کلاس‌های قرآنی که منبع خیر و الهام شد/ کهریزک دیگر مادر ندارد
گروه جامعه: اشرف قندهاری اولین بانوی خیر کهریزکی و مؤسس گروه بانوان نیکوکاری است که با راه‌اندازی کلاس‌های قرآنی در یک حسینیه منبع الهام و تشویق خیران بسیاری از داخل و خارج از کشور به این فعالیت‌ها شد.
«لِیُنفِقْ ذُو سَعَةٍ
مِّن سَعَتِهِ وَمَن قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهُ فَلْیُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ
اللَّهُ لَا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا سَیَجْعَلُ
اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْرًا؛ بر توانگر است که از دارایى خود هزینه کند و
هر که روزى او تنگ باشد باید از آنچه خدا به او داده خرج کند خدا هیچ کس
را جز [به قدر] آنچه به او داده است تکلیف نمىکند خدا به زودى پس از
دشوارى آسانى فراهم مىکند»(طلاق/7)
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، حدود هشت ماه پیش بود که به صورت اتفاقی و در هنگام تهیه گزارش از بازارچه خیریه مادران نیکوکار کهریزکی با فردی آشنا شدم که همه خیران و نیکوکاران کهریزکی او را مسبب اصلی ورودشان به کار خیر می‌دانستند؛ آنها از او بسیار تعریف می‌کردند و زمانی که نامش را به زبان می‌آوردند دعای خیر و سلامتی هم در ادامه برایش می‌فرستادند.
جمعی تشکیل شده بود و هرکسی چیزی را به فروش می‌رساند؛ از لوازم تزئینی، فرش، کیف و کفش تا خوراکی‌های گوناگون و نان به چشم می‌خورد، اما همه با یک هدف و در جهت یک کار خیر مجتمع شده بودند؛ مادرانی فرزندان خود را همراه آورده بودند تا آنها نیز این مسیر روشن و پربرکت را ببینند، یاد گیرند و ادامه دهند.
وقتی وارد بازارچه شدم، شروع به گرفتن چند مصاحبه از مادران خیر کهریزکی کردم، هر کسی که سخن را شروع می‌کرد ابتدایش شکر خدا و خشنودی بود و انتهایش لبخند رضایت؛ هرکسی از برکات کار خیرش در زندگی می‌گفت؛ 99 درصدشان بازنشسته بودند اما ادامه فعالیت‌های زندگی خود را در این مسیر آغاز کرده بودند؛ چیزی که از همه عجیب‌تر و نقطه مشترک آنها بود فردی بود که مسبب اصلی ورود آنان به این کار خیر شده بود که او را با نام خانم بهادرزاده، می‌شناختند.
تلاش خودم را برای گرفتن مصاحبه‌ای مفصل از این بانوی خیر کهریزکی آغاز کردم، بعد از به دست آوردن شماره تماس ایشان و ارتباط با نوه این بانوی خیر، اطلاع دادند که وی به تازگی از بیمارستان مرخص شده و امکان مصاحبه برای وی وجود ندارد؛ چند بار بعد از این پیگیری‌ها باز هم موفق به گرفتن مصاحبه به علت وضع نامساعد ایشان نشدم، تا اینکه روز جمعه خبر فوت ایشان را اطلاع دادند؛ لذا تصمیم گرفتم سخنان و وصف حال ایشان را از زبان بانوان و مادران خیر کهریزکی نقل کنم.
وی از سال ۱۳۵۱ تا سال ۱۳۹۱ ریاست هیئت مدیره آسایشگاه خیریه کهریزک را عهده‌دار بود. بهادرزاده فعالیت‌های خیرخواهانه‌اش را از خانه پدری آغاز و در حسینیه قندهاری‌ها که در منزل شخصی‌اش بود ادامه داد که این حسینیه و فعالیت‌های آن از پایه‌گذاران جذب اکثر نیکوکاران اولیه کهریزک است.
