جایگاه جمال و تجمل در اسلام
گروه معارف ـ مدرس حوزه علمیه گفت: در روایتی آمده است: اِنّ الله جمیلُ و یِحِّبُ التّجّمُل؛ خداوند زیبایی و زیباگرایی را دوست دارد؛ همین تعبیر گاهی دستاویزی برای تجمل‌گرایی در زندگی برخی افراد است در صورتی که تجمل در این روایت به معنای امروزی آن نیست.
منصوره شریفی، مدرس حوزه خواهران در گفت‌وگو با ایکنا از قم، گفت: در اسلام، روایات متعددی در رابطه با زیبایی و آراستگی وجود دارد و بسیار بر این امر تاکید شده است؛ چنانکه در روایتی آمده است: «اِنّ الله جمیلُ و یِحِّبُ التّجّمُل» به این معنا که خداوند زیبایی و زیباگرایی را دوست دارد.
وی با تأکید براینکه عبارت تجمل در این روایت به معنای تجمل‌گرایی در کاربرد امروز نیست، تصریح کرد: تجمل در روایت مذکور، به معنی خود را آراستن و خود را زیبا کردن است؛ ائمه(ع) نیز بر این امر تأکید داشته و اغلب لباس زیبا و آراسته می‌پوشیدند؛ البته طبق روایات در میان امامان معصوم(ع)، حضرت علی(ع) از لباس‌ها و جامه‌هایی که در نهایت سادگی و در سطح فقرای جامعه بود، استفاده می‌کردند.
این مبلغ حوزه علمیه خواهران گفت: علت ساده‌پوشی امیرمؤمنان این بود که در راس حکومت قرار داشتند و رعایت حال مستمندان را می‌کردند؛ اما آراستگی ظاهری امامان دیگر از جمله امام حسن(ع) و امام حسین(ع) جزء سیره آن بزرگواران بوده است.
شریفی یادآوری کرد: طبق روایات، پیامبر اکرم(ص) نیز بسیار بر زیبایی و آراستگی تأکید داشتند و در رابطه با ایشان آمده است، لباسی می‌پوشیدند که رنگ آن متناسب با رنگ صورت ایشان باشد؛ سیره امام محمدباقر(ع) نیز بر شیک‌پوشی و آراستگی ظاهری بود و این مسئله در برخی موارد به‌دلیل اخباری که از زهد امیرالمؤمنین(ع) رسیده بود ، موجب اعتراض شیعیان می‌شد.
وی تصریح کرد: امام محمدباقر(ع) در پاسخ به برخی از این اعتراضات می‌فرمودند برای جلب نظر مردم به دین باید ظاهر آراسته ما اهل بیت(ع) حفظ شود؛ در زمان انتقال حکومت از بنی امیه به بنی‌عباس، مردم دچار تشّتت آراء شده اند و ظاهر آراسته اهل بیت(ع) در جلب نظر مردم نسبت به دین واقعی، رسالت پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) بسیار مؤثر بوده است.
این مبلغ حوزه علمیه خواهران تاکید کرد: در رابطه با امام زمان(عج) نیز در روایات آمده است که در زمان ظهور حضرت صاحب‌الزمان(عج) با اینکه فقر به شدت کاهش می یابد به صورتی که کسی مستحق دریافت زکات باشد، یافت نم یشود اما به علت آنکه صفت زهد فی نفسه فضیلت است، ایشان نیز همچون حضرت علی(ع) به ساده ترین شکل ممکن لباس می پوشند و زندگی می کنند؛ رعایت فضیلت زهد در زندگی سایر ائمه هدی نیز مشهود است اما این زهد نه در مقابل دیدگان مردم، بلکه در زندگی شخصی‌شان بود.
شریفی با اشاره به اینکه دین ما دین زیبایی است، گفت: امام رضا(ع) در این رابطه می‌فرمایند: اگر مردم زیبایی‌های کلام ما را درک می کردند، قطعا به دنبال ما می آمدند و اینکه امروزه، تبعیت مردم از ائمه(ع) کاهش یافته است به همین دلیل است که مردم آن طوری که شایسته است، ائمه(ع) را نشناخته اند و کلام زیبا و کاملشان را درنیافته‌اند.
