تأثیرپذیری عمیق 400 شاعر ایران از معارف قرآن
گروه فعالیت‌های قرآنی: مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران گفت: 400 شاعر ایرانی از رودکی سمرقندی به بعد هستند که اکثر شعر‌های آن‌ها برگرفته از قرآن و مفاهیم قرآن است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از اصفهان، اسماعیل آذر، استاد ادبیات فارسی و مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران شب گذشته در اختتامیه جشنواره شعر قرآنی کودک و نوجوان با عنوان «یه قاصدک، یه آیه» که به‌همت دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: یکی از بهترین کار‌هایی که انجام گرفته توجه به شعر کودک و نوجوان است، زیرا این مهم در آینده نخل واثقی می‌شود که سایه آن همه‌جا را فرا می‌گیرد.
وی گفت: اکنون باید این بذر‌ها را کاشت و آبیاری کرد و این کار باید روز به روز مورد توجه قرار گیرد تا روزی بتوانیم حافظ و سعدی دیگری در کشور داشته باشیم. این فعالیت باید بیشتر از دبستان شکل بگیرد چرا که ایران، کشور حکمت، معرفت و فرهنگ است.
وی با اشاره به تالیف 4 جلد کتاب خود با عنوان قرآن در شعر فارسی، گفت: 400 شاعر ایرانی از رودکی سمرقندی به بعد هستند که اکثر شعر‌های آن‌ها برگرفته از قرآن و مفاهیم قرآن است.
همچنین یکی از داوران این جشنواره گفت: 380 اثر به این جشنواره ارسال شد که 80 اثر آن در مرحله اول مردود شمرده شد و از بین مابقی آن 6 اثر در زمینه شعر کودک و نوجوان برگزیده و 2 اثر دیگر نیز قابل تقدیر شناخته شد.
پور‌وهاب بیان کرد: حداقل 20 تا 25 عنوان شعر خوب داشتیم که دوستان ارسال کرده بودند و می‌توان این اشعار را در یک مجموعه شعر گرد‌آوری کرد، زیرا قبلا ما در این زمینه و ژانر قرآنی شعر‌های کمی داشتیم، ولی اکنون تاحدودی پبشرفت خوبی داشته‌ایم
وی تصریح کرد: شعر‌های آیینی ما همیشه از نظر فنی خوب بوده‌اند، ولی از لحاظ کیفیت ضعیف بوده است و با اینکه شاعران شاخص نیز در این جشنواره شرکت کرده بودند، متاسفانه بیشتر شعر‌هایی که مطالعه شد حدود 90 درصد آن‌ها پایین‌تر از حد متوسط بود.
پور‌وهاب در ادامه به جایگاه شعر و شاعران اشاره کرد و گفت: در یکی از کتاب‌های داریوش شایگان این سوال مطرح شده است که آیا این شاعر است که باعث شهرت شعر می‌شود یا اثر است که باعث معروفیت صاحب اثر می‌شود؟ وی بعد از بحث‌های طولانی به این نتیجه رسید که این شعر است که باعث معروفیت و شهرت یک شاعر می‌شود.
وی افزود:در کتاب دیگری از نوشته‌های هایدیگر این سوال نیز مطرح شده است که وی در جواب این سوال گفته بود، هیچکدام. و این هنگامی رخ می‌دهد که حقیقت هنر در شعر نباشد.
وی در ادامه گفت: شاعرانی هستند که نه خودشان و نه شعرشان معروف است، چراکه خلاقیت در کار آن‌ها نیست. بطور مثال شعر باید دارای تصاویر زیبا، زاویه دید جالب، آشنایی زدایی، کار‌آمدی و نطق زبان باشد که متاسفانه در بیشتر شعر‌های آیینی ما نگاه به جهان‌بینی، نگاهی بیشتر اغراق کننده است.
