«روزه» در ميان «زرتشتيان» بررسی شد
گروه انديشه: كلمه «دين» از «دئنا» يا «ديانا» اوستايی است كه به معنی «وجدان» است.
به‌گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، دكتر موبد اردشير خورشيديان، رئيس موبدان ايران در «كارگاه روزه در اديان» در محل موسسه گفتگوی اديان با موضوع روزه در دين زرتشتيان به ايراد سخنرانی پرداخت.
دكتر اردشير خورشيديان، رئيس انجمن موبدان تهران نيز در اين همايش به بررسی انواع روزه داری در دين زرتشتيان پرداخت.
وی با بيان اين جمله كه «راه در جهان يكی است و آن راستی است» اظهار داشت: كلمه «دين» از «دئنا» يا «ديانا» اوستايی است كه به معنی «وجدان» است. از نقطه نظر آيين زرتشت، انسان در جهان به واسطه برخورداری از دو هديه «خرد» و «وجدان يا دين» موجودی برتر است.
دكتر خورشيديان گفت: از نقطه نظر زرتشت، دين به مفهومی نسبت داده می شود كه در چارچوب خرد و وجدان بگنجد و بنابراين موضوعی است كه نه كاملا وابسته به خرد باشد و نه كاملا وامدار وجدان.
رئيس انجمن موبدان تهران، انسان را برخوردار از «من» درونی دانست كه با نيكی می تواند اين «من» را به درجات بالاتری ارتقا بخشد و با اعمال منفی و كردار ناشايست اين من درونی را در حد «اهريمن» يا «دژمن» (دشمن) تنزل دهد.
وی بزرگترين گناه در دين زرتشت را «دروغ» توصيف كرد و افزود: دروغ گويی يعنی مطابقت نداشتن انديشه با كردار و كردار با گفتار.
دكتر خورشيديان اظهار داشت: پس از اين رو انسان موجودی ارزشمند است كه خداوند به واسطه دوست داشتن انسان، به او قدرت، ارزش و احترام اعطا كرده است و نمی توان فردی را يافت كه فاقد وجدان باشد.
وی افزود: از اين ديدگاه انسان بايد با راستی و درستی و روزه باطنی با برخورداری از خرد و وجدان به مقامی برسد كه به خدا نزديك شده و حتی با او يكی شود.
رييس انجمن موبدان تهران، از اين رو، همه اديان را در ترغيب به انجام اعمال نيكو و نزديك ساختن انسان به خدا مشترك ارزيابی كرد و گفت: با اين تفاسير در اوستا مفهوم روزه به روزه باطنی نسبت داده می شود و روزه ظاهری وجود ندارد اگرچه امساك و تحت فشار قرار دادن جسم برای «راستی آزمايی» و تمركز بيشتر بر اعمال و مناسك دينی عملی ستودنی است.
وی اظهار داشت: در عين حال در آيين زرتشت در 4 روز مخصوص در هر ماه هر نوع كشتار و قربانی كردن حيوانات و استفاده كردن از گوشت ممنوع است.
دكتر خورشيديان در تشريح معنای روزه باطن گفت: ما زرتشتيان بايد در سه بخش معنوی «شنوايی»، «انديشه» و «احساس» هميشه روزه داشته باشيم يه آن معنا كه از طريق اين سه حس از نيكی دور نشويم و «انديشه و احساس و شنوايی» مان هميشه سرشاز از نيكی باشد.
رييس انجمن موبدان تهران افزود: همچنين در اوستا بر روزه بزرگتری تاكيد شده است و آن حفظ هفت عضو بدن (روزه هفت اندام)، مشتمل بر دو چشم، دو دست، دو پا و زبان در تمام طول زندگی از هرگونه آلودگی است و اين هفت اندام هميشه بايد پاك نگه داشته شوند كه از اين عمل نيز تحت عنوان روزه ياد می شود.
دكتر اردشير خورشيديان، رئيس انجمن موبدان تهران نيز در اين همايش به بررسی انواع روزه داری در دين زرتشتيان پرداخت.
وی با بيان اين جمله كه «راه در جهان يكی است و آن راستی است» اظهار داشت: كلمه «دين» از «دئنا» يا «ديانا» اوستايی است كه به معنی «وجدان» است. از نقطه نظر آيين زرتشت، انسان در جهان به واسطه برخورداری از دو هديه «خرد» و «وجدان يا دين» موجودی برتر است.
دكتر خورشيديان گفت: از نقطه نظر زرتشت، دين به مفهومی نسبت داده می شود كه در چارچوب خرد و وجدان بگنجد و بنابراين موضوعی است كه نه كاملا وابسته به خرد باشد و نه كاملا وامدار وجدان.
رئيس انجمن موبدان تهران، انسان را برخوردار از «من» درونی دانست كه با نيكی می تواند اين «من» را به درجات بالاتری ارتقا بخشد و با اعمال منفی و كردار ناشايست اين من درونی را در حد «اهريمن» يا «دژمن» (دشمن) تنزل دهد.
وی بزرگترين گناه در دين زرتشت را «دروغ» توصيف كرد و افزود: دروغ گويی يعنی مطابقت نداشتن انديشه با كردار و كردار با گفتار.
دكتر خورشيديان اظهار داشت: پس از اين رو انسان موجودی ارزشمند است كه خداوند به واسطه دوست داشتن انسان، به او قدرت، ارزش و احترام اعطا كرده است و نمی توان فردی را يافت كه فاقد وجدان باشد.
وی افزود: از اين ديدگاه انسان بايد با راستی و درستی و روزه باطنی با برخورداری از خرد و وجدان به مقامی برسد كه به خدا نزديك شده و حتی با او يكی شود.
رييس انجمن موبدان تهران، از اين رو، همه اديان را در ترغيب به انجام اعمال نيكو و نزديك ساختن انسان به خدا مشترك ارزيابی كرد و گفت: با اين تفاسير در اوستا مفهوم روزه به روزه باطنی نسبت داده می شود و روزه ظاهری وجود ندارد اگرچه امساك و تحت فشار قرار دادن جسم برای «راستی آزمايی» و تمركز بيشتر بر اعمال و مناسك دينی عملی ستودنی است.
وی اظهار داشت: در عين حال در آيين زرتشت در 4 روز مخصوص در هر ماه هر نوع كشتار و قربانی كردن حيوانات و استفاده كردن از گوشت ممنوع است.
دكتر خورشيديان در تشريح معنای روزه باطن گفت: ما زرتشتيان بايد در سه بخش معنوی «شنوايی»، «انديشه» و «احساس» هميشه روزه داشته باشيم يه آن معنا كه از طريق اين سه حس از نيكی دور نشويم و «انديشه و احساس و شنوايی» مان هميشه سرشاز از نيكی باشد.
رييس انجمن موبدان تهران افزود: همچنين در اوستا بر روزه بزرگتری تاكيد شده است و آن حفظ هفت عضو بدن (روزه هفت اندام)، مشتمل بر دو چشم، دو دست، دو پا و زبان در تمام طول زندگی از هرگونه آلودگی است و اين هفت اندام هميشه بايد پاك نگه داشته شوند كه از اين عمل نيز تحت عنوان روزه ياد می شود.
