صندوق‌های سرمایه‌گذاری از منظر کمیسیون بورس و اوراق بهادار

به گزارش ایکنا، در چکیده این گزارش می‌خوانیم: امروزه صندوق‌های سرمایه‌گذاری به عنوان یکی از راه‌های سرمایه‌گذاری وجوه مازاد خانوارها و نهادهای مالی همچون صندوق‌های بازنشستگی در کنار سایر روش‌های سرمایه‌گذاری همچون ارز، سپرده بانکی، سرمایه‌گذاری مستقیم در سهام شرکت‌ها، سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات و... از جذابیت بالایی برخوردار است. آمارها نشان می‌دهد که در کشورهای دارای اقتصاد بازار پایه همچون آمریکا، بخش اعظم ثروت خانوارها به صندوق‌های سرمایه‌گذاری اختصاص یافته و خانوارها منابع مازاد خود را بیشتر در این بخش سرمایه‌گذاری می‌کنند. در این گزارش ابتدا تعریف صندوق‌های سرمایه‌گذاری، سازوکار و ویژگی‌های آن بیان شده است. سپس انواع این صندوق‌ها معرفی و آمارهایی از وضعیت این صندوق‌ها در ذکر شده است. در پایان نیز انواع راهبردهای سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها و انواع طبقه در آن‌ها تعریف شده است.

در مقدمه این گزارش آمده است: امروزه سرمایه‌گذاران در کشورهای مختلف به منظور سرمایه‌گذاری وجوه مازاد خود، گزینه‌های متعددی چون سرمایه‌گذاری در بانک‌ها، خرید بیمه‌نامه‌های عمر و سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه را در اختیار دارند. از میان این گزینه‌ها، سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه از تنوع زیادی برخوردار است. به عنوان مثال، سرمایه‌گذاران متهور و حرفه‌ای بازار سرمایه، وجوه مازاد خود را عمدتاً به طور مستقیم در پرتفویی از سهام شرکت‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند. بخشی از سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند تا از طریق شرکت‌های مشاوره سرمایه‌گذاری پرتفویی از دارایی‌های مالی از قبیل سهام و اوراق بدهی را خریداری نمایند و برخی از طریق شرکت‌های سبدگردانی به تشکیل پرتفوی اختصاصی اقدام می‌کنند.

گروه دیگری از سرمایه‌گذاران خرد یا نهادی که تمایل به پذیرش ریسک زیاد در بازار سرمایه ندارند و یا سرمایۀ آنها برای تشکیل سبد اختصاصی مقرون به صرفه نیست، از طریق الگوهای تأمین مالی جمعی و به طور مشخص صندوقهای سرمایه‌گذاری مشترک اقدام به سرمایه‌گذاری می‌کنند. سرمایه‌گذاران غالباً جهت پسانداز برای بازنشستگی و دیگر اهداف مالی، به صندوقهای سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله (ETFs) روی می‌آورند. این گزارش، از منظر کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC )اساس سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها، نحوەه عملکرد صندوق، هزینه‌های بالقوە سرمایهگذاری در صندوق و موارد دیگر مرتبط با سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها را مورد بررسی قرار داده است.

در بخشی دیگر در تعریف صندوق سرمایه‌گذاری آمده است: به طور ساده، صندوق وسیله‌ای است برای گردآوری وجوه نقد از جانب سرمایه‌گذارانی که یک هدف سرمایه‌گذاری مشخص دارند و مدیریت و سرمایه‌گذاری آن وجوه از جانب سرمایه‌گذاران. هدف صندوق نیز عبارت است از سرمایه‌گذاری وجوه سرمایه‌گذاران در دارایی‌هایی با هدف کسب بازدهای مشخص. اساساً اصطلاح صندوق به عنوان سرمایه‌گذاری جمعی مد نظر قرار می‌گیرد و لذا سازمان بین‌المللی کمیسیون‌های اوراق بهادار بجای واژە صندوق از اصطلاح طرح سرمایه‌گذاری جمعی یاد نموده است. کشورها و نهادهای بین‌المللی تعاریف مختلفی از صندوق ارائه نموده‌اند. از منظر اتحادیه اروپا، اتحادیە اروپا: صندوقهای سرمایه‌گذاری یکی از مصادیق محصولات سرمایه‌گذاری هستند که به قصد تجمیع سرمایە سرمایه‌گذاران و سرمایه‌گذاری سرمایە آنها به صورت جمعی از طریق پرتفویی از ابزارهای مالی مانند سهم، اوراق قرضه و دیگر اوراق بهادار ایجاد می‌شوند.