وی با تاکید بر اهمیت زیبایی ظاهری و باطنی در اسلام، بیان کرد: طبق روایت امیرالمؤمنین(ع) یکی از صفات مومن این است که هنگام نزاع نیز به زیبایی منازعه می‌کند؛ به این معنا که مومن، فضیلت های خود را حتی در زمان دعوا و نزاع، کنار نمی گذارد و خشم باعث نمیشود که او دست و زبان خود را به آنچه در شان او نیست بیالاید؛ ازدیگر صفات مومن نیز آن است که زمانی که با شخصی روبرو می شود چنان با خوشرویی و چهره باز برخورد می کند که گویی می خواهد خبر خوشی را به او بشارت دهد.
این مبلغ حوزه علمیه خواهران خاطرنشان کرد: پیامبر(ص) و ائمه(ع) بر آراستگی، آرایش و پیراستگی زن در منزل ، بسیار تاکید داشتند تا جایی که آرایش زن و رنگ داشتن ناخن او را در منزل، از وظایف او می دانستند؛ در روایات آمده است که زن باید گردن بند بیاویزد هرچند که آن گردن‌بند، یک نخ باشد که همین امر، اهمیت آراستگی زن مسلمان را می‌رساند و البته این سفارش‌ها با رعایت حجاب و حیا مقابل نامحرمان که از مهمترین واجبات یک زن مسلمان است، کمترین منافاتی ندارد.
وی با اشاره به داستانی در زمان امام محمدباقر(ع) گفت: در آن زمان، شخصی از شیعیان و اصحاب امام باقر(ع)، با توصیف ویژگی ها و صفات ائمه اطهار به ویژه امام محمدباقر(ع) یکی از مخالفان ائمه(ع) را به تشیع دعوت کرد، آن فرد پس از تشرف به مذهب شیعه، روزی به خانه امام باقر(ع) رفت تا با ایشان ملاقات کند.
شریفی ادامه داد: هنگامی که آن مرد، امام محمدباقر(ع) را با لباسی بسیار آراسته و ظاهری زیبا دید، ناراحت شد و از نزد امام برگشت، چراکه توقع چنین امری را از ایشان نداشت؛ در روایت آمده است که آن روز، امام باقر(ع) لباسی پوشیده بودند که به رنگ شکوفه‌های بهاری بود، محاسن و موهای آن حضرت بسیار آراسته و لباس ایشان معطر بود.
وی بیان کرد: امام محمدباقر(ع) در آن روز، به صحابی خود فرمودند: آن شخص را فردا هم به نزد من بیاور؛ صحابی امام، آن مرد را دوباره و با اصرار زیاد(چرا که آن مرد دوست نداشت دوباره به محضر امام برود) به نزد ایشان برد و مرد این بار مشاهده کرد که حضرت، بسیار ساده لباس پوشیدند و بر حصیر ارزان قیمتی نشسته‌اند، در این هنگام امام باقر(ع) به آن مرد فرمودند: روز گذشته تو مرا بسیار آراسته دیدی، آن جا منزل همسرمن بود و من به خاطر همسرم چنین لباس زیبا و آراسته ای به تن کرده بودم، همانطور که همسرم برای من آرایش کرده و لباس زیبا می پوشد، من هم به خاطر او باید آراسته باشم.(با این کار امام هم درس همسرداری به او دادند و هم ذهنیت او را اصلاح کردند).
این مبلغ حوزه علمیه خواهران، در پایان بیان کرد: تمامی ائمه(ع) در هر شرایطی بر پاکیزگی، زیبایی و آراستگی تاکید داشتند به طوری که امام حسین(ع) نیز در روز عاشورا محاسن مبارکشان رنگ داشت، البته امیرالمؤمنین(ع) موی سر مبارکشان را هم تا آخر عمر خضاب نکردند و در عزای پیامبر باقی ماندند و این نبود مگر به خاطر مخالفت دائمی با غصب خلافت و انحراف اسلام واقعی از آنچه خداوند بر پیامبرش نازل کرده بود.
شریفی گفت: امروزه روحانیون بیش از گذشته وظیفه دارند که زیبایی های اسلام ناب را به جوانان برسانند و البته جوانان، خود نیز وظیفه دارند با استفاده از امکاناتی که در اختیار دارند ، شناختشان از دین زیبای اسلام را کامل کنند.
انتهای پیام
