با حبیب سینمای‌مان چه می‌کنیم
گروه هنر: حبیب الله کاسه‌ساز ماه‌هاست با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می‌کند، اما افسوس که مسئولان سینمایی حضور در مقابل دوربین‌های خبری را به حاضر شدن بر بالین هنرمندان ارزشی را ترجیح می‌دهند.
حبیب کاسه‌ساز نامی آشنا در سینمای ایران است که هر علاقه‌مندی به هنر هفتم حداقل یک یا دو فیلم وی را دیده است. این سینماگر یک مرام و روش مشخص دارد، آنهم اعتلای فرهنگ انقلاب و دفاع مقدس است. وی سینما را به صورت آکادمیک از دانشگاه هنر شروع کرد و در آنجا فارغ‌التحصیل فیلمنامه‌نویسی شد. اولین قدم وی در سینما با فیلم «نوروز» آغاز شد. این کار همچنین توانست عنوان بهترین فیلم جشنواره شانزدهم کودک و نوجوان را به خود اختصاص دهد.
در ادامه راه این فیلم‌ساز کارهای دیگری چون «زندانی 707»، «پرنده باز کوچک» و «نبات داغ» را تهیه کرد تا این آثار مقدمه‌ای باشد برای تهیه فیلمی در حوزه سینمای دفاع مقدس که بعد از سال‌ها هنوز از آن با افتخار یاد می‌کنیم. «مزرعه پدری» عنوان این فیلم برجسته است که مرحوم ملاقلی‌پور آن را کارگردانی کرد. این فیلم توانست در دوره دهم جشنواره فیلم دفاع مقدس عنوان بهترین فیلم را به خود اختصاص دهد.
در ادامه، وی چند کار دیگر را جلوی دوربین برد تا باز هم وی، بانی تولید یک اثر پرفروش در سینمای ایران باشد. «اخراجی‌ها» نام این فیلم است که احتمالا بسیاری از ایرانیان آن را دیده‌اند. این فیلم توانست تمام رکوردهای فروش را بشکند. موفقیت «اخراجی‌ها» به اندازه‌ای خیره‌کننده بود که قسمت دوم و سوم این کار هم ساخته شد.
اما هدف از این مقدمه پرداختن به کارنامه این سینماگر نام‌آشنا و ارزشی در سینمای ایران نیست، بلکه می خواهیم از وضعیت جسمانی وی حرف بزنیم. حبیب کاسه ساز مدتهاست در بستر بیماری است و با سرطان معده دست و پنجه نرم می‌کند. وی دوره درمان خود را با سختی فراوان پشت سر می‌گذارد. دردهایی که از شیمی درمانی شروع شده و به آمپول‌های گران قیمت تعمیم پیدا کرده است.
اما تمام این سختی و دشواری‌ها باعث نشده تا حبیب سینمای ایران کمر خم کند. وی همچنان مردانه با بیماری‌اش می جنگد، اما چیزی که وی را آزار می‌دهد بیماری وی نیست، بلکه بی‌توجهی مسئولانی است که دائما شعار حمایت از هنرمندان را سر می دهند، ولی وقتی پای عمل به میان می‌آید ادعاهای مطرح شده تنها برای خودنمایی در روزنامه‌ها و خبرگزاری‌هاست. نکته دردآورتر اینکه کم‌توجهی به هنرمندان ارزشی شکلی جدی‌تر دیگر اهالی سینما دارد! برای همین این سوال در ذهن پیش می‌آید که شاید برخی بی‌علاقه نیستند تا هنرمندان انقلابی، کمتر در سینما حضور داشته باشند!
درباره وضعیت جسمانی این هنرمند همین اندازه بس که وی حتی قادر به صحبت کردن راحت نیست و ما نتوانستیم با وی گفت و گویی داشته باشیم، اما محسن، پسر کاسه ساز از حال پدرش ما را مطلع کرد. وی گفت: مرحله دوم درمان پدرش آغاز شده، در این قسمت باید آمپول‌هایی زده شود که قیمت هر کدام 18 میلیون تومان است، البته پدر به دلیل بیمه بودن بسیاری از هزینه‌هایش تامین می‌شود، همچنین خانه سینما نیز بخشی از هزینه های درمان وی را تقبل کرده است.
وی در ادامه سخنانش از وضعیت پیش آمده و کم توجهی برخی مسئولان نسبت به هنرمندان ارزشی این کشور اظهار ناراحتی کرد و گفت؛ تا زمانی که هنرمندان زنده هستند به آنها توجه کنیم، البته جا دارد از عیادت حجت‌الاسلام والمسلمین علوی، وزیر اطلاعات و تابش مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی بر بالین پدرم تشکر کنم.