در قانون بازارها و خدمات مالی در انگلستان، صندوق سرمایه‌گذاری عبارت است از هرگونه تمهیدی در ارتباط با انواع دارایی شامل وجه نقد، به قصد جلب مشارکت افراد در تمهید پیش‌بینی شده (از طریق مالکیت تمام یا بخشی از دارایی) و کسب سود یا درآمد از طریق اکتساب، نگهداشت، مدیریت، رد مال یا تجمیع سودها یا درآمدها. تمهید یا ترتیبات پیشبینی شده باید بهگونهای باشد که افرادی که در آن مشارکت مین‌مایند نباید کنترل روزانه بر مدیریت دارایی‌های آن، صرف نظر از حق مشورت یا ارائۀ طریق، داشته باشند. 

در بخشی دیگر می‌خوانیم: سرمایه‌گذاران صندوق‌های مشترک سهم خود را از صندوق‌ها خریداری کرده و به خود صندوق‌ها فروخته یا بازخرید می‌کنند. معمولاً سهام صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک مستقیماً یا از صندوق یا از طریق افراد حرفه‌ای سرمایه‌گذاری مانند کارگزاران خریداری می‌شوند. براساس قانون، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک ملزمند تا سهام خود را در هر روز کاری قیمت‌گذاری کنند و معمولاً این مهم پس از پایان جلسە معاملاتی بورس‌های اصلی آمریکا صورت می‌گیرد. این قیمت که از ارزش هر سهم دارایی‌های صندوق سرمایه‌گذاری منهای بدهی‌های آن حاصل می‌شود، خالص ارزش دارایی‌ها (NAV) نامیده شده است. 

در تعریف صندوق پوششی می‌خوانیم: صندوق پوششی عبارتی عمومی و غیرحقوقی است که برای توصیف استخر سرمایه‌گذاری خصوصی و ثبت نشده استفاده می‌شود که خدمات آن متعارفاً به سرمایه‌گذاران ثروتمند و حرف‌های محدود می‌شود. باید خاطر نشان کرد که صندوق‌های پوششی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک نیستند و به همین دلیل تحت قوانین و مقررات متعددی که جهت حمایت از سرمایه‌گذاران، برای صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک اعمال شده است، قرار ندارند. 

در بخش جمع‌بندی آمده است: در این گزارش با مرور ادبیات صندوق‌های سرمایه‌گذاری به دو تعریف رایج از صندوق‌های سرمایه‌گذاری اشاره شده و سپس به سازوکار فعالیت این صندوق‌ها پرداخته شده است. در ادامه یک دسته‌بندی از انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری بیان شده و در ذیل آن به انواع متنوع صندوق‌های سرمایه‌گذاری از جمله صندوق‌های بادرآمد ثابت، صندوق‌های سهامی، صندوق‌های مختلط و... اشاره شده است. پس از آن راهبرد سرمایه‌گذاری بیان شده و بر اساس آن یک دسته‌بندی از صندوق‌ها ذکر شده است. در پایان نیز به مفهوم طبقه و انواع آن در صندوق‌های سرمایه‌گذاری اشاره شده است.

برای مشاهده متن کامل این گزارش اینجا کلیک کنید.

انتهای پیام