روزی که قرآن نخوانم انگار همه جا تاریک است

به گزارش ایکنا از خوزستان، فضای جشنواره قرآن، عترت و نماز دانش‌آموزی استان خوزستان یکی از اتفاقات قرآنی خوب استان است که در کنار محیط قرآنی مسابقات، سرزندگی، پاکی و صفای نوجوانان، فضای زیبا و نشاط بخشی به این رویداد قرآنی داده است؛ نوجوانان دهه هشتادی که وقتی با آنها وارد گفت‌وگو می‌شوی نگاه بکرشان به قرآن، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه در این سن کم توجهت را جلب می کند، آنها در ابتدای راهند و اشتیاق آنها برای انس بیشتر و بیشتر با قرآن، عترت و نماز از کلمات شفافشان پیداست. 

متن زیر گفت و گوی خبرنگار ایکنای خوزستان با تعدادی از دانش آموزان دختر مسابقات قطب 2 استان خوزستان است که به میزبانی رامشیر برگزار شد.

اینجا الحمدلله بیشتر رفاقت دیده می‌شود تا رقابت 

یکی از شرکت کنندگان خود را سارا خنافره معرفی می کند، او پایه نهم و از شادگان به این مسابقات اعزام شده است، می گوید: در رشته نهج‌البلاغه شرکت کرده‌ام. امتحانم عالی بود. هدف این مسابقات ترویج فرهنگ قرآنی است؛ اینجا الحمدلله بیشتر رفاقت دیده می‌شود تا رقابت. در رشته نهج البلاغه، یکی از خطبه‌ها را کنفرانس می‌دهیم و درباره آنها تحقیق می‌کنیم.

سومین سال است که در این مسابقات شرکت می کنم، در شادگان اداره آموزش و پرورش و دارالقرآن شهرستان، مدیر و مربیان سنگ‌تمام گذاشتند و استادان و نخبه‌های قرآنی را برای آموزش به کار گرفتند. مسابقات خوب بود. افتتاحیه و میزبانی رامشیر هم خوب بود.

من از مسئولان استان خوزستان گله دارم؛ به بچه‌های قرآنی بیشتر باید اهمیت بدهند، اما اهمیتی داده نمی‌شود. مثلاً خیلی از بچه‌هایی که سال‌های قبل شرکت می‌کردند، امسال شرکت نکردند وقتی از آنها می‌پرسم می‌گویند: مگر ما چه دیدیم غیر از اینکه درس‌هایمان عقب افتاد؟

درست است که هدف ترویج فرهنگی قرآنی است اما مسئولان به بچه‌های قرآنی اهمیت دهند و آنها را تشویق کنند.

برای دوره متوسطه اول، سال پیش مرحله کشوری بود؛ اما الان دیگر نیست. چرا؟

مثلاً برای دوره متوسطه اول، سال پیش مرحله کشوری بود؛ اما الان دیگر نیست. چرا؟ چون بودجه نداریم. بچه‌های دوره اول (هفتم، هشتم، نهم) باید از همین ابتدا بتوانند در اجتماع باشند  و در جشنواره‌های کشوری شرکت کنند. اما مرحله کشوری الان فقط برای دوره دوم است. این خیلی اشتباه است. این باعث می‌شود بچه‌های دوره اول دیگر در مسابقات شرکت نکنند و وقتی به دوره دوم می‌روند درس‌هایشان سنگین‌تر می‌شود و این باعث می‌شود تعداد شرکت‌کنندگان کم‌تر شود.

زینب حدادپور شرکت کننده در رشته تفسیر، پایه هشتم و از شادگان در این مسابقات حضور یافته او می گوید: مسابقات قرآن و عترت جای پیشرفت دارد و مسئولان باید بیشتر تلاش کنند فضا و امکانات در اختیار دانش‌آموزان قرار گیرد. خوابگاه‌ها از نظر بهداشتی خیلی خوب بودند اما دانش‌آموزان هر شهر در یک اتاق بودند. مثلاً ما 35 نفر بودیم که در یک اتاق بودیم. بعضی از بچه‌ها مسابقه خود را داده بودند و با هم حرف می زدند، بعضی هم می‌خواستند بخوابند و برای مسابقه فردا آماده باشند. این خیلی بد بود. می‌شد بچه‌هایی که روز اول مسابقه داده‌اند از بقیه بچه‌ها جدا شوند.

