از تقویت روح با قرآن تا فرماندهی گردان فتح

به گزارش ایکنا از همدان، شهید محمد دلاوری، رزمنده‌ای عاشق و شجاع بود که در اول فروردین‌ماه سال 1339 در روستای آرتیمان از توابع تویسرکان به دنیا آمد.
نهال وجودش را با معارف الهی و قرآنی تنومند ساخت و قوت بخشید، دروس ابتدایی را در همان روستای محل تولدش فراگرفت و با وجود مشکلات مادی به تویسرکان رفت تا ادامه تحصیل دهد.
محمد تمام دشواری‌های غربت را یکی یکی به‌جان می‌خرید و با شور و شوق درس می‌خواند، اواخر تحصیلات او در دروه راهنمایی بود که قیام انقلابی ملت، به اوج خود رسید به شکلی که محمد نیز علیرغم سن و سال کم مردانه وارد معرکه شد.
با پخش اعلامیه‌های امام خمینی(ره) و نصب پوسترهای آن بزرگوار در معابر عمومی به فعالیت پرداخت، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل سپاه پاسداران بی درنگ به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و برای پیکار با ضد انقلاب‌ها عازم پاوه در کردستان شد.
مدتی در آنجا بود تا اینکه جنگ 8 ساله آغاز شد، محمد برای مقابله با دشمن به جبهه‌های سرپل ذهاب شتافت و مسئولیت بسیج و جذب نیروهای بسیجی و سپاهی را عهده‌دار شد.
وی برای مدتی فرماندهی عملیات سپاه پاسداران تویسرکان را به‌عهده گرفت و پس از بازگشت به کردستان، این بار با عنوان مسئول محور وارد معرکه شد، او در مسئولیت‌های خود فرماندهی لایق و کارآمد بود و به هیچ چیز جز انجام وظیفه فکر نمی‌کرد.
شهید محمد دلاوری آخرین بار در عملیات رمضان در منطقه عملیاتی شلمچه با سمت فرماندهی گردان فتح و در روز 23تیر ماه 1361 مصادف با 22 رمضان 1402 عظمت روحش را به نمایش گذاشت و با شجاعت و اخلاص مثال زدنی پر و بال به آتش عشق معشوق خود سپرد و آرام در بستر شهادت خفت.
شهید محمد دلاوری در گرماگرم عملیات رمضان در حالی‌که گردان فتح را فرماندهی می‌كرد به یک مین که توسط مزدوران عراقی در منطقه کاشته شده بود برخورد و به شدت مجروح شد، اما با این حال دست از مبارزه و هدایت نیروها نکشید و با وجود خونریزی شدید با روحیه خوب در منطقه حضور داشت.
این سرباز دلاور وطن بعد از انتقال به پشت جبهه به علت جراحات شدید پرواز ابدی خویش را آغاز کرد.

در قسمتی از وصیت نامه شهید آمده است
«اللّهم ارزُقنی تَوفیق الشّهاده فی سبیل الله
اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و اجعل النّور فی بَصری و البَصیرهَ فی دینی وَ الیَقین فی قلبی و الإخلاصَ فی عملی و السّلامهَ فی نفسی و الصِّحه فی رزقی و الشّكر لَك ابداً ما أبقَیتَنی.
چون وقت كم بود مضمون دعای بالا را برای كلیه مسلمین جهان خواهانم و از همه كسانی كه حقی بر گردن من دارند طلب بخشش می‌نمایم و از خداوند متعال طول عمر امام عزیز و ظهور هرچه زودتر امام زمان(عج) را خواهانم و اگر سعادت شهید شدن را پیدا كردم از كلیه اقوام و دوستان می‌خواهم كه لباس مشكی نپوشند و عزاداری نكنند؛ زیرا این راهی بود كه با كمال میل انتخاب نمودم و خوشحال باشید كه سرانجام توفیق شهید شدن را پیدا كردم گرچه خوب می‌دانم كه لیاقت شهید شدن را ندارم ولی لطف و كرم خداوند خیلی بیشتر از آن است كه به فكر ما برسد او رحمان و رحیم است.
به امید آزادسازی قدس عزیز و نابودی مستكبرین.»
یادش گرامی و راهش پررهرو باد.
انتهای پیام