دعای اولین روز ماه رمضان چگونه اجابت می‌شود؟/ یک قدم به روزه خاص نزدیک شویم

حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالکریم پاک‌نیا، استاد سطح عالی حوزه علمیه قم در گفت‌و‌گو با ایکنا؛ با اشاره به دعای اولین روز از ماه مبارک رمضان که با قرائت آن دعا می‌کنیم: «اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمِینَ وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِینَ وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ وَ اعْفُ عَنِّی یَا عَافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ؛ خدایا روزه مرا در این روز مانند روزه روزه‌‏داران حقیقی قرار ده و اقامه نمازم را مانند نمازگزاران واقعی مقرر فرما و مرا از خواب غافلان، هوشیار ساز و در این روز جرم و گناهم را ببخش‌ ای خدای عالمیان و زشتی‏‌هایم را عفو فرما‌ ای عفوکننده از گناهکاران عالم»، گفت: برای اینکه روزه ما مانند روزه روزه‌‏داران حقیقی باشد باید بدانیم که ماه رمضان یک دانشگاه تربیتی است که خداوند آن را قرار داده تا در این دانشگاه در پرتو رهنمودهای اسلام تربیت شویم.

وی تصریح کرد: دعاهای ماه رمضان برای ما پیام تربیتی دارد و قدر مسلم پیام تربیتی آن این نیست که گرسنه بمانیم و از بخشی از آزادی‌های خودمان که در روزهای عادی داشته‌ایم، صرف نظر کنیم.

تغییر، نظم در امور، خویشتنداری و ... آنچه از رمضان می‌آموزیم

این استاد حوزه و دانشگاه یکی از مهم‌ترین درس‌های ماه رمضان را نظم دانست و گفت: روزه درست، شب زنده داری درست و ... همه در سایه نظم حاصل می‌شود و در این ماه با توجه به تفاوت زمان خوردن و آشامیدن، تغییر و نظم در امور را یادگرفته تمرین می‌کنیم و پس از مدیریت سبک زندگی که نمونه ظاهری آن در خوردن و آشامیدن نمود پیدا می‌کند، خویشتنداری، پرهیزکاری مدیریت نفس را تمرین می‌کنیم.

استاد سطح عالی حوزه علمیه قم در ادامه با اشاره به توجه بیشتر و عمیق‌تر به پرهیز از گناه و صرف نظر کردن از گناه در ماه رمضان، گفت: از دانشگاه ماه رمضان می‌توانیم یادبگیریم  که در مقابل گناه چگونه می‌توان خویشتنداری کرده و خود را حفظ کنیم؛ وقتی از مسائلی که در ماه‌های عادی استفاده می‌کرده‌ایم به صورت ارادی و خودخواسته دوری می‌کنیم، این یعنی تمرین پرهیز، مدیریت نفس و جهاد اکبر.

وی تصریح کرد: در روایت‌ها به صورت گسترده آمده که اگر می‌خواهیم موفق شویم باید نَفس خود را مدیریت کنیم تمام مشکلات ما از اینجاست که نمی‌توانیم نفس خود را مدیریت کنیم.

از خدا برای مراقبت از نفسمان کمک بگیریم

حجت‌الاسلام پاک‌نیا با اشاره به آیه 53 سوره یوسف که می‌فرماید: « وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ و من نفس خود را تبرئه نمى ‏كنم چرا كه نفس قطعا به بدى امر مى ‏كند مگر كسى را كه خدا رحم كند زيرا پروردگار من آمرزنده مهربان است» گفت: حتی حضرت یوسف که پیامبر است نیز برای مراقبت از نفسشان از خدا کمک می‌خواهند.

وی در پاسخ به این سؤال که اگر هر سال روزه ما روزه عام باشد و نتوانیم به مرحله روزه خاص و خاص الخاص برسیم، آیا خسران است؟ گفت: از حضرت زهرا(س) نقل شده است که اگر خودداری انسان در ماه رمضان فقط از خوردن و آشامیدن باشد بهره زیادی از رمضان نبرده است، پس اگر پیشرفت نکنیم روزه گرفتن خیلی فایده ندارد.

این محقق و مؤلف سیره اهل بیت(ع) عنوان کرد: اگر نفس انسان بتواند باطن خود را تصفیه کند روایت داریم که در شب فطر ملکی ندا می‌کند که ای روزه‌داران تا این لحظه که روزه گرفته‌اید تمام گناهان شما بخشیده شده و از این پس شما زندگی جدیدی بدون گناه آغاز کنید. عید فطر هم به همین خاطر عیدی گرفته می‌شود که موفق شده‌ایم در جنگ با نفس پیروز شویم و عید فطر یعنی بازگشت به فطرت انسان.

وی ادامه داد: اما اگر روزه بگیریم و در نهایت ببینیم تمام رذایل اخلاقی ما باقی مانده و به راحتی گناه می‌کنیم به این معنی است که روزه ما روزه خاص نبوده روزه زمانی اثرگذار است که ما قدمی به خدا نزدیک‌تر شویم و در حالتی باشیم که قبل از ماه رمضان نبودیم.

پاک‌نیا در پایان گفت: اگر این کار را ادامه دهیم و در هر ماه رمضان فطرتمان را پاک کنیم با بالا رفتن سن، انسان پاک‌تری می‌شویم اما اگر این نباشد و روزه را بگیریم و سایر کارهای خود را انجام دهد معلوم است که رشد نیافته و دچار خسران شده‌ایم.  

انتهای پیام