او درباره دلیل انتخاب رشته تفسیر گفت: در رشته تفسیر شرکت کردم چون می‌خواستم ببینم محتوای قرآن چیست؟ متأسفانه خیلی از ماها قرآن را می‌خوانیم اما نمی‌دانیم محتوایی که دارد چیست و چه کار کنیم که به قرآن عمل کنیم. اولین سال است که در مسابقات شرکت می‌کنم.

سارا آلبوبیری هم از شادگان در رشته احکام به مرحله قطبی راه پیدا کرده است. او درباره حضورش در مسابقات گفت: خیلی به احکام علاقه دارم. اینکه با اصول دینی بیشتر آشنا بشوم و اگر با مشکلی مواجه شوم بتوانم آن را برطرف کنم. اگر مسئولین بیشتر رسیدگی می‌کردند مسابقات بهتر می‌شد، منظورم بحث داوران است. 

مینا عبادی از هندیجان پایه هفتم است، سال اول است که در این مسابقات و در رشته احکام شرکت کرده، او درباره حضورش در این مسابقات گفت: قبل از شرکت در این مسابقه علاقه شدیدی به احکام داشتم و رساله می‌خواندم. مسابقات عالی برگزار شد و همه چیز عالی بود. هدفم این است که یک چیزی یاد بگیرم و به بقیه یاد بدهم.

او درباره آمادگی های قبل از مسابقه گفت: من در از یکی از روستاهای هندیجان به مسابقه آمدم. چون راهم دوره بود نمی‌رسیدم در کارگاه شهرستان شرکت کنم. بیشتر از دو کارگاه نیامدم و بقیه‌اش تلاش خودم بود. تا آنجا که رفتم و دیدم کارگاه‌ها خیلی خوب بود، به بچه‌ها رسیدگی می‌کردند.

پریسا صمیمی‌‌فر هم از بچه های پرشور و نشاط در سالن مسابقات بود، گفت: از آبادان با دوستانم آمده ام، پایه دهم هستم و در رشته صحیفه سجادیه شرکت کردم. 

حافظی که نخواست رقیب دوستانش باشد

من حافظ 12 جزء قرآن هستم. اما نمی‌خواستم رقیب دوستانم شوم؛ برای همین در رشته حفظ شرکت نکردم، می‌خواستیم همه به مسابقات بیاییم و در جو مسابقات قرار بگیریم. در رشته‌های مختلف تحقیق، ترتیل، تفسیر، صحیفه، نهج‌البلاغه، حفظ عمومی و حفظ ویژه پراکنده شدیم و خوشبختانه همه‌مان مقام آوردیم.

اولین سال است که در این رشته شرکت می‌کنم. مسابقات خدا را شکر خیلی خوب بود. با بچه‌های آبادان خیلی خوب کار شد. استادانی که برای ما آوردند خوب کار کردند.

هانیه چاروسایی نیز از دیگر شرکت کنندگان رشته صحیفه سجادیه است. او پایه هفتم است و درباره تحربه شرکت در مسابقات قرآن، عترت و نماز قطب 2 گفت: نمیخواستم در مسابقات قرآنی شرکت کنم وقتی معلم پرورشی‌مان اسمم را نوشت، صحیفه را که به من گفت من نمی‌توانستم آن را درست بخوانم؛ رفتم تحقیق کردم دیدم خیلی کتاب جالبی است؛ محتوایش را از اینترنت خواندم در مسابقه شرکت کردم و در شهرستان دوم شدم. برای ما کارگاه برگزار شد. بعد مقام اول را کسب کردم.

