عبودیت؛ آموزه محوری واقعه عاشورا

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) آیت‌الله جاودان در سومین شب عزاداری محرم در حسینیه شیخ مرتضی زاهد به بیان جایگاه عبودیت در سیره اهل بیت(ع) پرداخت و اظهار کرد: هر چه ما داریم مال خداست. دین هم آمده تا آموزش بدهد که آنچه را خدا به ما داده به او برگردانیم. اگر کسی به دین درست عمل کند، می‌تواند آنچه را خدا به او داده به‌ طور کامل بازگرداند و در این صورت می‌شود عبد. عبد کسی است که هیچ چیز از خودش ندارد و هر چه را دارد، مال خدا می‌داند. عبد، از خودش رأیی ندارد. در قرآن کریم سخن از همنشینی با خدای پادشاه مقتدر در بهشت آمده است. این پاداش برای کسی هست که چیزی را از خودش نداند.

وی ادامه داد: پیامبر(ص) عبد کامل خدا بود و خداوند این عبد بودن را امضا کرده‌است. به طور کلی چهارده معصوم در مقام بندگی، در رتبه اول بندگی هستند. عبد کامل از تمام مرحمت‌های خداوند استفاده می‌کند. اسم اعظم الهی ۷۳ حرف است که ائمه ۷۲ حرف را برخوردار هستند. (یک حرف مخصوص خداست) اما اولیا و انبیای دیگر مقدار کمتری از این حروف را برخوردارند. امامان ما به طور نامحدود از مرحمت‌های حضرت حق استفاده می‌کنند.

وی افزود: امام حسین(ع) هیچ چیز خودش را مال خودش نمی‌دانست و این را البته از جدش آموخته بود. امام حسین(ع) وقتی در گودال بود و همه چیزش را از دست داده بود، مشغول مناجات شد. ایشان به خدا عرض کرد که خدایا تو هر چه به من دادی مجانی عطا کردی و من چیزی در برابر تو ندارم! ما نمی‌دانیم در مقابل این بندگی، خداوند چه مرحمت‌هایی به ایشان کرده است! امام حسین(ع) کوشیدند تا تمام یارانشان به اینجا برسند و اصلاً خودشان را نبینند.