به
گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، حجتالاسلام و المسلمین عبدالحسین خسروپناه، رییس موسسه حکمت و فلسفه ایران، در کانال تلگرام خود به تشریح مراحل سیر و سلوک الیالله از منظر استاد شجاعی پرداخته است. در پس مشروح این متن را میخوانید:
استادشجاعی در کتاب مقالات سیروسلوک الیاللّه را تشریح و آن را دارای دو مرتبه میداند. مرتبۀ نخست را نیز دارای ده امر میداند که سالک باید بر آنها مداومت وجانب حضرت معبود را در خصوص آنها مراقبت کند: عمل به واجبات و ترک معاصی و محرّمات؛ مداومت بر نافلۀ شب و شفع و وتر؛ مداومت بر تسبیح حضرت فاطمۀ زهرا (علیها السلام) بعد از نمازهای واجب؛ مداومت بر دعای «صباح» حضرت مولی الموحّدین؛ مداومت بر طهارت در همۀ اوقات؛ مداومت بر «دعای کمیل»؛ مداومت بر تلاوت قرآن؛ مداومت بر عرض طاعت و تبعیّت، تجدید عهد و بیعت و اظهار مودّت و محبّت نسبت به حضرت ولیعصر ارواحنا و ارواح العالمین له الفداء و توسّل به او و استشفاع از او؛ مداومت بر عرض طاعت و تبعیّت، تجدید عهد و بیعت و اظهار مودّت و محبّت نسبت به همۀ حضرات معصومین صلوات اللّه و سلامه علیهم اجمعین و توسّل به آنان و استشفاع از آنان؛ مداومت بر روزۀ سه روز از هر ماه.
بعد از آنکه سالک به توفیق خدای متعال، مدّتی به مرتبۀ نخست مراقبه و به امور و وظایف لازم در آن مداومت کرد و با عنایات خاصّۀ ربوبی و بر اثر مجاهدت، نورانیّت و صفایی در دل او پیدا شد و تحوّلی در باطن وی به وجود آمد و آمادگی قدم بالاتر در مقام مجاهدت را به دست آورد، به مرتبۀ دوّم مراقبه میپردازد. پیداست که اگر با راهنمایی کاملی قدم در راه گذاشته باشد، شروع این مرتبه، در وقت آن، به اشارۀ وی خواهد بود.
در مرتبۀ دوّم مراقبه، باید علاوه بر التزام به امور دهگانۀ مرتبۀ نخست مراقبه، به ده امر دیگر نیز ملتزم باشد: سعی در ترک مشتهیات و هواهای نفسانی و مراقبت جانب حضرت معبود در این امر؛ مراعات آداب محضر حق و مراقبت جانب او در این امر؛ مسارعت و مراقبت جانب معبود در شتاب به سوی او؛ سعی در انجام دادن نوافل و مستحبّات و مراقبت جانب معبود در وظایف مختلف بندگی؛ مداومت بر سجدههای طولانی و مراقبت جانب معبود در اقبال کامل به جانب او و فرار از همه به سوی او؛ فکر و مراقبت جانب معبود در خصوص فکر راهگشا به سوی حضرت او؛ ذکر و مراقبت جانب معبود در اینکه از یاد او غافل نباشید و همیشه او را یاد کنید؛ ورد و مراقبت جانب معبود در اینکه نام او و یاد او ورد زبان باشد؛ سَهَر و مراقبت جانب معبود در بیداری شب یا دلِ شب که میقات بین جناب او و دردمندان طالب جوار اوست؛ توبه و استغفار و مراقبت جانب معبود در بازگشت و اعتذار از خطاها و طلب مغفرت برای آنها.
در مراتب سلوک و منازل عرفان و توحید، به تناسب هر مرتبه، وظایف عبودی خاصّی برای سالک هست که وی از یکسو خود را موظّف بر آنها میبیند و از سوی دیگر نیز خود را در برابر ترک آنها و سستی و مسامحه در آنها، گناهکار، مقصّر، مجرم و خائف و شرمنده و موظّف بر توبه و استغفار میبیند.