همه چیز صحیفه سجادیه برایم جالب بود مخصوصا… 

همه چیز صحیفه سجادیه برایم جالب بود. مخصوصاً قسمتی که امام سجاد(ع) در مورد گرفتاری‌ها صحبت می‌کند که آنها را کوچک بشماریم. خیلی خوشم آمد.

این دانش آموز درباره کارگاه های پیش از مسابقات هم گفت: در شهرستان خیلی برای ما زحمت کشیدند. مسابقات هم عالی است.

شقایق شریفات از امیدیه در رشته نهج البلاغه شرکت کرده او که اولین سال است مسابقات را تجربه می کند، درباره رشته اش گفت: برای این رشته نهج‌البلاغه را انتخاب کردم که تنها قسمتی از رنجی که امیرالمؤمنین(ع) متحمل شده درک کنم. مولا علی(ع) در زمانه‌ای حکومت می کرد که مردمش متظاهر به اسلام بودند.

وی از کارگاه های قبل از آزمون راضی است و می گوید: مربیان و مدیر آموزش و پرورش شهرستان حمایت زیادی از ما کردند. به طور مداوم در شهرستان امیدیه برای ما کارگاه برگزار می‌شد؛ استادان ما در همه شرایط پشتیبان ما هستند. از مسابقات و میزبانی رامشیر خیلی راضی هستیم؛ از اینکه در این راه هستم خدا را شکر می‌کنم.

فاطمه مرادی هم از امیدیه در پایه یازدهم رشته نهج‌البلاغه را انتخاب کرده است. او درباره مسابقات گفت: سطح مسابقات خیلی خوب بود. رقیب‌ها قدر بودند. هدف مسابقات این است که هر کس هر چیز درباره فرمایشات مولا فهمیده است ارائه دهد. خودم چیزهای زیادی یاد گرفتم. چیزی که خیلی برایم جالب است این است که تمام خطبه‌های نهج‌البلاغه با هم در ارتباط هستند. من و دوستانم در پایه‌های مختلف نهج‌البلاغه وقتی با هم صحبت می‌کنیم ارائه‌های هم را که می‌شنویم، می‌بینیم تمام خطبه‌ها با همدیگر در ارتباط هستند.

در مسابقه شرکت کردم که مقام اول را پیش امام علی(ع) بیاورم

از مسابقات خدا را شکر راضی هستم. در شهرستان کارگاه داشتیم. اساتید خیلی خوبی داشتیم و با حمایت آنها به اینجا رسیدیم. نکته مهم به نظرم این است که هدف نباید مسابقه و مقام آوردن باشد، من در مسابقه شرکت کردم که مقام اول را پیش امام علی(ع) بیاورم. نمی‌دانم آورده‌ام یا نه. اما راضی هستم.

عذرا صبری‌نژاد از خرمشهر در رشته قرائت تحقیق شرکت کرده او که در مقطع پیش دانشگاهی (یازدهم) درس می خواند، درباره حضورش در مسابقات گفت: شش سال است که در مسابقات شرکت می‌کنم. از سال دوم راهنمایی شرکت در مسابقات را شروع کردم.

اگر بخواهیم مسابقات دانش‌آموزی استانی را با کشوری مقایسه کنیم، سطح استانی خیلی بالاتر است. بچه‌های خوزستان خیلی قوی هستند و کلاً مسابقات دانش‌آموزی نسبت به همه مسابقات بهتر است؛ چون رابطه دوستانه بین بچه‌ها بیشتر است.

پسران  و دختران خرمشهر امسال کارگاه نداشتند

امسال برای ما در شهرستان کارگاه برگزار نکردند. این کارگاه از طرف استان باید مدیریت شود که آیا فلان شهرستان کارگاه دارد یا نه؟ پسران  و دختران خرمشهر امسال کارگاه نداشتند. کارگاه‌ها خیلی در آماده سازی بچه ها تأثیر دارد. سال‌های پیش سطح خرمشهر خیلی خوب بود. بچه‌ها قوی بودند ولی متأسفانه امسال چون کارگاه برگزار نشد، بچه‌های حفظ و پژوهش سطح‌شان پایین آمده است و می‌دانم بچه‌هایمان رتبه نمی آورند. امیدوارم از سال بعد این کارگاه‌ها مدیریت شود.

