ساده‌زیستی ارزش و فقر ضد ارزش است
گروه اجتماعی - یک پیشکسوت سیاسی و فرهنگی گفت: اسلام فقر را موقعیتی مذموم و نکوهیده دانسته و زهد و ساده‌زیستی را ارزش تلقی می‌کند، ائمه(ع) صاحب زندگی فقیرانه نبودند، بلکه به امکانات دسترسی داشتند، ولی با زهد و ساده‌زیستی زندگی می‌کردند.
سید علی نکویی، پیشکسوت سیاسی و فرهنگی در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان اظهار کرد: فقر در لغت به معنای نیاز و تهیدستی بوده و نوعی کمبود و مشکل است که طبقات پایین جامعه دچار آن می‌شوند.
وی با بیان اینکه از نظر اسلام فقر موقعیتی مذموم و نکوهیده است، افزود: از دیدگاه اسلام همه افراد باید از مواهب خدادای بهره‌مند شوند و اگر بخشی از جامعه به دلایل مختلف از این مواهب محروم شوند، جامعه دچار فقر می‌شود.
فقر دلایل فردی و اجتماعی متعددی دارد
این پیشکسوت سیاسی و فرهنگی با بیان اینکه فقر دلایل فردی و اجتماعی متعددی دارد، گفت: بخش مهمی از علت فقر به خود مردم برمی‌گردد، اگر مردم جامعه به تنبلی، سستی، خودشیفتگی، اشرافیت و اسراف عادت کنند، خود به خود دچار فقر می‌شوند و با محاسبه ساده اقتصادی متوجه می‌شویم که این خصایص و عادات خود به وجود آورنده فقر هستند. در متون دینی نیز تأکید شده است که اگر جامعه‌ای دچار تنبلی و سستی شد، قطعا دچار فقر می‌شود.
نکویی ادامه داد: در بسیاری از موارد نیز بخشی از جامعه در اثر استثمار و استعمار قدرت‌ها و افراد با نفوذ دچار فقر می‌شود، ضمن اینکه ممکن است کارفرما یا مدیر اقتصادی با سیاست‌ها و راهکارهایش عده‌ای را دچار فقر سازد.
وی تصریح کرد: پیامبر(ص) فرمودند:«كادَ الْفَقْرُ أنْ يَكُونَ كُفْراً، نزديك است كه فقر انسان را به مرحله كفر برساند». فقر نه تنها انسان را به کفر، بلکه به فساد، فحشا و ظلم نیز سوق می‌دهد و به خودی خود مذموم و مادر بسیاری از بزهکاری‌ها است.
ساده‌زیستی ارزش است، نه زندگی فقیرانه
رئیس هیئت مدیره کانون نشر فرهنگ اسلامی حسنات استان اصفهان خاطرنشان کرد: ممکن است این تصور اشتباه پیش آید که بزرگان دینی فقر را ارزش تلقی می‌کردند و زندگی فقیرانه داشتند، در حالی که فقر به معنای نداشتن و محرومیت از امکانات است و بسیاری از ائمه معصومین(ع) به امکانات دسترسی داشتند، ولی زندگی‌شان با زهد و ساده‌زیستی همراه بود؛ در واقع ساده‌زیستی یک ارزش و فقر ضد ارزش است، ساده‌زیستی ناشی از کنترل عمیق فرد بر خود و درست مصرف کردن و فقر به معنای محرومیت می‌باشد.
وی با اشاره به راهکارهای اسلام برای ریشه‌کن ساختن فقر در جامعه گفت: هر فرد باید تلاش و کوشش کرده و در کار جدیت داشته باشد تا از فقر دور بماند. حاکمان و زمامداران جامعه نیز باید مثل مردم زندگی کنند و در بند اشرافیت و تجمل نباشند و همچنین منابع مورد نیاز جامعه را تأمین کنند. راهکار دیگر به عدالت اجتماعی برمی‌گردد، یعنی کسانی که از مواهب الهی بهره‌مندند، بخشی از امکاناتشان را در اختیار افراد دیگر قرار دهند. حاکمان جامعه باید از زمامداری و حاکمیت حضرت علی(ع) الگو گرفته و نحوه رفتار با مردم را بیاموزند تا جامعه دچار فقر نشود. انفاق نیز از دیگر راهکارهای برون‌رفت از فقر است.
انتهای پیام
