nagtutungo sa mga natural na bukal at lawa upang "linisin" ang kanilang sarili sa pisikal at espirituwal na paraan bago magsimula ang Ramadan. Ang komunal na ritwal ay sinadya upang hikayatin ang pagsisiyasat sa sarili bago ang isang buwan ng pag-aayuno.

Ang kaugalian ay kilala na ginanap mula pa noong sinaunang panahon sa Java at mula noon ay na-asimilasyon sa mga tradisyong Islamiko.

Mheibes

Sikat sa Iraq, ang mheibes ay isang matandang laro na pinaniniwalaang nilaro mula noong Abbasid na Kalipa mahigit isang libong mga taon na ang nakararaan. Ngayon ay tradisyonal na nilalaro sa panahon ng Ramadan pagkatapos ng iftar, kadalasang kinabibilangan ito ng dalawang koponan. Ang laro ay nagsisimula sa isang koponan na nagtatago ng singsing sa mga kamay ng isa sa mga miyembro nito. Ang kalabang koponan pagkatapos ay magnomina ng isang manlalaro na may tungkuling alamin kung sino ang may hawak ng singsing sa pamamagitan ng pagbabasa ng lingguwahe ng katawan at mga ekspresyon ng mukha. Makakakuha lang siya ng isang hula para malaman kung sino ang may hawak ng singsing.

Karaniwang nilalaro sa mga kapitbahayan, mayroon ding pambansang mga paligsahan na may

mga partikular na panuntunan na namamahala sa kung paano nilalaro ang laro, kasama ang tagal ng bawat ikot at ang mga puntos na kinakailangan upang manalo.

Bagama't karamihan ay nilalaro ito ng mga lalaki sa publiko, nakikilahok din ang mga babae sa mheibes kapag ito ay nilalaro nang pribado. Ang tradisyonal na katutubong mga awit ay inaawit din sa panahon ng laro, na nagpapatibay ng pakiramdam ng komunidad.

3492006