ما در شهرستان استاد زن نداریم

او که رتبه کشوری دارد و حافظ 13 جزء قرآن است، گفت: ما در شهرستان هیچ استادی نداریم. همه استادان ما مرد هستند. ما که نمی‌توانیم پیش آنها برویم. مجبورم بروم اهواز یا شادگان. پس اداره آموزش و پرورش وظیفه‌اش است یک استاد زن از استان برای ما بیاورد.

اگر یک روز قرآن نخوانم عین کسی هستم که در جایی تاریک است و چراغی روشن نیست

این آیه‌ را دوست دارم:  «الذین آمنوا و تطمئن‌ قلوبهم بذکر الله ألا بذکر الله تطمئن القلوب». از سال پنجم شروع به حفظ قرآن کردم و از آن موقع نتوانستم از قرآن جدا شوم. همان‌طور که اگر یک روز آب نخوریم تشنه‌مان می‌شود، تلاوت قرآن هم همین‌طور است. من اگر یک روز قرآن نخوانم عین کسی هستم که در جایی تاریک است و چراغی روشن نیست.

مسابقات بهانه است تا بچه‌ها جمع شوند؛ بروند قرآن حفظ کنند یا نهج‌البلاغه بخوانند. بعضی‌ها را می‌شناسم که زیاد نمازخوان نبودند ولی چند تا خطبه نهج‌البلاغه خواندند و این باعث شد نمازخوان شوند. برای همین می‌گویم مسابقات بهانه است.

او آخر صحبتها دوست داشت از چند نفر تشکر کند: اول از همه از آقای بلاسم تشکر می‌کنم که واقعاً برای بچه‌ها زحمت می‌کشند، دلسوز هستند و شرایط را جوری به وجود آورد که بچه‌ها جذب مسابقات شوند.

از استادم خانم موسوی تشکر می‌کنم که خیلی به گردنم حق دارند و بدون منت به من درس می‌دهند.

فاطمه زرگانی از امیدیه دیگر شرکت کننده این مسابقات است او که در بخش تفسیر قرآن شرکت کرده است، می گوید: این افتخار را پیدا کردم که نور قرآن به قلبم تابیده شود و با تفسیر قرآن آشنا شوم.

پارسال مقام دوم تفسیر را آوردم. ان شاءالله امسال اول می‌شوم. چندین ماه است که مربیان ما چهارشنبه‌ها، پنج‌شنبه‌ها و جمعه‌ها با ما کار می‌کنند. امیدواریم بتوانیم زحماتشان را جبران کنیم.

رشته تفسیر را انتخاب کردم چون دوست داشتم مفهوم قرآن و درک صحیح از قرآن را پیدا کنم. دوست داشتم به قرآن عمل کرده باشم. 

سوره حجرات به ما یاد داد فقط خودمان را نبینیم

وقتی وارد رشته تفسیر شدم دیدم حجم بیکرانی از علم خدا را می‌خواهم یاد بگیرم. عاشق این رشته شدم؛ نه فقط به خاطر مسابقات؛ بلکه برای خودم. موضوع امسال رشته تفسیر سوره حجرات بود. این سوره یک سوره اخلاقی است و به ما یاد داد فقط خودمان را نبینیم و همه را با یک چشم ببینیم همانطور که در آیه 13 آن می‌خوانیم: «ان اکرمکم عند الله اتقاکم» خدا تقوای انسان‌ها را نگاه می‌کند. چه بهتر که ما تقوی داشته باشیم.

