به گزارش
ایکنا؛ در نوبت عصر پانزدهمین همایش بینالمللی بانوان قرآن پژوه که روز گذشته در تالار قدس کتابخانه مرکزی حرم مطهر امام رضا (ع) برگزار شد، میزگردی جهت بزرگداشت مرحوم حجتالاسلام والمسلمین احمد احمدی، دبیر چهاردهمین دوره این همایش و با حضور حجتالاسلام ذبیحی، رئیس سازمان سمت، احمد مسجدجامعی، عضو شورای شهر تهران، حجتالاسلام محمدعلی مهدویراد، وحید احمدی و حجتالاسلام محمد عبداللهیان برگزار شد و هر یک درباره شخصیت علمی و دستاوردهای دوران حیات مرحوم احمدی به ارائه سخن پرداختند.
در آغاز این میزگرد حجتالاسلام محمدعلی مهدویراد به ارائه سخنان خود پرداخت و اظهار کرد: اولین ویژگی مرحوم احمدی اخلاص او بود. ویژگی دوم ایشان سوز او بود، ایشان با همه وجودش میسوخت. من یک زمانی و در دوره فعالیتم در دانشگاه قصد برگشت به حوزه را داشتم، اما ایشان چند دقیقهای با من صحبت کردند و گفتند برای چه میخواهی برگردی؟ میخواهی برگردی حوزه چه کار کنی؟ حرفهایی زدند که من قانع شدم و گفتم میمانم و جایی نمیروم. این سوز را علاوه برآنکه خودش داشت، انتقال هم میداد. بر انحرافات و تحریفات و همچنین بر فرازها و فرودهای ناهنجار میسوخت.
وی با بیان ویژگی دیگر مرحوم احمدی و اتقان و احسان داشتن ایشان، ادامه داد: به لحاظ علمی وقتی صحبت میکردند و در حین صحبت عربی حرف میزدند، هیچ غلطی در اعراب نداشتند. اگر ما همین را یاد میگرفتیم برای زندگیمان بس بود. هرگز باری به هر جهتگیری نمیکردند. این پیام مهمی است که ما ساده از آن گذشتیم. قرآن به صراحت میگوید آنچه را که نمیدانید و اطلاع دقیق ندارید پیروی نکنید. اجرا بعد از آگاهی است، اگر مدیریت بلد نیستی قبول نکن، کرسی علمی دعوت شدی اگر بلد نیستی نرو. از مرحوم احمدی برای حضور در فرهنگستان دعوت کردند تا در مورد لغزشهای قرآن صحبت کنند. چند آیه را آورده بودند و با چه ظرافتی آیه را میشکافتند و ترجمههای غلط را ذکر میکردند.
مهدویراد عشق به اهل بیت (ع) را اکسیری در وجود ایشان دانست و گفت:، چون ایشان اخلاص داشت، اهل ریا نبود. به معنای واقعی کلمه عالم عامل رسالتگذار نیک اندیش پاک سرشت بود و از خودخواهی و این طیف عناوین به دور بود.
روحانی مانند احمدی کم داریم
در ادامه این میزگرد، حجتالاسلام ذبیحی، رئیس سازمان سمت، به بیان خاطرات خود از زمان حیات و پس از مرگ مرحوم احمدی اشاره و تاکید کرد: ایشان انصافا روحانی متفاوتی بود و با تمام قدرت شهادت میدهم ما روحانی مانند احمدی خیلی کم داریم. از زرق و برق و از تجملات دنیا به دور بود و طبیعی است کار کردن با چنین آدمی بسیار دشوار است. بعضی دوستان سمت شوخی میکنند و میگویند روز قیامت از ما میپرسند در کجا کار میکردید و اگر بگوییم در سمت کار میکردیم، میفرمایند شما به حساب و کتاب نیاز ندارید بروید بهشت.
وی ادامه داد: سختگیری، دقت، امانت داری، تعهد از دیگر ویژگیهای بارز شخصیت ایشان بود. شاید بهترین چیزی که از ایشان شنیدم و خوب است برای شما عرض کنم این است که خدمت آیتالله جوادی بودیم و گفتم حضرت استاد نکتهای از شما شنیدم میتوانید دوباره نقل کنید. فرمودند: چی شنیدید؟ گفتم که فرزند شما به من گفته شما دکتر احمدی را جزء محکمات روحانیت خواندید، فرمودند: واقعا همین طور است، ایشان قابل استناد بود.
ادامه میزگرد با سخنان وحید احمدی، فرزند مرحوم احمدی ادامه یافت. وی درباره تفاوت پدرش در زمینههای متعدد سخن گفت و اظهار کرد: اگر این را باز کنیم، برای حوزه بانوان هم از جنبههای مختلف روشن خواهد شد. ایشان از چند جنبه متفاوت بود و مهمترین آن جامعالابعاد بودن ذهنی ایشان در زمینههای سواد علمی، فلسفی، قرآنی و تسلط بر زبانهای متعدد عربی، فارسی، انگلیسی و آلمانی بود. ایشان فردی دنیادیده بودند. بسیاری از عالمان را داریم که در قم هستند، اما ارتباط با مجامع مختلف تا این حد و ارتباط مستقیم را کمتر دارند. ایشان علاوه بر حوزه با دانشگاه ارتباط خوبی داشتند. آدمهایی که هم حوزه قبولشان داشته باشد و هم دانشگاه کم هستند.
