یادداشت وارده/
آن که رنگ خدا گرفت؛ پناهگاه و حامی بندگان خدا در همه مراتب می‌شود
کانون خبرنگاران نبأ: آن که رنگ خدا گرفت؛ پناه گاه و حامی بندگان خدا در همه مراتب می شود و تا جایی اوج می گیرد که حتی پیامبر خدا هم به او پناهنده می گردد ؛ لذا خاتم الانبیاء صلوات الله فرمودند: «مَا نَالَت قُرَیش مِنی شَیئاً اُکرِهُه حَتَّی مَاتَ ابُوطالِب » تا زمانی که ابوطالب زنده بود، قریش نمی توانست هیچ گونه ناخوشایندی برای من ایجاد کند».
به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ، حجت‌الاسلام والمسلمین سید حسین خادمیان نوش‌آبادی، چهره ماندگار تبلیغ و استاد حوزه و دانشگاه به مناسبت وفات حضرت ابوطالب(ع) عموی پیامبر اکرم(ص) مطلبی را به نگارش درآورد.
متن یادداشت به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و تسلیت
یادمان شخصیت حضرت سیدالبطحاء، حلیف ایمان؛ علم ؛ ادب و ... ؛ آقای ما حضرت ابوطالب بن عبدالمطلب علیهما السلام؛ که خیمه ایمان و اسلام بر ستون حمایت و مجاهدت آن حضرت استوار گردید ؛چون ابر رحمتی است که برکات الهی را نازل می نماید که رسول اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند:«عند ذکر الصالحین تنزل الرحمة»: به هنگام یادمان صالحان رحمت پروردگار نازل می شود.
در تبیین سیره آن بزرگوار مطالب ذیل مسطور می‌گردد:
۱. طبق کریمه «وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اَللّٰهِ صِبْغَةً» و کیست خوش رنگ تر از خدا؟
کسی که در احقاق و اعلام حق در تمامی اضلاع گرفتار خواب؛ غفلت؛ سستی؛ ترس؛ روابط خویشاوندی و ... نشود ؛ این شخص مظهر صبغة الله است.
و سیره حضرت ابوطالب بیانگر همین حقیقت است که ابوطالب به رنگ خدایش بود.
لذا وقتی برادرش "ابولهب" ملعون قصد اخلال در اعلان حق توسط پیامبر اکرم صلوات الله را داشت حضرت ابوطالب چنین فرمود: «ساکت باش ای یک چشم، تو را چه به این حرف ها؟» و بعد به پیامبر عرض کرد: برخیز ای آقای من! آن چه که دوست داری بگو و رسالت پروردگارت را تبلیغ کن. چرا که تو راستگو و تصدیق شده هستی.
۲. آن که رنگ خدا گرفت؛ پناه گاه و حامی بندگان خدا در همه مراتب می شود و تا جایی اوج می گیرد که حتی پیامبر خدا هم به او پناهنده می گردد ؛ لذا خاتم الانبیاء صلوات الله فرمودند:
«مَا نَالَت قُرَیش مِنی شَیئاً اُکرِهُه حَتَّی مَاتَ ابُوطالِب » تا زمانی که ابوطالب زنده بود، قریش نمی توانست هیچ گونه ناخوشایندی برای من ایجاد کند».
ابن کثیر و ابن اثیر می نویسند: کفار قریش پس از وفات ابوطالب بر سر مبارک پیامبر خاک - و گاهی روده گوسفند - می ریختند.
۳. همانطور که وسعت رحمانیت خدای رحمان جل و علا؛ همه خلقت را در بر می گیرد ؛ ثمرات کسی که رنگ خدا گرفت هم ؛شامل همگان می شود؛ بنابراین فرزندش حضرت امیرالمومنین علیه السلام فرمود :وَالَّذي بَعَثَ مُحمَّداً بِالحَقِّ نَبياً لَو شَفَعَ اَبي فِي کُّل مُذنِبٍ عَلی وَجهِ الارضِ لَشفّعه الله؛ قسم به کسي که محمد را به حق به پيامبري برگزيد اگر پدرم در حق تمام گناهکاران روي زمين شفاعت کند، خداوند مي پذيرد.
و درباره جود و سخاوت او نوشته اند: در روزی که او اطعام می‌داد، کسی از قریش اطعام نمی‌کرد.
۴.زمان و مکان در شخصیتی که رنگ خدا دارد تاثیر ندارد که اوست زمان و مکان را خدایی می کند؛ لذا در تاریخ مثبوت است ایشان اولین کسی بود که در عصر جاهلی، سوگند در شهادت اولیای دم را بنا نهاد و بعدها اسلام آن را امضا کرد و مانند پدرش عبدالمطلب علیه السلام، شراب را بر خود حرام کرده بود و هرگز مسکرات ننوشید.
