حجتالاسلام و المسلمين «سيد ابوالفتح دعوتی» مشاور قرآنی و محقق و پژوهشگر علوم اسلامی، در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) با بيان اين مطلب و ارائه تعريفی از معنای تجويد تلاوت قرآن گفت: مسلم است كه استقبال جوانان به قرآن و علوم قرآنی بسيار گسترده و وسيعتر و قابل قياس با گذشته نيست، ولی ما در گذشته استادانی داشتيم كه اولاً همه عمر خود را به تحقيق و پژوهش در علوم قرآنی سپری میكردند و در علمی مانند تجويد نيز تبحر بسيار عميق داشتند كه البته امروزه آن تبحر و تعمق را شاهد نيستيم.
وی افزود: البته بايد گفت كه اين امر طبيعی است و شايد در همه امور بدينگونه باشد كه سطح دانش و تعداد اهل علوم زياد شدهاند ولی از آنجا كه هر كسی چندين مشغله ذهنی و عملی و درگيریهای اجرايی دارد از كيفيت كار كاسته میشود، ولی همين گسترش سطحی نيز بسيار با ارزش است.
اين محقق و پژوهشگر قرآنی در پاسخ به اين پرسش كه چه نوع تلاوتی از قرآن كريم میتواند منشاء و عامل مناسبی برای تدبر و عمل بيشتر به مفاهيم قرآن كريم باشد، تصريح كرد: تلاوت قرآن نيز مانند خواندن دعا و ايراد خطبه و خطابه است، البته كسی كه معانی قرآن را بداند با يك راه و روش آگاهانهای قرآن را میخواند و قرائت او حكايت از دانش و آگاهی اوست، در عين حال كسی كه اين معانی را با سوز و گداز بخواند تأثير آن دوچندان و دهچندان خواهد شد.
حجت الاسلام و المسلمين دعوتی ادامه داد: تأثيرگذاری بر مخاطب با آگاهی، ايمان، خلوص و تقوا داشتن قاری قرآن رابطه مستقيم دارد و قاريان بايد به اين اوصاف متصف باشند و قرآن را به تناسب معانی و مفاهيم آن برای مخاطب به تصوير بكشند.
اين پژوهشگر علوم اسلامی و دينی عنوان كرد: قاريان بايد به اوصاف قرآنی متصف بوده و به بشارتها و اندرزهای قرآنی معتقد و پايبند باشند تا تلاوت آنها در دلهای مستمعان و مخاطبان تأثير بگذارد و جان و روح آنها را شستوشو دهد.
دعوتی در پاسخ به اين پرسش كه اعتقادات، گفتار و رفتار فردی و اجتماعی قاريان در قرائت آنها چه اثری دارد، تأكيد كرد: رفتار فردی و اجتماعی قاريان حرف اول را در تأثيرگذاری تلاوت آنها بر مخاطب میزند و اگر قاری قرآن نيتش خدای ناكرده رسيدن به اسم و رسم و شهرت و كسب و كاسبی باشد، نه به جايی خواهد رسيد و نه ثوابی خواهد برد و نه اثری بر مردم خواهد گذاشت.
وی عنوان كرد: علاوه بر اينكه قاری بايد متخلق به اخلاق پسنيده باشد و رأس همه اين خصلتها و خصوصيات و صفات بايد عدم طمع به مال و پست و مقام باشد، قاری بايد فقط به فكر انجام رسالت قرآنی خود باشد زيرا كه مردم از قاريان قرآن انتظارات فراوانی دارند.
اين پژوهشگر قرآنی تصريح كرد: گاهی يك قاری قران در يك جلسه حاضر میشود و قرآن قرائت میكند در حالی كه نمیداند قرائتش در تأييد و تثبيت يك حزب و فرقه و جماعت باطل است، قاری قرآن بايد مانند «بلال» مؤذن قدر قرائت خودش را بداند و برای خدا و ترويج فرهنگ قرانی در جامعه تلاوت كند.
اين گفتوگو ادامه دارد...