به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، قرآن نفیس و خطی به شماره کتابشناسی ملی ع۵۵۷۸ در گنجینه کتابخانه ملی ایران جای گرفته است. کاتب این قرآن، محمدصادق بن محمدحسین تبریزی است و در قرن دوازدهم قمری استنساخ شده است. آغاز این نسخه افتادگی دارد و بدون سوره «فاتحةالکتاب» است و با سوره «بقره» آغاز شده و در شروع هر سوره فضیلت و ثواب قرائت سور به صورت کوتاه ذکر شده است.
درباره مشخصات ظاهری این نسخه نفیس قرآن باید گفت که دارای ۳۴۰ برگ و 15 سطر در هر صفحه بود و اندازه سطور ۶۹x۳۴ و قطع ۱۰۳x۵۸ است و کتابت در کاغذ اصفهانی و با خط نسخ کتابت خفی خوش و رقاع عالی انجام شده.
تزئینات جلد به صورت مقوایی روکش تیماج مشکی، ترنج و چهار لچکی و حاشیهبند رومی زرین به چشم میخورد و صفحه دوم سرلوح کتیبه مذهب مرصع نفیس و پرکار مکتب اصفهان با حاشیه تذهیب به طرحهای اسلیمی الوان و بسیار زیبا از تزئینات جلد به شمار میرود. بقیه صفحات نیز مجدول داخلی زر و مشکی، کمندکشی، رموز سجاوندی به شنگرف، ختم آیات دوایر کوچک زرین و عناوین سور به قلم رقاع با شنگرف تحریر شدهاند. حواشی اوراق نسخه در این قرآن نفیس نیز به صورت تقسیمات اجزاء در حاشیه به زر و شنگرف نگاشته شدهاند.
تذهیب نفیس و عالی از امتیازات این نسخه خطی قرآن است و محمدصادق تبریزی آن را در قرن دوازدهم کتابت کرده است.
از سایر آثار وی میتوان به صحیفه سجادیه به خط نسخ و آخر رقاع کتابت خفی عالی در سال 1083، یک رقعه از مرقع ثلث سهدانگ جلی و نسخ کتابت و خفی و غبار خوش در سال 1084 قمری نام برد.