به عقیده فهرستنگاران کتابخانه آیتالعظمی مرعشی نجفی در قم، این دیوان همان اشعار «انوارالعقول فی اشعار وصیالرسول» قطبالدین کیدری را دربردارد که در تنظیم و ترتیب با دگرگونیهایی همراه بوده و معلوم نیست چه کسی این دیوان را گردآوردی کرده است.
یکی از ویژگیهای این نسخه این است که علیرضا بن سید شریفالحسینی، این نسخه را با خط نستعلیق بسیار خوش در سال 1290 هجری قمری رونوشت کرده و براساس گزارش «فنخا» از این کاتب فقط همین نسخه گزارش شده که نسخه فوق را از لحاظ شناسایی کاتبان و خوشنویسان برجسته، حائزاهمیت میکند.
تزئین این نسخه با سرلوح مذهب با نقش گل و بوته به زر و مشکی و شنگرف و لاجورد و نیلی و سبز و سفیداب است و جداول به زر و مشکی و لاجورد، کمند اندازی به مشکی مزین شدهاند. سرفصلها نیز به خط ثلث و نستعلیق بسیار خوش به شنگرف و گاه لاجورد است و جلد این دیوان نیز مقوایی با روکش تیماج عنابی و درون جلد آستر کاغذی ابری الوان است.
در پایان نسخه، مطالبی از کاتب نسخه مبنی بر اینکه نسخه را برای فرزندش تحریر کرده همراه با نصایحی خطاب به وی و نیز منظومه کوتاهی در ماده تاریخ کتابت نسخه نوشته شده که از لحاظ اخلاقی قابل تأمل و استفاده است و 18عنوان نسخه خطی شامل شرح، ترجمه و تفسیر بر این دیوان وجود دارد و این دیوان بارها در ایران و خارج از ایران به چاپ و نشر رسیده است.
یادآور میشود، نسخه خطی دیوان امیرالمومنین حضرت علی (ع) همزمان با عیدسعید غدیرخم در موزه کتاب و میراث مستند ایران، به نمایش درخواهد آمد.
امیرسجاد دبیریان