به گزارش
ایکنا از زنجان، هر کدام از آیات نورانی وحی پیامی متعالی برای زندگی و سعادت نوع بشر در دنیا و آخرت است و هر کدام از این آیات بخشی از نیازمندیهای بشر را مورد توجه قرار داده است.
بخشی از آیات به صورت داستانی بیان شده و به شیوه روایی، در دل خود الگوهای کاملی برای سعادت ارائه میدهد.
توبه یکی از راههای ابراز ندامت از گناهان گذشته و بازگشت به مسیر سعادت است.
در آیه ۹۷ از سوره مبارکه یوسف میخوانیم: «قالُوا یٰا أَبٰانَا اسْتَغْفِرْ لَنٰا ذُنُوبَنٰا إِنّٰا کُنّٰا خٰاطِئِینَ»؛ «(فرزندان) گفتند: ای پدر! برای گناهانمان (از خداوند) طلبِ آمرزش کن که براستی ما خطاکار بودیم».
در تفسیر کوتاهی از این آیه شریفه میتوان به این موارد اشاره کرد: ظلم، مایه ذلّت است. روزی که برادران، یوسف را به چاه انداختند، روز خنده آنان و ذلّت یوسف بود و امروز به عکس شد.
برای آمرزش گناهان، توسّل به اولیای خداوند جایز است. «یٰا أَبٰانَا اسْتَغْفِرْ لَنٰا».
دعای پدر تأثیر ویژهای برای فرزندان دارد. «یٰا أَبٰانَا اسْتَغْفِرْ لَنٰا».
برای توبه هیچگاه دیر نیست. «اسْتَغْفِرْ لَنٰا».
اعتراف به گناه و خطا زمینه آمرزش است. «إِنّٰا کُنّٰا خٰاطِئِینَ».
انتهای پیام