در خصوص این حسینیه و فعالیت‌هایش به سراغ یکی از بانوان خیر کهریزکی معروف به صالحون که خود ورود تأثیرگذاری در حوزه فعالیت‌های خیر داشته است رفتیم، وی در این خصوص به خبرنگار ایکنا گفت: اولین بار برای فراگیری قرآن بعد از اینکه تحصیلات دکتری خود را به اتمام رساندم، پیگیر یک کلاس خوب قرآنی شدم که هم تفسیر داشته باشد و هم تلاوت؛ در این بین یکی از دوستانم، من را به کلاس قرآنی در شمال تهران معرفی کرد، وقتی در کلاس حضور پیدا کردم، مربی بعد از دیدن من شروع به تفسیر قرآن و اینکه اگر زنی یک تار مویش را نامحرمی ببیند خداوند در روز قیامت با او چه می‌کند، کرد و این برای من اصلا خوشایند نبود.
وی ادامه داد: با این رفتار سریع از کلاس درس خارج شدم و منتظر ماندم تا دوستم از کلاس بیرون آمد، او از من سوال کرد که چرا از کلاس خارج شدی و من هم به او گفتم که این تفسیر قرآن با چیزی که خداوند گفته بسیار متفاوت است، لذا از او خواستم تا من را به کلاس قرآن دیگری ببرد که حرف قرآن را دلنشین و درست برایم تفسیر کند؛ او هم قول داد تا یک کلاس مناسب را برای من پیدا کند. اینجا بود که با حسینیه قندهاری‌ها و کلاس‌های قرآن خانم بهادرزاده آشنا شدم. در آنجا زن مهربان و خوش‌سیمایی نشسته بود که بعد از ورود من به کلاس خوش‌آمد گویی گرمی کرد و من را در آغوش گرفت و در کنار خودش نشاند، وقتی که قرآن می‌خواند لذت می‌بردم و تفسیر را که شروع می‌کرد بسیار زیبا و دلنشین بود، بعد از اتمام کلاس نیز رو به من کرد و با لبخندی گفت خانم صالحون ان‌شاالله فلان روز منتظر شما در کلاس بعدی هستم، من هم با اشتیاق و شور فراوان گفتم که با کمال میل منتظر آن روز خواهم بود.
این بانوی نیکوکار افزود: در این کلاس‌های قرآنی بانوانی که برای خواندن قرآن می‌رفتند، در بخشی از تفسیر خانم بهادرزاده از کهریزک و سختی‌ها و نیازهای این مکان برای ما شرح می‌داد و زنان بسیاری را جذب کارهای خیر و نیکوکاری در آسایشگاه خیریه کهریزک کرد و به این شکل هسته اولیه گروه بانوان نیکوکار را شکل دادند.
بهادرزاده عمر و دارایی خود را صرف امور خیریه کرد و در مصاحبه‌ای گفته بود: « در حسینیه محله خانه پدری در کلاس ترجمه و تفسیر قرآن شرکت می‌کردیم، وقتی زلزله بوئین زهرا در قزوین اتفاق افتاد یا زمانی که ایرانیان از عراق رانده شدند یا موقعی که ایتام شمیران که بی‌خانواده و سرگردان بودند احتیاج به کمک داشتند حسینیه، مرکزی می‌شد برای جمع‌آوری کمک‌های مردمی»؛ بانوان خیر کهریزک او را فردی بسیار محبوب و مخلص می‌دانستند و زمانی که از آنها منشأ کار خیرشان را پرسیدم، نشانی خانم بهادرزاده را می‌دادند.
او فردی بود که اگر کسالتی می‌گرفت مددجویان برای سلامتی وی روزه می‌گرفتند. یکی از کارمندان آسایشگاه کهریزک در مورد شخصیت وی گفت: یک بار برایمان تعریف کرد که بارها خواسته کهریزک را به لحاظ دوری راه و بچه داری و سختی‌هایی که متحمل شده بودند رها کنند که امام زمان(عج) به خوابشا‌ن می‌آید و می‌فرمایند تو حرکت کن، ما خودمان حمایت می‌کنیم.