دوست دارم همه جا حرف از تفسیر و مفاهیم قرآنی زیاد باشد. بعضی‌ها با اینکه مسلمانند از دین کم می‌دانند. دوست دارم این مفاهیم را به آنها بدهیم. چون آنها عشق به این مفاهیم دارند. اگر توی مدارس از بچه‌ها دعوت شود از این مفاهیم استفاده کنند، بچه‌ها استقبال می‌کنند. دوست دارم سوره حجرات در همه کشور باشد، همه جا بزنند تا مردم بدانند این جور باید با هم رفتار کنند. دوست دارم استاد تفسیر شوم.

او درباره مربیانش در امیدیه هم گفت: استادان امیدیه از بهترین‌های شهرستان هستند؛ حتی شده حقوق نگیرند به عشق قرآن و بچه‌های قرآنی می‌آیند. سطح مسابقات امسال خیلی خوب بود. میزبانی رامشیر هم عالی بود.

شریفه سعیداوی هم از امیدیه در رشته قرائت تحقیق شرکت کرده است. او درباره حضورش در مسابقات گفت: سه سال است در مسابقات شرکت می‌کنم. پایه هشتم هستم. مسابقات خیلی خوب بود. رقیب‌هایم از من بهتر بودند.

در شهرستان برای ما کارگاه برگزار کردند و با ما خوب کار کردند. در این مسابقات متوجه شدم بچه‌های شادگان و آبادان خیلی خوب می‌خوانند و بیشتر تمرین کرده بودند.

شریفه در آخر آیه‌ای که دوست دارد را با صوت دلنشینی خواند: «يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْماً کانَ شَرُّهُ مُسْتَطيراً وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلي حُبِّهِ مِسْکيناً وَ يَتيماً وَ أَسيراً إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُريدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُوراً»

مینا شریفی هم از دانش آموزان پایه نهم امیدیه است که در رشته احکام شرکت کرده، او می گوید: اولین سال است در این مسابقات شرکت می‌کنم. احکام رشته آسان و راحتی است، برای همین آن را انتخاب کردم. دوست دارم باز هم در این مسابقات شرکت کنم. 

چیزی که اینجا برایم جالب است این است که همه با حجاب هستند و صورتشان نورانی است.

هیچ رنگی قشنگ‌تر از رنگ خدا نیست

فاطمه امیدیان یگانه از خرمشهر و در رشته حفظ عمومی شرکت کرده است. می گوید پایه یازدهم است و دومین سال است که در این مسابقات شرکت می‌کند.

او درباره حضورش در مسابقات گفت: دوره قبل مسابقات در ماهشهر بود که از نظر امکانات و خوابگاه آنجا بهتر بود. اینجا هم واقعاً زحمت کشیدند. بچه‌ها را بیرون بردند.

او درباره آمادگی اش برای حضور در مسابقات گفت: ای کاش خرمشهر برای بچه ها کارگاه برگزار می کرد. من در مسابقات شهرستانی در خرمشهر من رتبه دوم را آوردم. کسی که اول شد، صوت و لحن داشت. دو روز قبل از مسابقات قطبی نفر اول انصراف داد و به من گفتند باید جایگزین او شوی. 10- 15 صفحه به صفحات اضافه شده بود و من آماده نبودم. برنامه شهرستان امسال نظم خاصی نداشت.

او در پایان گفت: اول از پدر و مادرم بعد از خانم موسوی معلمم و از دوستانم خانم صبری‌نژاد و خانم حقی تشکر می‌کنم.

آیه‌ای هم که دوست دارم این است: «صِبْغَةَ اللَّهِ ۖ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً» هیچ رنگی قشنگ‌تر از رنگ خدا نیست.

زهرا سیار از دیگر شرکت کنندگان رشته تفسیر است، او پایه یازدهم است و از بهبهان به این مسابقات اعزام شده است. او درباره پانزدهمین دوره مسابقات گفت: سال اول است به مرحله استانی می‌آییم. مسابقات خیلی خوب است. مسئولان اینجا از دل و جان مایه می‌گذارند. تلاششان را می‌دیدم.

