تبیین مفاد «وَلَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ»

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی امروز دوم آبان ماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه مومنون گفت: در آیه 18 تا 22 [«وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ وَإِنَّا عَلَى ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ؛ و از آسمان آبى به اندازه [معين] فرود آورديم و آن را در زمين جاى داديم و ما براى از بين بردن آن مسلما تواناييم (۱۸) فَأَنْشَأْنَا لَكُمْ بِهِ جَنَّاتٍ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ؛ پس براى شما به وسيله آن باغهايى از درختان خرما و انگور پديدار كرديم كه در آنها براى شما ميوه ‏هاى فراوان است و از آنها مى ‏خوريد (۱۹) وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلْآكِلِينَ؛ و از طور سينا درختى برمى ‏آيد كه روغن و نان خورشى براى خورندگان است (۲۰) وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ؛ و البته براى شما در دامها[ى گله درس] عبرتى است از [شيرى] كه در شكم آنهاست به شما مى ‏نوشانيم و براى شما در آنها سودهاى فراوان است و از آنها مى ‏خوريد (۲۱) وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ؛ و بر آنها و بر كشتي‌ها سوار مى ‏شويد(۲۲)] این سوره خداوند به مجموعه‌ای از نعمت‌های مادی در پیرامون ما اشاره کرده و فرموده ما از آسمان آب را به اندازه فرستادیم و می‌توانیم آن را از بین هم ببریم که ناظر به همین پدیده ساده بارش باران و فرورفتن آن در زمین و تبخیر است که پدیده‌ای بسیار عجیب است.
وی ادامه داد: در این پدیده میلیون‌ها تن آب از دریا بلند می‌شود و کیلومترها منتقل شده و به عنوان باران فرود می‌آید که با همه تکنولوژی‌های امروز در حد یک میلیونم این کار هم شدنی نیست؛ همچنین فرمود ما برای شما باغ‌هایی از خرما و انگور و ... که عرب با آن آشنایی دارد قرار دادیم در حالی که انواع زیادی از میوه‌ها هم وجود دارد و عجیب اینکه پدیده فتوسنتز در تمامی درختان یکی است ولی هر کدام یک میوه با یک طعم خاصی می‌دهد که دانشمندان این تنوع وسیع را درک نکرده‌اند.
استاد تفسیر حوزه بیان کرد: در ادامه آیات فرمود همچنین از انعام نعمت‌های فراوان و منافع زیادی برای شما آفریدیم و آن ها را می‌خورید و بر آنان سوار می‌شوید؛ یعنی مجموعه‌ای از محسوسات را بیان فرموده که قابل درک برای همه انسان‌هاست و تخصصی لازم ندارد تا کسی به آن پی ببرد؛ خداوند می‌خواهد بگوید اگر کمی دور و بر خود را نگاه کنید دنیا پر از قدرت‌نمایی ماست.
هادوی تهرانی عنوان کرد: هرقدر دانش بشری پیشرفت می‌کند قدرت‌نمایی و علم خداوند بیشتر مکشوف می‌شود و شاهدیم هر لحظه در عالم، هزاران معجزه در حال رخ دادن و عالم با نظمی شگرف در حال حرکت کردن است به همین دلیل یکی از فیزیکدانان معاصر به بنده می‌گفت وقتی شما آدم‌های برجسته در هر علمی را نگاه کنید همه آنان شخصیت‌های الهی و معتقد به خدا هستند زیرا هرقدر جلوتر می‌روند به قدرت و حکمت و علم الهی بیشتر پی می‌برند.
وی افزود: ما در متن این نعمت‌ها قرار داریم ولی از آن غافل هستیم ولی اگر کسی به قدرت الهی در حد توان پی برد به این نتیجه خواهد رسید که هر آن و لحظه این عالم با تدبیر و قدرت الهی اداره می‌شود.   
تفسیر سوره انبیاء
این استاد حوزه همچنین در ادامه تفسیر سوره مبارکه انبیاء گفت: خداوند در این سوره فرمود ما آسمان و زمین را بی هدف خلق نکردیم بلکه با حق آمدیم و باطل را کنار زدیم و شما که گمان می‌کنید کار ما بازی و بی هدف بوده است گرفتار عذاب خواهید شد.
وی با اشاره به آیه «وَلَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَنْ عِنْدَهُ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَلَا يَسْتَحْسِرُونَ» اظهار کرد: اینکه فرمود من فی السموات والارض واژه «من» برای موجودی به کار می‌رود که دارای معرفت است که دو جور قابل تفسیر است یعنی خداوند به بخشی از آنچه در آسمان و زمین است اشاره می‌کند و ممکن است این تعبیر برای اشاره به این باشد که آنچه که در آسمان و زمین است همه صاحب ادراک هستند و این طور نیست که برخی ادراک داشته باشند و برخی نداشته باشند که اگر تفسیر دومی باشد تفسیری خاص‌تر در زمینه وجود خواهد بود و این «من» موید نظر صدرالمتالهین خواهد بود که مطلق وجود، صاحب ادراک است نه فقط بخشی از آن ها که ما آنان را صاحبان ادراک می‌دانیم البته عرض شد که این احتمال است و ممکن است احتمال اول نیز درست باشد.
وی با اشاره به تعبیر «من عنده» افزود: یک تفسیر من عندالله، ملائکه است که از عبادت خداوند استکبار نمی‌کنند و احتمال دیگر نیز این است که همه همین موجودات و کائنات و عالم وجود از حیث وجودی و عندالله از عبادت خدا استکبار نمی‌کنند.