موجودات عالم برای حمد خدا شعور مرموز دارند
گروه معارف - یک محقق و پژوهشگر قرآن گفت: براساس دیدگاه علامه طباطبایی، موجودات عالم برای حمد خدا شعور مرموز دارند که ما از آن بی‌خبر هستیم.
حجت‌الاسلام حمید الهی‌دوست، در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، در رابطه با حمد و تسبیح خداوند اظهار کرد: خداوند دارای صفاتی مانند علم، قدرت، حیات و غنا است، خداوند غافرالذنوب و اطعام دهنده می‌باشد و تمام این صفات در ذات او وجود دارد و ما به خاطر این صفات او را حمد می‌کنیم، در واقع تسبیح خداوند، یعنی خداوند را از تمام صفات نقص و بد پاک می‌شماریم.
وی با بیان اینکه سپاس با حمد و تسبیح متفاوت است، ادامه داد: سپاس یعنی شکر کردن خداوند، اما حمد یعنی تعریف کردن از خدا و او را به بزرگی یاد کردن به خاطر تمام صفات نیکی که دارد. در آیه 180 سوره اعراف آمده است: «وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْني...؛ نیکوترین نام ها که بیانگر کمال مطلق و پیراستگى از هر کاستى است از آنِ خداوند است»؛ در آیه 27 سوره روم نیز آمده: «... لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلي...؛ اعلی هر صفت نیک را خداوند دارا است».
تسبیح یا تنزیه خداوند، به معنی او را از هر صفت بدی دور دانستن است
این محقق و پژوهشگر قرآن با اشاره به آیه 44 سوره اسراء گفت: در این آیه آمده است: «تُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فيهِنَّ وَ إِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبيحَهُمْ...؛ آسمان‌هاى هفتگانه و زمین و هر که در آنهاست او را تسبیح مى‌گویند، و هیچ چیزى نیست مگر این که خدا را همراه با ستایش او تسبیح مى‌گوید، ولى شما تسبیح آنها را درنمى‌یابید»، تسبیح یا تنزیه خداوند متعال، به معنی او را از هر صفت بدی دور دانستن است.
الهی‌دوست خاطرنشان کرد: بعضی از مفسرین در تفسیر آیه 44 سوره اسراء عقیده دارند که تسبیح گفته شده در این آیه یک تسبیح تکوینی است، یعنی از روی شعور و عقل و اختیار نیست، بلکه تکوینا همه موجودات با زیبایی و ظرافت و نظم خود خداوند را حمد می‌کنند.
موجودات نوعی شعور مرموز دارند
وی با اشاره به نظر علامه طباطبایی در تفسیر المیزان تصریح کرد: ایشان عقیده دارند که تسبیح موجودات از روی شعور و آگاهی است، چراکه در ادامه همین آیه گفته شده که شما تسبیح آنها را درک نمی‌کنید. این که هر موجودی با زیبایی و نظم خود خداوند را تسبیح می‌گوید، موضوع قابل فهمی برای ما است، در حالی که آیه می‌فرماید ما تسبیح آنها را متوجه نمی‌شویم؛ پس موجودات نوعی شعور مرموز دارند که ما از آن بی‌خبر هستیم.
الهی‌دوست در خصوص بعضی آیه‌های مربوط به قیامت گفت: در آیه 4 سوره زلزال آمده است:« يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها؛ آن روز زمین خبرهاى خود را بازگوید و بر اعمال انسان‌ها گواهى دهد»، آیه 65 سوره یس می‌گوید: «الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلي أَفْواهِهِمْ وَ تُکَلِّمُنا أَيْديهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِما کانُوا يَکْسِبُونَ؛ آن روز بر دهان‌هایشان مهر خموشى مى‌زنیم و اعضایشان را به سخن درمى‌آوریم; دست‌هایشان با ما سخن مى‌گویند و از گناهانى که به وسیله آنها انجام شده است به ما خبر مى‌دهند، و پاهایشان نیز به گناهانى که فراهم آورده‌اند، گواهى مى‌دهند».
موجودات، باطنی آگاه و با شعور دارند
مدیر گروه تفسیر و علوم قرآنی مرکز آموزش‌های تخصصی حوزه علمیه اصفهان تاکید کرد: در آیه 21 سوره فصلت نیز خداوند فرموده است: «... لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنا قالُوا أَنْطَقَنَا اللَّهُ الَّذي أَنْطَقَ کُلَّ شَيْءٍ...؛ چرا بر ضدّ ما گواهى دادید؟ مى‌گویند: همان خدایى که همه چیز را ناطق ساخته ما را به سخن درآورده است»؛ این آیات نشان می‌دهد که خداوند همه چیز را به سخن در می‌آورد که نشان می‌دهد موجودات، باطنی آگاه و با شعور دارند که برای ما مخفی است.
وی اضافه کرد: بشر امروزه نوعی چشم الکترونیک درست کرده است که می‌تواند صوت و تصویر را گزارش کند. حال وقتی یک وسیله بدون عقل که ساخت انسان است می‌تواند شاهد و ناظر باشد، خداوند بزرگ هم می‌تواند چنین کاری را درمورد موجودات عالم انجام دهد.
انتهای پیام
