سید محمد حسینی، منتقد سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار
ایکنا فیلم سینمایی «بمب» را اثری متوسط توصیف کرد و گفت: بمب یک عاشقانه ساخته جدید پیمان معادی در مقام کارگردان، فیلمی در حوزه سینمای دفاع مقدس است با این تفاوت که در این اثر سعی شده قصهای عاشقانه روایت شود. در این فیلم سعی دارد تلخیهای جنگ را در کنار همبستگیهای اجتماعی نشان دهد. بمب نکته آنچنان فوقالعادهای برای بیان ندارد و داستان آنهم از نگاه من استحکام لازم را ندارد.
وی افزود: شاید این احساس تا حدی نشئتگرفته از تبلیغاتی بود که قبل از نمایش برای فیلم به وجود آمد، به همین جهت وقتی فیلم را تماشا میکنیم با شاهکاری که در انتظارش بودیم مواجه نمیشویم، بلکه کاری متوسط رو به پایین را میبینیم که تنها تبلیغات وسیعی برایش صورت گرفته است. همچنین برخی از موضوعات در فیلم به شکل غیرمتعارفی غلو شده نشان داده میشود برای مثال شخصیت مدیر مدرسه که سیامک انصاری آن را بازی میکند به نظرم بیشازحد افراطی بود، هرچند کیفیت فنی بازی او زیبا و دلنشین است.
لیلا حاتمی، ناجی بمب شد حسینی با تحسین بازی لیلا حاتمی تأکید کرد: بازی لیلا حاتمی در این اثر خیرهکننده است، بهنحویکه اگر بازی او در فیلم نبود شاید فیلم نابود میشد، بنابراین بیراه نیست اگر بگویم فیلم بیش از اینکه بر روی فیلمنامه و کارگردانی بچرخد به بازیگری اتکا دارد، اما بازهم میگویم با توجه به اینکه این اثر نگاه جدیدی به دفاع مقدس دارد اتفاقی خوب رخ داده است، اما توقع نداشته باشید آن را یک شاهکار سینمایی بنامیم.
وی درباره دیگر نقشهای بمب نیز چنین اظهارنظر کرد: پیمان معادی بازی خوبی در فیلم نداشت، او نتوانست هماندازه نام خود در این کار نقشآفرینی کند، حتی میتوان گفت شخصیت او از فیلم قابلحذف بود. شاید دلیل این مسئله تا حدودی به بازی خیرهکننده لیلا حاتمی نیز مربوط شود که قدرت وی در بازی بهنوعی نقش معادی را تحت تأثیر قرار داد. درباره نقش سیامک انصاری هم باید بگویم معادی تصمیم درستی برای انتخاب وی گرفته است، زیرا وجه طنزی که او به کار میداد هم لحظات شیرینی در فیلم به وجود میآورد هم اینکه مانع بروز یک روند یکنواخت در فیلم بود.
مدیر بخش اسلام هراسی و ایران ستیزی در سینمای غرب جشنواره فیلم مقاومت ادامه داد: درباره نقش حبیب رضایی چندان حرفی نمیتوان زد، چون این شخصیت قوام لازم را ندارد، اما باید از بازی بسیار خوب بازیگر نوجوان فیلم هم به نیکی یاد کنم.
فضاسازی بمب از تهران دهه ۶۰، خیرهکننده استوی درباره مسائل تکنیکی بهویژه فضاسازی که در فیلم انجامشده، چنین توضیح داد: از نگاه تکنیکی و فنی انصافاً این اثر کیفیت خوبی داشت، یعنی هیچ منتقدی نمیتواند از فرم کار ایراد چندانی بگیرد بهویژه در حوزه طراحی صحنه و لباس اتفاقات خوبی در فیلم رخ داده است. در صحنههای باز فیلم، کوچکترین تصویری از زندگی دهه ۹۰ در تصاویر مشاهده نمیشود. این اتفاقی نکتهای نیست که بخواهیم بهراحتی از کنار آن بگذریم، چراکه در شرایط فعلی تهران، هیچ نشانی از دهه شصت سال پیش وجود ندارد، بنابراین وقتی کارگردانی بتواند بدون کوچکترین اشتباهی تصویری درست از آن زمان را به تماشاگر ارائه دهد کارش را بهخوبی انجام داده است.
حسینی با بیان اینکه نام بازیگران این فیلم به موفقیت فروش آن کمک بسیار کرد، گفت: به نظرم بازیگران این فیلم به فروش این فیلم کمک کردند. بهویژه نام پیمان معادی و لیلا حاتمی میتواند بسیاری از علاقهمندان حرفهای را به سینما جذب کند. همچنین نقشآفرینی زیبای سیامک انصاری هم در این میان خالی از لطف نبود. مطلب دیگری که به نظرم به استقبال مخاطبان از فیلم کمک کرد، فضای جدیدی بود که بمب پیش روی تماشاگر قرار میداد. سالها بود در سینمای دفاع مقدس شاهد اتفاقات تکراری بودیم اما در این فیلم وقایع تکراری مشاهده نمیشود. این موضوع بیانگر آن است که اگر به سینمای دفاع مقدس به درستی بپردازیم هنوز هم مخاطبان فراوانی برای استقبال از آن داریم.
وی در پایان تأکید کرد: شاید این سؤال در ذهن برخی پیش آید بمب را باید با ظرفیت فیلمهای موجود سینمای ایران مقایسه کرد، اگر ملاک این امر باشد باید نمرهای مثبتی به اثر دهیم، اما نکته اینجاست هر فیلم شرایط خود را در تولید دارد که قابل قیاس با دیگری نیست. بمب باید هماندازه نام و اعتبار خود سنجیده شود، به همین جهت آن را فیلمی متوسط رو به پایین میدانم. فیلمهایی نظیر بمب باید بازهم ساخته شود، چون ساخت فیلمهای متوسط سینمای ایران را به نقطه آرمانی نزدیک میکند، اما کارهای ضعیف و شعاری سینمای دفاع مقدس را حاشیهنشین خواهد کرد.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام