به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) به غیر از تجمع اولیه مردم عادی در اطراف ساختمان پلاسکو که در امر امدادرسانی اختلال ایجاد کرده و مشکلاتی را برای امدادگران و مسئولان بوجود آورد، عکسگرفتن با ساختمان در حال سوختن و واکنشهای مردم به این حادثه در خور تأمل است.
اعتراضهای مردمی به گرفتن عکس و سلفی از صحنه حادثه، اعتراضهای گسترده در فضای مجازی در خصوص انتشار عکس با ساختمان درحال سوختن یا آواربرداری، قرارهای تلگرامی برای دعا کردن و ختم آیةالکرسی برای مصدومان و مفقودان حادثه، قرار جمعی مردم ایران برای جُک نساختن در خصوص حادثه پلاسکو و از همه ارزشمندتر ابراز همدردی همه مردم ایران با حادثهدیدگان و خانوادههای آنها، حضور مردم در مراکز آتشنشانی، اهدای گل و گرامیداشت و بزرگداشت ایثار آتشنشانان، از اقدامات ارزشمند مردم ایران بود که شایسته تجلیل است و البته امید میرود این واکنشهای ارزشمند تداوم یافته و نهادینه شوند.
آوارهای ساختمان پلاسکو، ظرف هفته جاری برداشته خواهدشد و انشاءالله پیکرهای تمام مفقودان حادثه پیدا شده و به خانوادههای آنها تحویل داده میشود، اما هرگز نباید فراموش کرد که آوارهای پلاسکو فقط بتن و آهنی که بر سر مفقودان این حادثه ریخته شده، نیست؛ آوارهای پلاسکو؛ بیکاری، بیپولی و بیسرمایگی صاحبان 600 واحد صنفی و حدود سه هزار کارگر این ساختمان است که نه تنها بر سر خودشان بلکه بر سر خانوادههای این افراد آوار شده است.
اکنون همه مردم ایران توجه خود را به این حادثه و حادثهدیدگان این واقعه معطوف کردهاند، اما آیا این توجه پس از اتمام آواربرداری هم باقی خواهدماند؟
واقعیت مسلم این است که پس از این حادثه تنها گروه کمی از مردم میتوانند در خصوص کمک به افراد و خانوادههای آسیب دیده از این حادثه نقش داشته باشند، اما مسئولیت مسئولان بیش از دیگران است.
کمکهای اقتصادی و کمک به سرپا ایستادن دوباره آسیبدیدگان مالی این حادثه امری است که بخشی از آن بر عهده همصنفیهای این افراد است؛ مثل اقدام ارزشمندی که تعدادی از هموطنانمان در به امانت گذاشتن چکهای مربوط به کسبه ساختمان پلاسکو و عدم وصول آنها انجام دادند و برخی نیز بر عهده مسئولان است؛ مثل ارائه وامهای واقعاً قرضالحسنه.
البته اقدام ارزشمند دیگری نیز از سوی مردم برای کمک به یافتن شغل کارگران این ساختمان آغاز شده و مردم با تشکیل گروههایی در تلاش هستند در آستانه عید نوروز کارگران این ساختمان شرمنده خانوادههای خود نباشند.
مسئله مهم دیگری که وجود دارد آسیبهای روانی و آوار روانی است که بر سر خانوادهها و البته آتشنشانان حاضر در این حادثه فرو ریخته است؛ مادری که فریادهای «فرزندم در ساختمان است» او دل هر بینندهای را به درد میآورد؛ قدر مسلم نیازمند حمایت روانی است. خانوادههایی که چند روز است از عزیز خود بیاطلاع هستند، خانوادههایی که تا دریافت خبر سلامت عزیز خود اضطراب و فشار روانی شدیدی را تحمل کردهاند، نیازمند دریافت مشاورههای روانی هستند.
افرادی که قدر مسلم آسیبهای روانی شدیدی دیدهاند هرگز نباید به حال خود رها شوند. مصدومان، مجروحان، خانوادههای مفقودان حادثه و هر گروهی که در این حادثه صدمه دیده است، نیازمند حمایت روانی توسط روانشناسان است تا بتواند شوک روانی حادثه پلاسکو را پشت سر بگذارد.
حادثه پلاسکو ابعاد مختلف جسمی، مالی و روانی دارد و توجه به آوارهای ساختمانی آن نباید مردم و مسئولان را از توجه به آوارهای روانی و مالی آن غافل کند.