خداوند دل انسان‌ها را می‌بیند که ایمان آورده اند

او از آمادگی برای حضور در این مسابقات هم گفت: در شهرستان برای ما کارگاه برگزار شد و استادان عالی بود. 

نظری که دارم این است که چون رقابت‌ها زیاد است و تعداد دانش آموزان هم زیاد است، به جای اینکه سه رتبه اول را معرفی کنند، حداقل 5 رتبه اول را تقدیر کنند تا آنهایی که سه نفر اول نشوند، شوقشان از بین نرود. درس‌های کنفرانسی را دوست دارم برای همین رشته تفسیر را انتخاب کردم.

امسال سوره حجرات را خواندیم. یکی از آیه‌هایش این بود که خداوند دل انسان‌ها را می‌بیند که ایمان آورده اند. برای همین بهتر است زیاد اهمیت ندهیم، بقیه درباره ما چه فکری می‌کنند و حتماً نظرشان را جلب کنیم، برای ایمان آوردنمان.

فاطمه رضوان‌نسب هم از شهرستات بهبهان در این مسابقات شرکت کرده است. او در پایه یازدهم درس می خواند و در رشته حفظ (5 جزء) شرکت کرده است. 

او درباره مسابقات قرآن گفت: مسابقات خیلی خوب بودند و رقبا قوی بودند. امسال در شهرستان برای ما کارگاه برگزار شد. چند سالی است در رشته حفظ شرکت می‌کنم و امسال سال دوم است که به استان اعزام شدم. 

کاش داوران اشکالاتمان را بگویند

او درباره داوران گفت: وقتی ما می‌رویم قرآن، بخوانیم داوران نکات زیادی را یادداشت می‌کنند و مدام خودکار و مدادهاشان را می‌بینیم که تکان می‌خورد، کاش اشکالاتی که داریم و آنچه را می‌نویسند به ما بگویند که اشکالاتمان برای سال بعد رفع شود.

فاطمه درباره خوابگاه گفت: شرایط خوابگاه سخت بود و بچه های هر شهری در یک اتاق بودند. 

او گفت: آیه‌ای که دوست دارم در جزء 4 است، صفحه 68: «ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ».

داوران کمی مهربان تر باشند استرس دانش آموزان کم می شود

پروانه‌ پرست دیگر شرکت کننده این مسابقات است که از رامهرمز و در رشته قرائت تحقیق شرکت کرده، او می گوید: پایه نهم هستم. سال اول است به مسابقات می‌آیم. از دیدگاه من داوران کمی جدی هستند. فضا سنگین است. احساس می‌کنم اگر کمی مهربان‌تر باشند، کمی شوخ‌طبع باشند استرس دانش‌آموزان کم می‌شود.

مطمئنم اگر لحظه قرائت استرس نمی‌گرفتم اول می‌شدم. چون صدا و تجوید و لحنم خوب بود.

در شهرستان رامهرمز برای ما کارگاه برگزار شد. اما کارگاه‌ها متراکم بود و طی یک ماه بودند. از ساعت 3 بعدازظهر می‌رفتیم تا ساعت هفت و نیم شب. درس‌هایمان عقب می‌افتاد. مخصوصاً ما که امسال انتخاب رشته داریم.

یک مورد دیگر هم هست؛ هیچ داوری رامهرمز نمی‌آید با ما کار کند. هر چند خانم پیرمرادی برای ما کم نمی‌گذارد ولی تنهاست؛ من که هیچ بلد نبودم در یک ماه باید تجوید، نغمات، روخوانی و ... را یاد می‌گرفتم. فشار زیادی در این مدت به ما وارد می‌شد.

همه آنچه که در بالا آمد نظرات دانش آموزانی است که دیدگاه‌هایشان می‌تواند در پیشرفت، بهبود و تعالی مسابقات قرآن خوزستان تاثیر بی‌نظیری داشته باشد.

انتهای پیام