در پایان این مطلب باید بار دیگر تاکید کرد: این مرد هم اکنون روی تخت بیمارستان است و چشم انتظار است تا مسئولانی که در مراسم‌های خاص جلوی دوربین‌های عکاسان لبخند می‌زنند کمی هم به سمت سرمایه های هنری این سرزمین توجه نشان دهند! اما افسوس که فعلاً این‌گونه به نظر می‌رسد که سر مدیران سینمایی با کارهای واجب‌تر شلوغ است.
در ادامه راه این فیلم‌ساز کارهای دیگری چون «زندانی 707»، «پرنده باز کوچک» و «نبات داغ» را تهیه کرد تا این آثار مقدمه‌ای باشد برای تهیه فیلمی در حوزه سینمای دفاع مقدس که بعد از سال‌ها هنوز از آن با افتخار یاد می‌کنیم. «مزرعه پدری» عنوان این فیلم برجسته است که مرحوم ملاقلی‌پور آن را کارگردانی کرد. این فیلم توانست در دوره دهم جشنواره فیلم دفاع مقدس عنوان بهترین فیلم را به خود اختصاص دهد.
در ادامه، وی چند کار دیگر را جلوی دوربین برد تا باز هم وی، بانی تولید یک اثر پرفروش در سینمای ایران باشد. «اخراجی‌ها» نام این فیلم است که احتمالا بسیاری از ایرانیان آن را دیده‌اند. این فیلم توانست تمام رکوردهای فروش را بشکند. موفقیت «اخراجی‌ها» به اندازه‌ای خیره‌کننده بود که قسمت دوم و سوم این کار هم ساخته شد.
اما هدف از این مقدمه پرداختن به کارنامه این سینماگر نام‌آشنا و ارزشی در سینمای ایران نیست، بلکه می خواهیم از وضعیت جسمانی وی حرف بزنیم. حبیب کاسه ساز مدتهاست در بستر بیماری است و با سرطان معده دست و پنجه نرم می‌کند. وی دوره درمان خود را با سختی فراوان پشت سر می‌گذارد. دردهایی که از شیمی درمانی شروع شده و به آمپول‌های گران قیمت تعمیم پیدا کرده است.
اما تمام این سختی و دشواری‌ها باعث نشده تا حبیب سینمای ایران کمر خم کند. وی همچنان مردانه با بیماری‌اش می جنگد، اما چیزی که وی را آزار می‌دهد بیماری وی نیست، بلکه بی‌توجهی مسئولانی است که دائما شعار حمایت از هنرمندان را سر می دهند، ولی وقتی پای عمل به میان می‌آید ادعاهای مطرح شده تنها برای خودنمایی در روزنامه‌ها و خبرگزاری‌هاست. نکته دردآورتر اینکه کم‌توجهی به هنرمندان ارزشی شکلی جدی‌تر دیگر اهالی سینما دارد! برای همین این سوال در ذهن پیش می‌آید که شاید برخی بی‌علاقه نیستند تا هنرمندان انقلابی، کمتر در سینما حضور داشته باشند!
درباره وضعیت جسمانی این هنرمند همین اندازه بس که وی حتی قادر به صحبت کردن راحت نیست و ما نتوانستیم با وی گفت و گویی داشته باشیم، اما محسن، پسر کاسه ساز از حال پدرش ما را مطلع کرد. وی گفت: مرحله دوم درمان پدرش آغاز شده، در این قسمت باید آمپول‌هایی زده شود که قیمت هر کدام 18 میلیون تومان است، البته پدر به دلیل بیمه بودن بسیاری از هزینه‌هایش تامین می‌شود، همچنین خانه سینما نیز بخشی از هزینه های درمان وی را تقبل کرده است.
وی در ادامه سخنانش از وضعیت پیش آمده و کم توجهی برخی مسئولان نسبت به هنرمندان ارزشی این کشور اظهار ناراحتی کرد و گفت؛ تا زمانی که هنرمندان زنده هستند به آنها توجه کنیم، البته جا دارد از عیادت حجت‌الاسلام والمسلمین علوی، وزیر اطلاعات و تابش مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی بر بالین پدرم تشکر کنم.
در پایان این مطلب باید بار دیگر تاکید کرد: این مرد هم اکنون روی تخت بیمارستان است و چشم انتظار است تا مسئولانی که در مراسم‌های خاص جلوی دوربین‌های عکاسان لبخند می‌زنند کمی هم به سمت سرمایه های هنری این سرزمین توجه نشان دهند! اما افسوس که فعلاً این‌گونه به نظر می‌رسد که سر مدیران سینمایی با کارهای واجب‌تر شلوغ است.
