از شناسایی ریشه‌ها تا جهش کیفی با تکیه بر الگوهای دینی
گروه هنر: رئیس مرکز صدا و سیمای استان یزد درباره موضوع ولنگاری فرهنگی در عرصه هنر گفت: آسیب‌های وارده از ولنگاری فرهنگی را در هنرهای مدرن، جدی‌تر از هنرهایی که ریشه سنتی دارند، می‌بینم، ولی معتقد هستم که با تکیه بر الگوهای دینی و ملی می‌توان در این عرصه جهش کیفی داشت.
احمد پهلوانیان، مدرس حوزه و دانشگاه و رئیس مرکز صدا و سیمای استان یزد در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) درباره ولنگاری فرهنگی در عرصه هنر این گونه اظهار نظر کرد: از دیدگاه من ولنگاری فرهنگی نوعی وادادگی است. به این معنا که به دلیل نبود امکانات و ... ما در مقابل هجمه فرهنگی منفعل بوده و هیچ عکس‌العملی از خود نشان نمی‌دهیم. این اتفاقات نیز به دلیل عدم برنامه‌ریزی و مدیریت فعال به وجود آمده است. برای گفته فوق مثالی می‌زنم. چند سال پیش در دوره‌ای که ماهواره در جامعه رواج پیدا کرد، با این توجیه که نمی‌توان در مقابل این موج، کار خاصی انجام داد، آن را رها کردیم و امروز آسیب‌های فراوانی به دلیل همین سهل‌انگاری، جامعه ما را به خود مشغول کرده است.
وی افزود: هم اکنون نیز در حوزه فضای مجازی می‌توان این اتفاق را به خوبی مشاهده کرد، یعنی به این دلیل که نمی‌توان نسبت به فضای مجازی عکس‌العمل جبری داشت، آن را رها کرده‌ایم؛ غافل از اینکه ولنگاری فرهنگی تا چه حد می‌تواند در این حوزه بخش‌های مختلف را با آسیب مواجه کند. بهترین نمود این اتفاق را هم می‌توان در شبکه‌های اجتماعی مشاهده کرد که در برخی مواقع استفاده بسیار نابجایی از آن می‌شود.
سرپرست سابق دانشگاه صدا و سیمای قم در پاسخ به این سوال که چه عرصه‌هایی از هنر بیشتر در معرض خطر ولنگاری فرهنگی قرار دارند، این گونه توضیح داد: هنرهای سنتی که ریشه و قدمت‌شان به فرهنگ اصیل ایرانی بر می‌گردد کمتر دستخوش ولنگاری فرهنگی می‌شود، اما هنرهای مدرن به دلیل اینکه ریشه و اصالت‌شان از غرب وام گرفته، بیشتر در معرض چنین تهدیدهایی قرار دارند. برای درک بهتر موضوع هنر خوشنویسی را مثال می‌زنم که به دلیل همنشینی با کلام خدا کمتر با آسیب فرهنگی مواجه شده، اما هنر هفتم به انحای مختلف در دام ولنگاری فرهنگی گرفتار آمده است که بخشی از آن را در جشن‌ها و گردهمایی‌های سینما به خوبی مشاهده می‌کنیم.
سرپرست دانشگاه صدا و سیمای قم گفت: در شرایطی که اگر ما ریشه‌های خود را بهتر بشناسیم متوجه می‌شویم که می‌توان با تکیه بر الگوهای دینی و ملی نیز جهش کیفی داشت و تنها کافی است که متخصصان این حوزه‌ها را به کار گیریم، زیرا برخی مواقع استفاده نادرست از شاخصه‌های ملی و دینی ممکن است باعث دوری تماشاگر از الگوی مورد نظر شود، برای مثال وقتی می‌خواهیم از سبک زندگی ایرانی ـ اسلامی نام ببریم، تنها یک کلیشه رایج را در تولیدات نمایشی شاهد هستیم؛ الگویی که هیچ جذابیتی برای نسل جوان ندارد.
وی در پایان تاکید کرد: برای مقابله با ولنگاری فرهنگی نمی‌توان با اقدامی یکی، دو ساله به نتیجه رسید، چون از دهه‌ها پیش باید در مقابله با این هجمه‌ها قدم برداشته می‌شد، اما به هر حال از هم اکنون نیز اگر یک برنامه‌ریزی بلندمدت انجام شود با تربیت نیروی متخصص و متعهد به ویژه با اسلامی کردن دانشگاه‌های هنر می‌توان شرایطی فراهم آورد تا به نوعی در مقابل ولنگاری فرهنگی سدی محکم ساخته شود.