یکی دیگر از مادران خیر کهریزکی به نام مثگرا در همین رابطه به خبرنگار ایکنا گفت: همه مادران خیر را خانم بهادرزاده اینجا جمع کرده است، او هم می‌گفت که با کلاس‌های قرآن با کهریزک و کارهای خیر آن آَشنا شده و امروز بسیار خوشحال است که در این مسیر قرار گرفته است. برایم از کارهای خیرش گفت که شستن دستشویی‌ها و فروش محصولات به نفع آسایشگاه کهریزک بخشی از این اقدامات خیر بود.
با اقدامات تأثیرگذار این بانوی خیر، کهریزک این روزها مأمن و مأوای بسیاری از سالمندان و ناتوانانی شده است که نیاز به کمک دارند، اشرف بهادرزاده، بانوی نیکوکاری بود که با همراهی همسر و دوستانش سنگ بنای یکی از بزرگترین آسایشگاه‌های سالمندان و معلولان کشور را گذاشت و البته الهام بخش زنانی چون ماهرخ موسوی و صالحون شد تا این کار نیک را ادامه دهند.
این بانوی نیکوکار، تمام دارایی خود را به کهریزک بخشید تا کیفیت زندگی معلولان و سالمندان را ارتقاء بخشد، هرچند که فعالیت‌هایش به کهریزک ختم نشد. او نه تنها همیشه در کار خیر پیش‌قدم بود، بلکه توانست با تشکیل یک حسینیه آن هم در منزل خود، شرح حال رنج‌های مددجویان کهریزک را برای دیگران بازگو کند تا دست‌های دیگری نیز برای کمک به آنها بالا برود و هسته اولیه گروه «بانوان نیکوکار» شکل بگیرد. لطف او و خیران سال‌ها است که مددجویان را از شرایط جسمی و روحی مناسبی برخوردار کرده است تا جایی که کهریزک به محلی برای زندگی کردن تبدیل شده نه زنده ماندن.
راضیه تجار کتاب «بانوی رنگین کمان» را در خصوص زندگینامه داستانی اشرف قندهاری(بهادرزاده)، در شرح حال وی نگاشته است. مرحومه بهادرزاده را مادر کهریزک می‌نامیدند که در روز پنج‌شنبه، پنجم اسفندماه جاری، در سن ۹۱ سالگی در شمیران درگذشت و در خانه خود یعنی آسایشگاه خیریه کهریزک که سال‌ها دل در گرو آبادانی آن داشت برای همیشه آرمید.
محمدباقر قالیباف، شهردار تهران بعد از شنیدن خبر فوت ایشان، در صفحه شخصی خود در صفحه اینستاگرام یادداشتی را درج کرد که در بخش از آن آمده است: خانم اشرف قندهاری از بزرگان شهر ما بودند که به تازگی به رحمت ایزدی رفتند. روش زندگی این بانوی نیکوکار برای همه ما نمونه بارزی از نذر فرهنگی است. ایشان در شمیران کمک به محرومان را از دهه‌ها پیش آغاز کردند. به جز فعالیت در خیریه کهریزک، در زلزله بوئین زهرا، رودبار و بم نیز نقش ارزنده‌ای در حمایت از کودکان و زنان آسیب دیده داشته‌اند. مهمترین ویژگی این بانوی نیکوکار شاید این بود که منتظر کسی نماندند تا به مردم کمک کنند و حرکت را از خویش آغاز کردند. ایشان امروز در بین ما نیستند، اما میراث معنوی ارزشمند و نام نیکشان برای همیشه باقى خواهد ماند.
یادآوری می‌شود، مجلس ترحیم خانم اشرف قندهاری، امروز یکشنبه، هشتم اسفندماه، از ساعت ۱۳ تا ۱۴:۳۰ در مسجد جامع شهرک غرب برگزار می‌شود.
وهاب خدابخشی