اصبغ بن نباته می گوید: از أميرالمؤمنين علیه السلام شنیدم که فرمودند: «به خدا قسم هرگز پدرم و جدم عبدالمطلب و هاشم و عبد مناف عبادت بت نکرده اند.» پرسیدند: «پس چه را عبادت مي کردند؟ فرمودند: به سوي کعبه نماز مي خواندند و بر دين ابراهيم و به آن متمسک بودند.
۵. هنگامى که به رسول خدا صلوات الله علیه و آله خبر دادند که ابوطالب از دنیا رفته، این مصیبت بر قلب او سنگینى نمود و ناله آن حضرت را شدید کرد و سپس به طرف راست پیشانى او را چهار مرتبه و به طرف چپش را سه مرتبه دست کشید، سپس فرمود: اى عمو! وقتى کودک بودم تو مرا بزرگ کردی، وقتى یتیم بودم تو سرپرستیم کرد، و هنگامى که بزرگ شدم تو یارى‌ام کردی، پس خداوند به تو پاداش خیر دهد. سپس جلوى تابوت او رفت و فرمود: اى عمو ! تو صله رحم را به نیکى بجا آوردى و پاداش نیکى دادى.
۵.امام محمد باقر علیه السلام فرمود: «اگر ایمان ابوطالب را در کفه ترازویی قرار دهند و ایمان این مردم را در کفه دیگر؛ ایمان ابوطالب سنگین تر است.»
امام رضا عليه السلام در پاسخ جناب عبدالعظیم حسنی فرمود:ا گر در ايمان ابوطالب شک کني، سرنوشت تو آتش جهنّم است.
ابن ابی الحدید معتزلی از بزرگان اهل سنت می گوید: «ان الاسلام لولا ابوطالب لم یکن شیئا مذکورا؛ اگر ابوطالب نمی بود از اسلام هم خبری نبود».
۶. امام صادق علیه السلام فرمود: هنگامی که مادر امیرالمؤمنین،علیه السلام، تولد رسول خدا صلوات الله را به همسرش ابوطالب مژده داد، او نیز متقابلا فرمود: من هم به تو مژده می دهم که بعد از سی سال دیگر تو همانند او را که فقط پیامبر نخواهد بود، به دنیا می آوری!
از این روایات استفاده می شود که حضرت ابوطالب پیش از تولد رسول خدا صلی الله علیه و آله به رسالت وی ایمان داشته است و از فاصله زمانی او با وصیش باخبر بوده، و بدین گونه امامت فرزندش را نیز تأیید نموده است.
السلام علیک یا ابا الأئمه، یا کفیل رسول الله یا سید البطحاء یا اباطالب
والله المستعان
سید حسین خادمیان
متن یادداشت به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و تسلیت
یادمان شخصیت حضرت سیدالبطحاء، حلیف ایمان؛ علم ؛ ادب و ... ؛ آقای ما حضرت ابوطالب بن عبدالمطلب علیهما السلام؛ که خیمه ایمان و اسلام بر ستون حمایت و مجاهدت آن حضرت استوار گردید ؛چون ابر رحمتی است که برکات الهی را نازل می نماید که رسول اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند:«عند ذکر الصالحین تنزل الرحمة»: به هنگام یادمان صالحان رحمت پروردگار نازل می شود.
در تبیین سیره آن بزرگوار مطالب ذیل مسطور می‌گردد:
۱. طبق کریمه «وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اَللّٰهِ صِبْغَةً» و کیست خوش رنگ تر از خدا؟
کسی که در احقاق و اعلام حق در تمامی اضلاع گرفتار خواب؛ غفلت؛ سستی؛ ترس؛ روابط خویشاوندی و ... نشود ؛ این شخص مظهر صبغة الله است.
و سیره حضرت ابوطالب بیانگر همین حقیقت است که ابوطالب به رنگ خدایش بود.
لذا وقتی برادرش "ابولهب" ملعون قصد اخلال در اعلان حق توسط پیامبر اکرم صلوات الله را داشت حضرت ابوطالب چنین فرمود: «ساکت باش ای یک چشم، تو را چه به این حرف ها؟» و بعد به پیامبر عرض کرد: برخیز ای آقای من! آن چه که دوست داری بگو و رسالت پروردگارت را تبلیغ کن. چرا که تو راستگو و تصدیق شده هستی.
