آرامش و امنيت، از بركات انفاق است
در تفسیر نور ذیل آیه شریفه 274 سوره بقره می‌خوانیم: آرامش و امنيت، از بركات انفاق است.
به گزارش خبرگزاری بین‌‌المللی قرآن(ایکنا) فارس نوشت: در آیه شریفه 274 سوره بقره می‌خوانیم:
«الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ»
ترجمه: « کسانی که مال خود را در شب و روز انفاق کنند نهان و آشکارا، آنان را نزد پروردگارشان پاداش نیکو خواهد بود و هرگز (از حادثه آینده) بیمناک و (از امور گذشته) اندوهگین نخواهند گشت.»
تفسیر نور:
1- داشتن روحیه‌ى انفاق و سخاوت مهم است، نه یکى دو بار انفاق آنهم از روى ترحم. «یُنْفِقُونَ» فعل مضارع بر استمرار دلالت دارد.
2- تعیین نشدن اجر الهى، نشانه‌ى گستردگى آن است. «أَجْرُهُمْ»
3- وعده‌هاى الهى، بهترین مشوّق انسان در کار‌هاى نیک است. «فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ»
4- آرامش و امنیت، از برکات انفاق است. «لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ»
نکته ها:
در تفاسیر صافى، مجمع‌البیان، قرطبى و کبیر فخررازى آمده که این آیه در شأن حضرت على علیه السلام نازل شده است، هنگامى که آن حضرت فقط چهار درهم ذخیره داشت، یک درهم را در روز، یک درهم را در شب، سومین آنرا مخفیانه، و چهارمین درهم را آشکارا در راه خدا انفاق نمود.
البته وعده‌ى این آیه، شامل همه کسانى مى‌شود که اینگونه عمل کنند، چنین افرادى نه از فقر و تنگدستى بیم دارند، چون به وعده‌هاى خداوند ایمان داشته و به او توکل مى‌کنند، و نه بخاطر انفاق، اندوهگین مى‌شوند، چون به رضایت الهى و آثار اخروى انفاق توجه دارند.
شاید دلیل آنکه «لیل» بر «نهار» و یا «سر» بر «علانیة» مقدم شده است، آن باشد که انفاق‌هاى پنهانى در دل شب ارزش بیشترى دارد.
آثار انفاق بر کسى پوشیده نیست، از جمله تعدیل ثروت و کم شدن اختلافات طبقاتى، ایجاد محبت، شکوفایى روح سخاوت و بالاتر از همه قرب به خداوند است.
انفاق، علاوه بر انفاق مال و ثروت، شامل انفاقِ علم، آبرو و مقام نیز مى‌شود، کلمه‌ى انفاق، در لغت به معناى پر کردن گودال و در اصطلاح، به معناى پر کردن و بر طرف نمودن کمبودهاى مالى است.
یادآورى این نکته لازم است که توجه اسلام به مسئله انفاق، به معناى گدا‌پرورى و رواج تکدى‌گرى نیست، زیرا در بسیارى از روایات، از کسانى که بدون داشتن نیاز، از دیگران درخواست کمک مى‌کنند، مذمت شده واز سوى دیگر بهترین نوع انفاق، در اختیار قراردادن ابزار کار به جاى پول دادن، معرفى شده است.
«الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ»
ترجمه: « کسانی که مال خود را در شب و روز انفاق کنند نهان و آشکارا، آنان را نزد پروردگارشان پاداش نیکو خواهد بود و هرگز (از حادثه آینده) بیمناک و (از امور گذشته) اندوهگین نخواهند گشت.»
تفسیر نور:
1- داشتن روحیه‌ى انفاق و سخاوت مهم است، نه یکى دو بار انفاق آنهم از روى ترحم. «یُنْفِقُونَ» فعل مضارع بر استمرار دلالت دارد.
2- تعیین نشدن اجر الهى، نشانه‌ى گستردگى آن است. «أَجْرُهُمْ»
3- وعده‌هاى الهى، بهترین مشوّق انسان در کار‌هاى نیک است. «فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ»
4- آرامش و امنیت، از برکات انفاق است. «لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ»
نکته ها:
در تفاسیر صافى، مجمع‌البیان، قرطبى و کبیر فخررازى آمده که این آیه در شأن حضرت على علیه السلام نازل شده است، هنگامى که آن حضرت فقط چهار درهم ذخیره داشت، یک درهم را در روز، یک درهم را در شب، سومین آنرا مخفیانه، و چهارمین درهم را آشکارا در راه خدا انفاق نمود.
البته وعده‌ى این آیه، شامل همه کسانى مى‌شود که اینگونه عمل کنند، چنین افرادى نه از فقر و تنگدستى بیم دارند، چون به وعده‌هاى خداوند ایمان داشته و به او توکل مى‌کنند، و نه بخاطر انفاق، اندوهگین مى‌شوند، چون به رضایت الهى و آثار اخروى انفاق توجه دارند.
شاید دلیل آنکه «لیل» بر «نهار» و یا «سر» بر «علانیة» مقدم شده است، آن باشد که انفاق‌هاى پنهانى در دل شب ارزش بیشترى دارد.
آثار انفاق بر کسى پوشیده نیست، از جمله تعدیل ثروت و کم شدن اختلافات طبقاتى، ایجاد محبت، شکوفایى روح سخاوت و بالاتر از همه قرب به خداوند است.
انفاق، علاوه بر انفاق مال و ثروت، شامل انفاقِ علم، آبرو و مقام نیز مى‌شود، کلمه‌ى انفاق، در لغت به معناى پر کردن گودال و در اصطلاح، به معناى پر کردن و بر طرف نمودن کمبودهاى مالى است.
یادآورى این نکته لازم است که توجه اسلام به مسئله انفاق، به معناى گدا‌پرورى و رواج تکدى‌گرى نیست، زیرا در بسیارى از روایات، از کسانى که بدون داشتن نیاز، از دیگران درخواست کمک مى‌کنند، مذمت شده واز سوى دیگر بهترین نوع انفاق، در اختیار قراردادن ابزار کار به جاى پول دادن، معرفى شده است.
