مروری بر زندگی پروفسور «حسابی»، دانشمندی كه حافظ كل قرآن بود
کد خبر: 1609868
تاریخ انتشار : ۱۸ آذر ۱۳۸۶ - ۰۸:۳۲

مروری بر زندگی پروفسور «حسابی»، دانشمندی كه حافظ كل قرآن بود

گروه فعاليت‌های قرآنی: يادداشت زير به بررسی مختصری از زندگی پروفسور «محمود حسابی»، دانشمند بزرگی كه حافظ كل قرآن كريم بود می‌پردازد؛ مردی كه تحقيق در قرآن كريم را در كنار مدارج عالی علمی تا پايان عمر ادامه ‌داد.

در پنجم اسفند ماه 1281 هجری شمسی، در يكی از محله‌های شهر تهران كودكی چشم به جهان گشود كه او را «سيد محمود» می‌نامند و او از همان دوران كودكی از سرپستی پدر محروم می‌شود و مادرش در نهايت فقر و محروميت، او و برادرش را به نيكی تربيت می‌كند.
سيد محمود به دليل علاقه بسيار و زحمات مادر در همان دوران كودكی حافظ قرآن كريم می‌شود و آن‌گاه مدارج علمی را يكی پس از ديگری با رتبه ممتاز سپری می‌كند تا اين‌كه در هفده سالگی اولين رتبه كارشناسی خود را در رشته ادبيات دريافت می‌كند.
سپس در طی هفت سال بعد، شش مدرك كارشناسی در رشته ‌مهندسی راه و ساختمان، عمران، رياضيات، ستاره‌شناسی، زيست‌شناسی، مهندسی معدن، مهندسی برق و بالاخره دكترای فيزيك را به دست می‌آورد و اين در حالی است كه او 25 سال بيشتر ندارد.
از آن پس او سال‌ها به تحقيق و بررسی در علم فيزيك مشغول می‌شود تا اين‌كه نظريه جديدی را در علم فيزيك تحت عنوان نظريه «بی‌نهايت بودن ذرات» برای اولين بار به جهان عرضه می‌كند و مشوق و راهنمای اصلی او در طراحی و ارايه اين نظريه كسی نيست جز «آلبرت انيشتين» مشهورترين فيزيك‌دان جهان.
دكتر سيد محمود حسابی، اعتقادی عميق و انس بسيار با قرآن كريم داشت به‌طوری كه در جلسات علمی و مذهبی، در ضمن بحث و گفت‌و‌گو از آيات قرآن و راويات معصومان(ع) بهره می‌گرفت و به آن‌ها استدلال می‌كرد.
به‌طور مثال يكی از اين جلسات، جلسه‌ای بود كه هر هفته با حضور اساتيدی كه از حوزه و دانشگاه چون استاد شهيد «مهطری» وعلامه «محمدتقی جعفری» در منزل وی تشكيل می‌شد.
دكتر حسابی، مردی خوش‌رو و كم‌سخن و استادی باوقار و فروتن بود؛ وی فرزندانش را از كودكی به فراگيری قرآن و انجام واجبات دينی تشويق و ملزم می‌‌كرد و از آنان می‌خواست قرآن را با لهجه فصيح و زيبای عربی، با درك معنای آيات تلاوت كنند.
اين دانشمند فرزانه، علاوه بر آن‌كه ديوان اشعار «حافظ و سعدی» را از حفظ داشت، بر چهار زبان زنده دنيا يعنی عربی، فرانسوی، انگليسی و آلمانی تسلط داشت، همچنين در تحقيقات علمی خود از زبان‌های سانسكريت، لاتين، يونانی، پهلوی، اوستايی، تركی، ايتاليايی و روسی استفاده می‌كرد.
به خاطر تلاش‌های خستگی‌ناپذير علمی و پژوهشی دكتر حسابی بزرگترين نشان علمی فرانسه به وی اعطا شد و در سال 1366 هــ.ش نيز در ايران از خدمت او به‌عنوان پدر فيزيك ايران تقدير و سرانجام در سال 1990 ميلادی به‌عنوان مرد اول علمی جهان برگزيده شد.
اين پروفسور بزرگ پس از 90 سال تلاش خالصانه در شهريور 1371 هــ.ش دعوت حق را لبيك گفت ولی ايمان محكم و عشق و پشت‌كار بی‌نظير او همواره الگوی دانش‌پژوهان و دانش‌آموزان با ايمان و پرتلاش است.
captcha