به گزارش ایکنا از آذربایجان غربی، بهنقل از روابط عمومی ادارهکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان غربی، تمدن ارزشمند حسنلو، یکی از درخشانترین تمدنهای دشت سولدوز است که در ۹ کیلومتری شمال شرقی شهرستان نقده و ۸۰ کیلومتری شهرستان ارومیه، مرکز استان آذربایجان غربی واقع شده است.
این تمدن در دوران پیش از تاریخ شکل گرفته و اوج اقتدار خود را در دوران تاریخی طی نموده و متأسفانه در آتش خصم دشمنان خود سوخته و به تلی از خاکستر مبدل شده است.
محوطۀ باستانی حسنلو ضمن ارائه توالی فرهنگی دشتهای سولدوز و اشنويه از اواسط دورۀ نوسنگی به بعد كه در بيشتر موارد قابل اطلاق بر تمامی حوزۀ فرهنگی درياچۀ اروميه است، به خاطر يافتهها و داشتههای دورههای سوم، چهارم و پنجم خود، ملاک گاهنگاری و طبقهبندی عصر آهن در بخش اعظم ايران به استثنای حوزۀ قدرت و نفوذ تمدن عيلام بهحساب میآيد.
علاوه بر این، تعداد و تنوع آثار بهدستآمده از قبیل جام زرین، ساغر نقره، پلاکهای سینه، انواع اشیای سفالی و استخوانی و مفرغی و همچنین معماری آنکه قدیمیترین تالارهای ستوندار ایران را شامل میشود، این محوطه را تبدیل به یک اثر منحصربهفرد کرده است.
در اثر کاوشهای صورت گرفته، بيش از ۱۴۰۰۰ اثر باستانی از حسنلو بهدستآمده كه مهمترين آنها جام زرين حسنلو است که اسرار تمدن فاخری را به جهان معرفی كرده است، لذا این جام با ۹۵۰ گرم وزن به مثابۀ شاهكار نبوغ خلاقانۀ بشر، گواه و شاهدی استثنايی بر تمدن بسيار عظيمی است كه در دشت سولدوز شكل گرفته بوده است، جام زرین حسنلو گنج بیبدیلی است که حدود ۳۰۰۰ سال قدمت دارد، این کشف در تاریخ باستانشناسی ایران و جهان یکی از مهمترین اکتشافات علمی و از نادرترین آثار تاریخی، دینی و هنری دنیای باستان بهشمار میرود.
محوطۀ باستانی حسنلو، بین سالهای 1334 تا 1355 خورشیدی از سوی هیئتی آمریکایی به سرپرستی پرفسور رابرت هنری دایسون از دانشگاه پنسیلوانیا انجام شده است، در سالهای شروع حفاری، این هیئت بهمنظور تعیین ارتفاع نهشتههای تشکیلدهنده هر یک از لایههای فرهنگی مربوط به سکونتهای ادوار مختلف در حسنلو، اقدام به حفر گمانهای در مرکز تپه و تقریباً در پستترین قسمت تپه نمود، این گمانه در عمق 18 متری از سطح تپه در زمان این حفاری به خاک بکر و آب رسید، در این گمانه 10 دوره طبقه استقراری شناسایی گردید که معرّف استقرار و سکونت انسان از هزارۀ ششم قبل از میلاد تا اوایل دورۀ اسلامی بر روی محوطۀ مذکور است.
انتهای پیام