۲. آن که رنگ خدا گرفت؛ پناه گاه و حامی بندگان خدا در همه مراتب می شود و تا جایی اوج می گیرد که حتی پیامبر خدا هم به او پناهنده می گردد ؛ لذا خاتم الانبیاء صلوات الله فرمودند:
«مَا نَالَت قُرَیش مِنی شَیئاً اُکرِهُه حَتَّی مَاتَ ابُوطالِب » تا زمانی که ابوطالب زنده بود، قریش نمی توانست هیچ گونه ناخوشایندی برای من ایجاد کند».
ابن کثیر و ابن اثیر می نویسند: کفار قریش پس از وفات ابوطالب بر سر مبارک پیامبر خاک - و گاهی روده گوسفند - می ریختند.
۳. همانطور که وسعت رحمانیت خدای رحمان جل و علا؛ همه خلقت را در بر می گیرد ؛ ثمرات کسی که رنگ خدا گرفت هم ؛شامل همگان می شود؛ بنابراین فرزندش حضرت امیرالمومنین علیه السلام فرمود :وَالَّذي بَعَثَ مُحمَّداً بِالحَقِّ نَبياً لَو شَفَعَ اَبي فِي کُّل مُذنِبٍ عَلی وَجهِ الارضِ لَشفّعه الله؛ قسم به کسي که محمد را به حق به پيامبري برگزيد اگر پدرم در حق تمام گناهکاران روي زمين شفاعت کند، خداوند مي پذيرد.
و درباره جود و سخاوت او نوشته اند: در روزی که او اطعام می‌داد، کسی از قریش اطعام نمی‌کرد.
۴.زمان و مکان در شخصیتی که رنگ خدا دارد تاثیر ندارد که اوست زمان و مکان را خدایی می کند؛ لذا در تاریخ مثبوت است ایشان اولین کسی بود که در عصر جاهلی، سوگند در شهادت اولیای دم را بنا نهاد و بعدها اسلام آن را امضا کرد و مانند پدرش عبدالمطلب علیه السلام، شراب را بر خود حرام کرده بود و هرگز مسکرات ننوشید.
اصبغ بن نباته می گوید: از أميرالمؤمنين علیه السلام شنیدم که فرمودند: «به خدا قسم هرگز پدرم و جدم عبدالمطلب و هاشم و عبد مناف عبادت بت نکرده اند.» پرسیدند: «پس چه را عبادت مي کردند؟ فرمودند: به سوي کعبه نماز مي خواندند و بر دين ابراهيم و به آن متمسک بودند.
۵. هنگامى که به رسول خدا صلوات الله علیه و آله خبر دادند که ابوطالب از دنیا رفته، این مصیبت بر قلب او سنگینى نمود و ناله آن حضرت را شدید کرد و سپس به طرف راست پیشانى او را چهار مرتبه و به طرف چپش را سه مرتبه دست کشید، سپس فرمود: اى عمو! وقتى کودک بودم تو مرا بزرگ کردی، وقتى یتیم بودم تو سرپرستیم کرد، و هنگامى که بزرگ شدم تو یارى‌ام کردی، پس خداوند به تو پاداش خیر دهد. سپس جلوى تابوت او رفت و فرمود: اى عمو ! تو صله رحم را به نیکى بجا آوردى و پاداش نیکى دادى.
۵.امام محمد باقر علیه السلام فرمود: «اگر ایمان ابوطالب را در کفه ترازویی قرار دهند و ایمان این مردم را در کفه دیگر؛ ایمان ابوطالب سنگین تر است.»
امام رضا عليه السلام در پاسخ جناب عبدالعظیم حسنی فرمود:ا گر در ايمان ابوطالب شک کني، سرنوشت تو آتش جهنّم است.
ابن ابی الحدید معتزلی از بزرگان اهل سنت می گوید: «ان الاسلام لولا ابوطالب لم یکن شیئا مذکورا؛ اگر ابوطالب نمی بود از اسلام هم خبری نبود».
۶. امام صادق علیه السلام فرمود: هنگامی که مادر امیرالمؤمنین،علیه السلام، تولد رسول خدا صلوات الله را به همسرش ابوطالب مژده داد، او نیز متقابلا فرمود: من هم به تو مژده می دهم که بعد از سی سال دیگر تو همانند او را که فقط پیامبر نخواهد بود، به دنیا می آوری!
از این روایات استفاده می شود که حضرت ابوطالب پیش از تولد رسول خدا صلی الله علیه و آله به رسالت وی ایمان داشته است و از فاصله زمانی او با وصیش باخبر بوده، و بدین گونه امامت فرزندش را نیز تأیید نموده است.
السلام علیک یا ابا الأئمه، یا کفیل رسول الله یا سید البطحاء یا اباطالب
والله المستعان
سید حسین خادمیان
مطالب مرتبط