مرحوم احمدی از محکمات حوزه بودند
وی افزود: وقتی آیتالله جوادی میفرمایند: ایشان از محکمات حوزه هستند، یعنی معیار و شاخصی بودند برای اینکه در متشابهات به ایشان رجوع شود. در دانشگاه هم همینطور بود و ایشان در فرهنگستانها از نظر علمی مورد وثوق بود. این چهرهای است از زعمای دانشگاه و حوزه که جایگاه خود را دارد و میتواند اثرگذار باشد.
احمدی افزود: دلسوختگی و خضوع ایشان و توجه به عرفان حائز اهمیت بود. وقتی در سفریو در کنار حضرت علامه طباطبایی به اروپا میروند در آنجا از علامه میپرسند: آیا حالا که از نزدیک اروپا و فرهنگ آن را میبینید هنوز هم فکر میکنید ما از طریق فقه و روشهای دیگر میتوانیم بر اروپا تاثیر بگذاریم؟ که علامه میگویند ما از طریق عرفان میتوانیم تاثیرگذار باشیم.
وی افزود: باید در نظر بگیریم که علمای حوزوی و دانشگاهی ما در هر شرایط اجتماعی که پیش میآید حریمی برایشان ایجاد میشود، اما ایشان حریمی برای خود قائل نبود. نگرش ایشان به حوزه علوم انسانی و قرآن اینگونه بود که بتوانیم در توانمندسازی و انجام کار اساسی و ایجاد تحول در نظام فرهنگی جامعه خودمان به خصوص در طبقه و قشر بانوان اهتمام داشته باشیم. حضور ایشان در همین مجامع هم به لحاظ دیدگاه نهادسازی و اثرات اجتماعی بود.
فرزند مرحوم احمدی به برخی اقدامات پدر خود اشاره کرد و افزود: ایجاد تحول ساختاری و انسانی و محتوایی در حوزه علوم انسانی سازمان سمت دانشگاه تربیت مدرس، مشارکت در ستاد انقلاب فرهنگی و نقش آفرینی در آنجا و شورای تحول آموزش و پرورش در زمره فعالیتهای ایشان است.
وی افزود: تاکنون بیش از دو هزار و ۵۰۰ عنوان کتاب در زمینه علوم انسانی با همکاری حوزه و دانشگاه از سوی سازمان سمت منتشر شده، تربیت علوم انسانی و همچنین ساختارسازی و تبیین محتوا از مسائل مورد توجه ایشان بوده است.
در ادامه این میزگرد، احمد مسجدجامعی با بیان اینکه این اولین سالی است که همایش بانوان قرآن پژوه بدون حضور ایشان برگزار میشود، اظهار کرد: آقای احمدی یک ویژگی خاص داشت و آن سوزی بود که نسبت به آحاد جامعه داشتند. بیتفاوت نبودند و اگر برای برطرف ساختن و کاهش درد اجتماعی و فردی کاری از دستش بر نمیآمد همه شئونات را کنار میگذاشت. من ۱۰ سال در شورای فرهنگی عمومی مسئولیت داشتم و ایشان از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی بود. یکبار یک بحثی درباره خودسوزی دختران مطرح شد که یک مشکل در بعضی نقاط کشور است، خیلی وحشتناک است که دختر جوانی که باید امید به آینده و زندگی داشته باشد، خود را بسوزاند. این مسئله نسبتی با تخصصهای دکتر احمدی برقرار نمیکرد، نه با فلسفه غرب پیوند دارد و نه به فلسفه شرق مربوط است، اما در این مقام که قرار داشتند از همه حیثیت خود برای حل این مسئله بهره گرفتند. ایشان گفت: یک گروه تشکیل دهید و من مسئول آن باشم. اما چرا ایشان؟ چون اگر به راه حلی نمیرسیدیم ایشان میتوانست از حوزه ارتباطات خود استفاده کند و برای رسیدن به راه حل این کار را میکرد. ایشان عملا تدریس را کنار گذاشت و دانشجویان رشتههای علوم اجتماعی و روانشناسی ایشان کارشناس آنها شد و جلسه تشکیل میداد تا راه حلی برای این موضوع پیدا کند.
وی ادامه داد: باید دید محصول این همایشها و برنامهها کجا باید ظهور و بروز داشته باشد؟ گفته میشود در دادگاهها چند میلیون پرونده داریم و اگر هر پرونده دو طرف داشته باشد، ما چند نفر داریم که کارشان به جایی رسیده است که به دادگاه مراجعه میکنند؟ باید ببینیم چقدر توانستهایم کار قرآنی را در جامعه بسط دهیم و زندگی قرآنی را ترویج کنیم. همه چیزی که باعث تمایز و تفاوت مرحوم احمدی با سایرین است این بود که همه چیز را کنار میگذاشت و این کار را میکرد و وجه بارزی در زندگی ایشان بود.
این عضو شورای شهر تهران گفت: این فهم و حس قرآنی در یک جایی باید ظهور و بروز داشته باشد و این مسئله به دکتر احمدی جذابیت میداد. در هر حال آثار گسترده و وسیع قرآنی باید یک جایی به درد بخورد. محور فعالیت ایشان قرآن بود و به ارتقای علم کمک میکرد. ضرورت زندگی در جهان امروز و تاثیرگذاری همین است که از اتفاقات اطرافمان غفلت نکنیم.
انتهای پیام