تجمل‌گرایی؛ عرصه درنوردیدن ضابطه‌ها و معیارهای دینی
گروه اندیشه: محقق و پژوهشگر قرآنی، گفت: انسان حريص و دنيا‌طلب، زمانیكه در ميدان رقابت تجمل‌گرايی قرار می‌گيرد جهت رسيدن به مقصود و بهره‌گيری از لذت‌های حيوانی، تمامی حدود و موانع را كنار زده و هيچ ضابطه و معياری را در نظر نمی‌گيرد.
سيداحمد ميريان، محقق و پژوهشگر قرآنی در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا) شعبه مازندران، نمایندگی ساری، با اشاره به اینکه دنیاطلبی یکی از مهمترین آفات و آسیب‌های مدیریت از منظر آموزه‌های دین اسلام است، گفت: آموزه‌های دينی جهان را منحصر در حيات زودگذر و ناپايدار مادی نمی‌داند و با اعتراف به عظمت اين دنيا پيوسته حيات ديگری را كه بسی عظيم‌تر است را گوشزد می‌كند.
وی افزود: از منظر دين اسلام، انسان با اينكه از ثمرات همين دنيا است، ولی گستره وجود و حياتش تا ورای دنيا هم گسترده شده است لذا انسان با وسعت عظيم وجودی‌اش نبايد هدف نهايی خود را دنيا و ماديات قرار دهد و خود را به دنيا بفروشد.
میریان تصریح کرد: از ديدگاه قرآن كريم دنيا‌طلبی مايه غفلت از آخرت، فخر‌فروشی و مباهات، فزون‌طلبی در مال و اولاد، سقوط از مقام معنوی، منشأ آرزوی طولانی، غرور و فريب و محروميت از هدايت الهی می‌شود.
وی افزود: خداوند در آيه 20 سوره مباركه حديد می‌فرماید: «اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطَامًا وَفِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ»، «بدانيد زندگی دنيا تنها بازی و سرگرمی، و تجمل‌پرستی و تفاخر ميان شما و افزون‌طلبی در اموال و فرزندان است، همانند بارانی كه محصولش كشاورزان را در شگفتی فرو میبرد سپس خشك می‌شود بهگونهای كه آن را زرد رنگ میبينی، سپس تبديل به كاه می‌شود، و در آخرت يا عذاب شديد است، يا مغفرت و رضاي الهی، و(به هر حال) زندگی دنيا چيزی جز متاع غرور نيست!»
این محقق و پژوهشگر قرآنی اظهار کرد: حضرت علی(ع) در خطبه 32 نهج‌البلاغه می‌فرمايد: بد معامله‌ای است كه خود را به دنيا بفروشيد.
وی با بیان اینکه، قرآن كريم آثار ويرانگر و منفی متعددی را برای دنياگرايی ترسيم کرده است، افزود: در آیه 34 سوره مباركه سبا، آمده است: «وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ»،«ما در هيچ شهر و دياری پيامبری انذاركننده نفرستاديم مگر اينكه مترفين آنها(همانها كه مست ناز و نعمت بودند) گفتند: ما به آنچه شما فرستاده شدهايد.»
این قاری کشوری قرآن کریم عنوان کرد: آيه فوق مبين اين نكته است كه انسان حريص و دنيا‌طلب، زمانیكه در ميدان رقابت تجمل‌گرايی قرار می‌گيرد جهت رسيدن به مقصود و بهره‌گيری از لذت‌های حيوانی، تمامی حدود و موانع را كنار زده و هيچ ضابطه و معياری را در نظر نمی‌گيرد همان‌گونه كه رسول اكرم(ص) فرمودند: «علاقه به چيزی؛ انسان را كور و كر می‌كند.»
این محقق و پژوهشگر قرآنی با بیان اینکه از ديگر آثار مخرب دنيا‌طلبی انحطاط اجتماعی است، خاطرنشان کرد: خداوند در آیه 8 سوره مباركه زمر می‌فرماید: «وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ»، «هنگامی‌كه انسان را زيانی رسد پروردگار خود را میخواند، و به‌سوی او باز میگردد، اما هنگامی‌كه نعمتی از خود به او عطا كند آنچه را به‌خاطر آن قبلاً خدا را میخواند به فراموشی میسپرد، و برای خداوند شبيههایی قرار میدهد، تا مردم را از راه او منحرف سازد، بگو چند روزی از كفرت بهره‌گير كه از اصحاب دوزخی!»
