د حضرت امام حسین علیه السلام مظلومیّت

ایکنا -  د حضرت امام حسین علیه السلام مظلومیټ دومره ښکاره او ژور دی  چې  دا د قرآن کریم د ځينو آیتونو روښانه مصداق ګڼل کیدلی شي.

ایکنانیوز-  کله چې حضرت امام حسین علیه السلام  د یزید د ناراو او جنایتکار او مستبد حکومت په وړاندې قیام وکړ،نو په پیل کې  یوازې او  بې ملګرو پاتې شو، هیچا ورسره مرسته ونه کړه او په نهایت کې ، هغه کلابند شو  او بیا په یوې خونړئ جګړې کې سره د  خپلو وفادارو یارانو شهید شو.  له همدې امله د احضرت امام حسین علیه السلام مظلومیت دومره روښانه او ژور دی چې  دا د قرآن کریم دځينو آیتونو روښانه مصداق ګڼل کیدلی شي.

 د قرآن کریم د اسراء سورې په ۳۳ آیت کې په دې ټکي ټينګار شوی  چې  دا انسان وینه حرمت لري او که  څوک ناحقه ووژل شي، نو هغه به د وینې د حق قصاص ولري.

«وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتي‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً...» (اسراء/۳۳)

؛ او  هغه څوک چې خداوند ئې وژل حرام ګرځولي دي، له حق پرته ئې ونه وژنئ، او هرڅوک مظلوم ووژل شي، مونږ د هغه د ولی  لپاره البته   د هغه د وینې د قصاص حق ورکړی دی

 د انسانانو ژوند ته احترام ، یوه داسې چاره ده چې په تولو دینونو  او د اخلاقو په نظامونو کې لیدل کیږي، خو په اسلامی روایتونو کې ، د د مظلومانه قتل ترټولو څرګند مصداق  د حضرت امام حسین علیه السلام او دهغه د وفادارو ملګرو  وینه  معرفی شوې ده .په ځينو روایتونو کې د حضرت امام حسین علیه السلام د وینې غچ اخستونکی ولي ، هماغه مهدي موعود(عچ) بلل شوی دی چې په راتلونکي کې به  د هغه د وینې غچ  او د حق د احقاق لپاره قیام وکړي.

د قرآن کریم د حج سورې په  یوه بل آیت کې هم ، هغو مظلومانو ته چې له ځانه  ددفاع اجازت لري، اشاره شوې ده ؛ أُذِنَ لِلَّذينَ يُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ نَصْرِهِمْ لَقَديرٌ» (حج/۳۹)

؛ هغو کسانو ته چې ورباندې ظلم شوی او له تیري سره مخ شوی، د اجنګ اجازت ورکړل شوی دی؛ او بې شکه خداوند دهغوي پر مرستې توانا او قدرتمن دی::

 دغه آیت هم  ډځينو مفسّرانو او راویانو په وینا، د حضرت امام حسین علیه السلام  مظلومیّت ته اشاره کوي؛ ځکه  هغه بزرګوار هم  دخداي ددین ددفاع او  له ظلم سره د مقابلې لپاره جنګ ته مجبوره شو.  

له بل پلوه د حضرت اسماعیل  علیه السلام د قرباني کولو په قضیې کې چې په قرآن کریم کې راغلی دي، خداوند حضرت ابراهیم علیه السلام  ته فرمان ورکړ، د خپل بچي په ځای دې هغه پسه چې د خداي له خوا نازل شوی ؤ ،قرباني کړي.  د صافات سورې په (۱ـ۷) کې  دغه لویه قرباني؛ ذِبّحِ عَظیّمِ؛ یاد شوې ده وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظيمٍ» (صافات/۱۰۷).

 دځينو تفسیري آیتونو په اساس؛ ذبح عظیم؛ یوازې پسه ته اشاره نه کوي، بلکې په یوه لالوي حقیقت دلالت کوي. ځيني مفسرّان په دې اند دي چې  دغه لویه قرباني ،  د ابراهیم علیه السلام  له نسل څخه  هغه کس ته اشاره  کوي، چې  دخداي په لاره کې خپله  دهغه وینه وبهول شوه. دغه کس حضرت امام حسین علیه السلام دی .  دپیغمبر اکرم په یوه روایت کې  راغلي دي چې  خداوند د امام حسین علیه السلام  دشهادت داستان   د ابراهیم علیه السلام لپاره  روښانه کړه او ابراهیم  له ډير غمه ډير زیات وژړید.

https://iqna.ir/en/news/3493685