منجى در کلام امام حسین علیه السلام
کد خبر: 3748661
تاریخ انتشار : ۳۰ شهريور ۱۳۹۷ - ۱۳:۱۰

منجى در کلام امام حسین علیه السلام

گروه اندیشه _ در این یادداشت اوصاف منجى و موعود منتظر در کلامِ امام حسین(ع) می پردازیم.

شیخ فرات بن ابراهیم در تفسیرِ خود (۱) روایت کرده که جنابِ باقرعلیه السلام فرمود: حارث اعور، به حسین علیه السلام عرض کرد: یابن رسول اللَّه! فداىِ تو شو! مرا از قولِ خداوند در کتابِ خود «وَالشَّمْسِ وَ ضُحیها» (۲) خبر د!
فرمود: «واى بر تو اى حار! این محمّد، رسولِ خدا صلى الله علیه و آله و سلم است.»
گفتم: فداى تو شوم! مرا از قولِ خداوند «وَالْقَمَرِ إِذا تَلیها» خبر ده!
فرمود: «این امیرالمؤمنین، على بن ابى طالب علیه السلام است که بعد از محمّدصلى الله علیه و آله و سلم آمده است.»
گفتم: از قولِ خداوند «وَالنَّهارِ إِذا جَلَّیها» خبر ده!
فرمود: «این قائم است از آل محمّدعلیهم السلام که زمین را از عدل و داد پُر کند.»
امام حسین علیه السلام در حدیثى طولانى پیرامونِ ظهورِ حضرت حجّت علیه السلام به اصحابش فرمود: «ثمّ إنّ اللَّه یخرج من مسجد الکوفة عیناً من دهن وعیناً من ماء وعیناً من لبن؛ (۳) سپس خداوند از مسجد کوفه چشمه اى از روغن و چشمه اى از آب و چشمه اى از شیر بیرون مى آورد.»
۱ حسین علیه السلام درباره ظهورِ امام زمان علیه السلام فرمود: «احسان و انفاق کنید، سوگند به خدایى که دانه را شکافت و انسان را آفرید! روزى فرا مى رسد که دیگر براىِ انفاق یک درهم و یا یک دینار به مستحق محلّى پیدا نشود.» (۴)
۲ سعد بن محمّد از عیسى خشّاب نقل مى کند: به حسین بن على علیهما السلام گفتم: آیا صاحبِ این امر تو هستى؟
فرمود: «لا، ولکن صاحب هذا الأمر الطرید الشرید الموتور (۵) بأبیه المکنّى بعمّه، یضع سیفه على عاتقه ثمانیة أشهر؛

(۶) نه، و لکن صاحبِ این امر، فرارى رانده شده و دور افتاده و پایمال شده حقّ قصاص خونِ پدر و مخفى شده از ترس است که هم کُنیه عمویش مى باشد و شمشیرش را هشت ماه به دوش مى گذارد.»
امام حسین علیه السلام فرمود: «إنّ لصاحب هذا الأمر غیبتان: إحداهما تطول حتّى یقول بعضهم مات وبعضهم قتل وبعضهم ذهب، ولایطّلع على موضعه أحد من ولیّ ولا ... إلّا المولى الّذی یلی أمره؛ (۷) همانا براىِ صاحب این امر دو غیبت خواهد بود، یکى طولانى مى شود، به گونه اى که بعضى گویند: از دنیا رفته، برخى دیگر گویند: کشته شده است و بعضى گویند: رفته است. به محل زندگى اش، هیچ کس از دوست و غیر دوست، مطّلع نشود، مگر خدمتکارى که به کارهایَش رسیدگى مى کند.»
۳ امام حسین علیه السلام فرمود: «قآئم هذه الأمّة التاسع من ولدی صاحب هذا الأمر وهو الّذی یقسّم میراثه وهو حیّ؛ (۸) قائمِ این امّت، نهمین نفر از اولاد من صاحب این امر است. او کسى است که میراثش را در حالِ زنده بودن تقسیم مى کنند.» (۹)
۴ امام حسین علیه السلام فرمود: «أما أنّ الصابر فی غیبته على الأذى والتکذیب، بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدی رسول اللَّه صلى الله علیه و آله؛ (۱۰) آگاه با! شکیبایان بر اذیّت و تکذیب در زمانِ غیبتِ امام زمان علیه السلام به منزله شمشیرزنان (راه خدا) در پیش روى رسول خدا صلى الله علیه و آله هستند.»
۵ از امام حسین علیه السلام سؤال شد: آیا مهدى علیه السلام متولّد شده است؟ فرمود: «لا، لو أدرکته لخدمته أیّام حیاتی؛ (۱۱) نه، اگر او را درک مى کردم (و مى دیدم) روزهاىِ عمرم رادر خدمت او مى بودم.»
۶ دراحتجاج (۱۲) از امام حسین علیه السلام روایت شده است که در ضمنِ حالاتِ امام زمان علیه السلام فرمود: «خداوند عمرِ آن حضرت را طولانى مى کند، آن گاه او را به قدرتِ خود همچون جوان، حدود چهل ساله، ظاهر مى کند و این براى آن است که بدانند خداوند بر همه چیز قادر است. (۱۳)
۷ امام حسین بن على علیهما السلام فرمود: «از ما دوازده مهدى است، اوّلِ ایشان، امیرالمؤمنین، على بن ابى طالب علیه السلام و آخرِ ایشان نُهم از فرزندانِ من است و اوست قائم به حقّى که خداوند به او، زمین را بعد از مردن زنده کند و خداوند به او دین را بر همه دین‌ها غالب کند هرچند مشرکین نخواهند؛ براىِ او غیبتى است که در آن جمعى برگردند.» (۱۴) و سیزده حدیث دیگر به همین مضمون.
۸ امام حسین علیه السلام فرمودند: «مهدى عجّل اللَّه تعالى فرجه الشّریف را با سکینه و وقار، شناختِ حلال و حرام، نیازِ همگان به او و بى نیازىِ او از همه خواهید شناخت.» (۱۵)

۹ امام حسین علیه السلام فرمود: «امام زمان علیه السلام از نظر‌ها پنهان است تا کسى او را به بیعت خود نخواند، و او زیر پرچم هیچ رهبر ناشایستى نرود.» (۱۶)

۱۰ امام حسین علیه السلام فرمودند: هنگامِ ظهور، منادىِ آسمانى به نام مهدى علیه السلام ندا مى کند که همه اهل مشرق و مغرب آن ندا را مى شنوند. (۱۷)

۱۱ از حسین بن على علیه السلام روایت شده که فرمود: رسول اللَّه صلى الله علیه و آله به على علیه السلام فرمود: «من به مؤمنین از خودشان به خودشان سزاوارترم، پس تو اى على از مؤمنین به خودشان سزاوارترى، پس بعد از تو، حسن سزاوارتر است به مؤمنین از خود
captcha