وی ادامه داد: از ديگر نتايج و آثار ويرانگر دنياگرايی، می‌توان به وابستگی اقتصادی آيه پنجم سوره مبارکه نسا و گسترش فحشا و منكرات آيه 20 سوره مبارکه حديد اشاره كرد.
وی افزود: از منظر دين اسلام، انسان با اينكه از ثمرات همين دنيا است، ولی گستره وجود و حياتش تا ورای دنيا هم گسترده شده است لذا انسان با وسعت عظيم وجودی‌اش نبايد هدف نهايی خود را دنيا و ماديات قرار دهد و خود را به دنيا بفروشد.
میریان تصریح کرد: از ديدگاه قرآن كريم دنيا‌طلبی مايه غفلت از آخرت، فخر‌فروشی و مباهات، فزون‌طلبی در مال و اولاد، سقوط از مقام معنوی، منشأ آرزوی طولانی، غرور و فريب و محروميت از هدايت الهی می‌شود.
وی افزود: خداوند در آيه 20 سوره مباركه حديد می‌فرماید: «اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطَامًا وَفِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ»، «بدانيد زندگی دنيا تنها بازی و سرگرمی، و تجمل‌پرستی و تفاخر ميان شما و افزون‌طلبی در اموال و فرزندان است، همانند بارانی كه محصولش كشاورزان را در شگفتی فرو میبرد سپس خشك می‌شود بهگونهای كه آن را زرد رنگ میبينی، سپس تبديل به كاه می‌شود، و در آخرت يا عذاب شديد است، يا مغفرت و رضاي الهی، و(به هر حال) زندگی دنيا چيزی جز متاع غرور نيست!»
این محقق و پژوهشگر قرآنی اظهار کرد: حضرت علی(ع) در خطبه 32 نهج‌البلاغه می‌فرمايد: بد معامله‌ای است كه خود را به دنيا بفروشيد.
وی با بیان اینکه، قرآن كريم آثار ويرانگر و منفی متعددی را برای دنياگرايی ترسيم کرده است، افزود: در آیه 34 سوره مباركه سبا، آمده است: «وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ»،«ما در هيچ شهر و دياری پيامبری انذاركننده نفرستاديم مگر اينكه مترفين آنها(همانها كه مست ناز و نعمت بودند) گفتند: ما به آنچه شما فرستاده شدهايد.»
این قاری کشوری قرآن کریم عنوان کرد: آيه فوق مبين اين نكته است كه انسان حريص و دنيا‌طلب، زمانیكه در ميدان رقابت تجمل‌گرايی قرار می‌گيرد جهت رسيدن به مقصود و بهره‌گيری از لذت‌های حيوانی، تمامی حدود و موانع را كنار زده و هيچ ضابطه و معياری را در نظر نمی‌گيرد همان‌گونه كه رسول اكرم(ص) فرمودند: «علاقه به چيزی؛ انسان را كور و كر می‌كند.»
این محقق و پژوهشگر قرآنی با بیان اینکه از ديگر آثار مخرب دنيا‌طلبی انحطاط اجتماعی است، خاطرنشان کرد: خداوند در آیه 8 سوره مباركه زمر می‌فرماید: «وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ»، «هنگامی‌كه انسان را زيانی رسد پروردگار خود را میخواند، و به‌سوی او باز میگردد، اما هنگامی‌كه نعمتی از خود به او عطا كند آنچه را به‌خاطر آن قبلاً خدا را میخواند به فراموشی میسپرد، و برای خداوند شبيههایی قرار میدهد، تا مردم را از راه او منحرف سازد، بگو چند روزی از كفرت بهره‌گير كه از اصحاب دوزخی!»
وی ادامه داد: از ديگر نتايج و آثار ويرانگر دنياگرايی، می‌توان به وابستگی اقتصادی آيه پنجم سوره مبارکه نسا و گسترش فحشا و منكرات آيه 20 سوره مبارکه حديد اشاره كرد.
